در نشست همايش خوشنويسی «مكتب اصفهان» مطرح شد
آيات قرآن، هنر خوشنويسی را به قدسيت رسانده است
گروه هنر: همايش خوشنويسی گردهمايی «مكتب اصفهان» با بررسی سبك‌های مختلف خوشنويسی قرآنی و ظهور خوشنويسان بزرگ در اين دوره و سبك خطاطی آنها برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، استاد «صحافی مقدم» در نخستين نشست همايش خوشنويسی «مكتب اصفهان» درباره نقش هنر خوشنويسی در تقابل فرهنگ‌ها و بار زيبايی‌شناسی گفت: آگاهی و تقوا شرط نخستين هر حركت در عرصه هنر است و خوشنويسی زبان همدلی برای پيوند همه انسان‌های روی زمين محسوب می‌شود و رسالت هنر خوشنويسی پروراندن زيبايی‌ها و زدودن زشتی‌ها است.
در اين نشست همچنين استاد «غلامحسين اميرخانی» دبير علمی همايش خوشنويسی «مكتب اصفهان» در ابتدا به ارائه گزارشی درباره اين گردهمايی پرداخت و گفت: گردهمايی بين‌المللی «مكتب اصفهان» كه از حدود دو سال پيش طراحی شده بود، برای ايجاد يك فرصت بازنگری و بازانديشی برگزار شد تا هنر خوشنويسی را كه تا كنون چندان باز شناخته نشده است را به جهانيان بشناساند.
او ادامه اشاره كرد: محور اصلی اين هم‌انديشی در عرصه خوشنويسی، معرفی شخصيت «ميرعماد» است.
در ادامه استاد «يدالله كابلی» با ارائه مقاله‌ای با عنوان «سير تحول هنر شكسته‌نويسی در مكتب درويش عبدالمجيد طالقانی» گفت: هنر خوشنويسی كه نقش ارزشمندی در توسعه و تحكيم مواريث فرهنگی، اسلامی و به ثبت رساندن آيات قرآن با خط خوش داشته است، در ميان هنرهای تجسمی از آن به عنوان هنر قدسی ياد می‌شود.
وی افزود: خط شكسته آخرين دستاورد هنرمندان خوش ذوق ايرانی است كه در نيمه دوم قرن يازدهم به وجود آمد ولی تكامل آن توسط نابغه‌ای به نام «درويش عبدالمجيد طالقانی» در نيمه دوم قرن دوازدهم صورت گرفت.
دراين نشست همچنين «مهدی اقبال» به ارائه مقاله خود درباره «نقش معنويت در هنر خوشنويسی» پرداخت و گفت: هر يك از انواع هنر و به تبع آن هنر خوشنويسی برای انسان‌ها دارای پيام‌هايی است. آنچه در رأس اين پيام توسط هر هنری مطرح می‌شود، اعتلای انسانيت است كه آيات قرآن كريم نشان‌دهنده و گوه اين مدعاست.
در نشست دوم اين همايش «مهناز شايسته‌فر» به ارائه سخنرانی خود درباره «مضامين شيعی در كتيبه‌های معماری اصفهان» پرداخت و با توضيح بر روی نمونه تصاويری از مساجد جامع اصفهان گفت: اصفهان به عنوان يكی از شهرهای ايران در دوره صفويه به دليل موقعيت ويژه‌اش رونق خاصی در معماری يافت. از ويژگی‌های بنيادين معماری دوران صفويه توجه و تأكيد بر عنصر تزئين است كه كتيبه‌ها مهم‌ترين شاخصه تزئين در معماری صفوی است.
در ادامه «امير عاملی» شاعر خوشنويس به توضيح كوتاهی درباره زيبايی‌شناسی و سبك شناسی خوشنويسی در مكتب اصفهان پرداخت و گفت: زيبايی‌شناسی در سبك كه در دوره صفويه طرز ناميده می‌شود براساس استعدادهای مناسب زمان پديد آمد. «ميرعماد» كسی بود كه توسط بسياری از بزرگان قبل از خودش تثبيت شد و مورد توجه استعدادها قرار گرفت. «ميرعماد» به مدت چهارصد سال شيوه و اسلوبی را پی‌ريزی كرد كه بسياری از خوشنويسان پس از خودش را تحت تأثير قرار داد.
در پايان استاد «محمودی» به عنوان سخنران آخر اين نشست به ارائه سخنرانی‌اش با عنوان «اصطلاحات خوشنويسی در شعر دوره صفويه» پرداخت و گفت: ذهنيت هر جامعه تأثير مستقيمی با ادبيات آن جامعه دارد. در ايران هنر خوشنويسی با توجه به جايگاه ارزشمندی كه دارد نزديك‌ترين وجه را با ادبيات پيدا كرده است.
اين همايش با شعر خوانی استاد «شمس انصاری» پايان يافت.
در اين نشست همچنين استاد «غلامحسين اميرخانی» دبير علمی همايش خوشنويسی «مكتب اصفهان» در ابتدا به ارائه گزارشی درباره اين گردهمايی پرداخت و گفت: گردهمايی بين‌المللی «مكتب اصفهان» كه از حدود دو سال پيش طراحی شده بود، برای ايجاد يك فرصت بازنگری و بازانديشی برگزار شد تا هنر خوشنويسی را كه تا كنون چندان باز شناخته نشده است را به جهانيان بشناساند.
او ادامه اشاره كرد: محور اصلی اين هم‌انديشی در عرصه خوشنويسی، معرفی شخصيت «ميرعماد» است.
در ادامه استاد «يدالله كابلی» با ارائه مقاله‌ای با عنوان «سير تحول هنر شكسته‌نويسی در مكتب درويش عبدالمجيد طالقانی» گفت: هنر خوشنويسی كه نقش ارزشمندی در توسعه و تحكيم مواريث فرهنگی، اسلامی و به ثبت رساندن آيات قرآن با خط خوش داشته است، در ميان هنرهای تجسمی از آن به عنوان هنر قدسی ياد می‌شود.
وی افزود: خط شكسته آخرين دستاورد هنرمندان خوش ذوق ايرانی است كه در نيمه دوم قرن يازدهم به وجود آمد ولی تكامل آن توسط نابغه‌ای به نام «درويش عبدالمجيد طالقانی» در نيمه دوم قرن دوازدهم صورت گرفت.
دراين نشست همچنين «مهدی اقبال» به ارائه مقاله خود درباره «نقش معنويت در هنر خوشنويسی» پرداخت و گفت: هر يك از انواع هنر و به تبع آن هنر خوشنويسی برای انسان‌ها دارای پيام‌هايی است. آنچه در رأس اين پيام توسط هر هنری مطرح می‌شود، اعتلای انسانيت است كه آيات قرآن كريم نشان‌دهنده و گوه اين مدعاست.
در نشست دوم اين همايش «مهناز شايسته‌فر» به ارائه سخنرانی خود درباره «مضامين شيعی در كتيبه‌های معماری اصفهان» پرداخت و با توضيح بر روی نمونه تصاويری از مساجد جامع اصفهان گفت: اصفهان به عنوان يكی از شهرهای ايران در دوره صفويه به دليل موقعيت ويژه‌اش رونق خاصی در معماری يافت. از ويژگی‌های بنيادين معماری دوران صفويه توجه و تأكيد بر عنصر تزئين است كه كتيبه‌ها مهم‌ترين شاخصه تزئين در معماری صفوی است.
در ادامه «امير عاملی» شاعر خوشنويس به توضيح كوتاهی درباره زيبايی‌شناسی و سبك شناسی خوشنويسی در مكتب اصفهان پرداخت و گفت: زيبايی‌شناسی در سبك كه در دوره صفويه طرز ناميده می‌شود براساس استعدادهای مناسب زمان پديد آمد. «ميرعماد» كسی بود كه توسط بسياری از بزرگان قبل از خودش تثبيت شد و مورد توجه استعدادها قرار گرفت. «ميرعماد» به مدت چهارصد سال شيوه و اسلوبی را پی‌ريزی كرد كه بسياری از خوشنويسان پس از خودش را تحت تأثير قرار داد.
در پايان استاد «محمودی» به عنوان سخنران آخر اين نشست به ارائه سخنرانی‌اش با عنوان «اصطلاحات خوشنويسی در شعر دوره صفويه» پرداخت و گفت: ذهنيت هر جامعه تأثير مستقيمی با ادبيات آن جامعه دارد. در ايران هنر خوشنويسی با توجه به جايگاه ارزشمندی كه دارد نزديك‌ترين وجه را با ادبيات پيدا كرده است.
اين همايش با شعر خوانی استاد «شمس انصاری» پايان يافت.
