«زهرا بهمنيار» نقاش جوان در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) با تاكيد بر مطلب فوق گفت: در دهه 60 ما شاهد ظهور هنرمندانی هستيم كه به نام نقاشان انقلاب معروف هستند و در آن دهه تصاويری از جنگ و رزمندگان اسلام را نقاشی كردهاند كه اين آثار تاريخی و ماندگار شده به طوری كه نسلهای بعد از جنگ نيز با ديدن آن آثار هنری هشت سال دفاع مقدس را به صورت غيرمستقيم درك میكنند.
اين نقاش عنوان كرد: انچه هنرمندان در عرصه هنر جنگ و دفاع مقدس انجام دادند خود تجلی همين شعار اتحاد ملی و انسجام اسلامی است پس در ادامه همام مسير اگر هنر امروز نيز به اينگونه مفاهيم دقت كند میتواند در مسير تجلی اين شعار گام بردارد.
وی در ادامه افزود: نقاشان دفاع مقدس با خلق آثار هنری خود به مردم، ملت، رزمندگان انرژی دادند و نه تنها در عرصه هنر بلكه در عرصه دفاع از خاك وطن نيز از طريق خلق آثار هنری، نقش عمدهای ايفا كردند.
اين فارغالتحصيل رشته هنر درباره نقش اعتقادات مذهبی در كار هنری گفت: هنرمند واقعی كسی است كه روی اعتقاداتش كار كند. بعضی هنرمندان هنر پوچ میآفرينند چون دارای اعتقادات پوچی هستند، هنرمند واقعی كسی است كه كار ارزشی كند و هنرش دربردارنده مفهومی ارزشی باشد.
اين نقاش جوان كه در چهاردهمين جشنواره هنرهای تجسمی جوانان كشورهای اسلامی منطقه در اروميه شركت كرده است درباره موضوعات و نوع كار خود ابراز داشت: كارهای من بيشتر مذهبی هستند بهطوری كه بيشتر آثار هنریام درباره ايثار و شهادت است و حاصل كارم، اثری حسی است.
«بهمنيار» در پاسخ به خبرنگار ما درباره اين مطلب كه چگونه از طريق نقاشی به صورت كاربردی اعتقاداتش را منعكس میكند، توضيح داد: چندی پيش تابلويی كشيدم كه كاملاً حسی بود به طوری كه بومی را روبروی خود قرار دادم و چشمانم را بستم در حالی كه آهنگ مذهبی گوش میكردم شروع به رنگگذاری كردم و هدفم از ايجاد چنين فضايی اين بود كه عقلم در كارم دخالت نداشته باشد و حاصل كار، اثری حسی باشد.
وی در ادامه افزود: بعد از اينكه چشمبند را از چشمانم باز كردم؛ ديدم چندين فرشته كشيدهام و با اين كه تمام رنگها را روی پالت خود گذاشته بودم؛ در كمال ناباوری ديدم كه رنگهايم بيشتر آبی بودند.
«بهمنيار» در پاسخ به خبرنگار ما درباره نقش انسان در تابلويی كه مفهوم شهادت را میرساند، گفت: در اين تابلو فرشتهها نماد انسانهای فرشتهصفت بودند و مادری را به تصوير كشيده بودم كه در دامانش تعداد زيادی ماهی پرورانده بود و ماهیها نماد كسانی بودند كه به كمال رسيدهبودند و ديگر هنگام آن رسيده بود كه به شهادت برسند و ظرف بزرگی در دست مادر بود كه استعاره از دريا بود و تعدادی از ماهیها از ظرف سرازير شده بود كه روی آنها تاكيد كردم.