/هشتمين نمايشگاه قرآن كريم استان مركزی/
جايگاه رفاه و آسايش انسان از منظر قرآن كريم بررسی شد
گروه انديشه و علم: جايگاه رفاه و آسايش انسان از منظر قرآن كريم در يك پايان نامه كارشناسی ارشد بررسی شد.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه مركزی، «مه‌بانو حاتمی‌توسكی»، دارای كارشناسی ارشد در رشته علوم قرآن و حديث از دانشگاه آزاد اسلامی اراك، جايگاه رفاه و آسايش انسان از منظر قرآن كريم را بررسی كرده است.
محقق در اين پايان نامه، زمينه‌های به‌وجود آمدن رفاه را از ديدگاه قرآن مشخص می‌كند و عوامل تداوم وسلب رفاه را معرفی می‌كند؛ هم‌چنين وسايل و مظاهر رفاه و آثار منفی رفاه را از ديدگاه قرآن مشخص شده و موضوع مرفهان و ويژگی‌های آن‌ها را در قرآن مورد بررسی قرار می‌دهد.
وی تصريح می‌كند: قرآن عواملی چون استدراج، امتحان، تسليم، بازگشت به خدا، شكر، عبادت و هدايت را به‌عنوان فلسفه رفاه و آسايش بيان می‌كند.
نويسنده ادامه می‌دهد: قرآن رفاه و آسايش را حق طبيعی انسان می‌داند و آن را ارزشمند معرفی می‌كند، ولی ارزشمندی آن را به داشتن ايمان و عمل صالح، دوی از خوردن مال يتيمان، داشتن ايمان با ترس از خداوند وموارد ديگر مشروط می‌كند و به انسان هشدار می‌دهد كه مبادا داشتن رفاه مادی موجبات هلاك ونابودی وی را فراهم كند.
محقق با اشاره به اينكه عواملی چون اجتناب از طغيان، اجتناب از نواهی، شكر سبب تداوم رفاه و آسايش می‌شود، می‌افزايد: عواملی هم‌چون اطاعت از شيطان، اعراض از ذكر خداٰ، تكذيب انبيا حاكمان مستبد، شرك، ظلم ، فسق وكفران نعمت موجب سلب رفاه وآسايش از انسان می‌شود.
وی اذعان می‌كند: قرآن كريم رفاه را در صورتی مذموم تلقی كرده كه منجر به انحرافاتی چون استكبار اضلال، اعراض، اعراض از اسلام، طغيان، كفران نعمت و غيره شود.
محقق در پايان خاطرنشان می‌كند: موضوع رفاه و آسايش از منظر قرآن كريم يك موضوع جديد و بسيار كلی با وسعت فراوان است كه اگر قرار باشد تمام جنبه‌های ريز و درشت اين موضوع بررسی شود بايد هزاران صفحه در اين مورد نوشته شود.
محقق در اين پايان نامه، زمينه‌های به‌وجود آمدن رفاه را از ديدگاه قرآن مشخص می‌كند و عوامل تداوم وسلب رفاه را معرفی می‌كند؛ هم‌چنين وسايل و مظاهر رفاه و آثار منفی رفاه را از ديدگاه قرآن مشخص شده و موضوع مرفهان و ويژگی‌های آن‌ها را در قرآن مورد بررسی قرار می‌دهد.
وی تصريح می‌كند: قرآن عواملی چون استدراج، امتحان، تسليم، بازگشت به خدا، شكر، عبادت و هدايت را به‌عنوان فلسفه رفاه و آسايش بيان می‌كند.
نويسنده ادامه می‌دهد: قرآن رفاه و آسايش را حق طبيعی انسان می‌داند و آن را ارزشمند معرفی می‌كند، ولی ارزشمندی آن را به داشتن ايمان و عمل صالح، دوی از خوردن مال يتيمان، داشتن ايمان با ترس از خداوند وموارد ديگر مشروط می‌كند و به انسان هشدار می‌دهد كه مبادا داشتن رفاه مادی موجبات هلاك ونابودی وی را فراهم كند.
محقق با اشاره به اينكه عواملی چون اجتناب از طغيان، اجتناب از نواهی، شكر سبب تداوم رفاه و آسايش می‌شود، می‌افزايد: عواملی هم‌چون اطاعت از شيطان، اعراض از ذكر خداٰ، تكذيب انبيا حاكمان مستبد، شرك، ظلم ، فسق وكفران نعمت موجب سلب رفاه وآسايش از انسان می‌شود.
وی اذعان می‌كند: قرآن كريم رفاه را در صورتی مذموم تلقی كرده كه منجر به انحرافاتی چون استكبار اضلال، اعراض، اعراض از اسلام، طغيان، كفران نعمت و غيره شود.
محقق در پايان خاطرنشان می‌كند: موضوع رفاه و آسايش از منظر قرآن كريم يك موضوع جديد و بسيار كلی با وسعت فراوان است كه اگر قرار باشد تمام جنبه‌های ريز و درشت اين موضوع بررسی شود بايد هزاران صفحه در اين مورد نوشته شود.
