ولايت امام علی(ع) عامل اتحاد پيكره اسلامی است
آيت‌الله سيدمحمد ضياآبادی از مفسرين قرآن در جلسه هفتگی اخلاق كه در مسجد علی‌‌بن الحسين(ع) منطقه يك تهران برگزار شد، گفت: ولايت امام علی(ع) عامل زنده كردن و يكپارچگی پيكره اسلامی است.
به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، آيت‌الله سيدمحمد ضياآبادی از مفسرين قرآن و اساتيد سابق حوزه علميه مرحوم آيت الله مجتهدی، در تهران، در جلسه هفتگی اخلاق كه در مسجد علی‌‌بن الحسين(ع) منطقه يك تهران، دوشنبه 23 آذرماه، همراه با اقامه نماز جماعت مغرب و عشا برگزار شد، به تفسير آيه سوم سوره مائده درباره كفران نعمت ولايت اميرالمومنين(ع) و هدف شهادت امام حسين(ع) به ايراد سخن پرداخت.
وی ادامه داد: به تناسب ايام ذی‌الحجه و ايام ولايت، به بحث عقاب خدا در خصوص كفران نعمت‌هايی الهی در تفسير قسمتی از آيه سوم سوره مائده می‌پردازيم.
آيت‌الله ضياآبادی گفت: خداوند در اواسط آيه سوم سوره مائده در خصوص روز غدير چنين فرموده: «اليوم يئس الذين كفروا من دينك فلا تخشوهم واخشون(امروز كافران از اين كه به دين شما دستبرد زنند و اختلالی رسانند طمع بريدند پس شما از آنها بيمناك نگشته و از من بترسيد)». در آيه ديگر آمده است كه «اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتی و رضيت لكم السلام دينا(امروز، دين شما را به حد كمال رسانيدم و بر شما نعمتم را تمام كردم و بهترين آئين را كه اسلام است برايتان برگزيدم). در اين آيه منظور از لفظ امروز، همان روز غدير است. اين آيه عظمت روز غدير را می‌رساند. خداوند با وجود ولايت دين را بر ما كامل كرد يعنی وقتی زير سايه علی(ع) رفتيد، من هم دينتان را تكميل كردم.
وی اضافه كرد: در روز غدير امام(ع) از سوی پيامبر(ص) منصوب به امامت شد و اولين كسی كه اين روز را تبريك گفت ذات اقدس خدا بود كه اين آيه نشان‌دهنده اين امر مهم است.
اين استاد اخلاق بيان كرد: جنين وقتی كه در رحم مادر است ابتدا رشد و نمو می‌كند تا اينكه به چهارماهگی می‌رسد. در چهارماهگی تمام اعضا و پيكر جنين تنظيم شده اما زنده نيست و خداوند در چهارماهگی روح در آن می‌دمد و جاندار می‌شود.
وی افزود: دين مقدس اسلام و احكام آن، از زمان مبعوث‌شدن پيامبر(ص) و در مدت 23 سال، بيان شد. احكام خمس، زكات، حج جهاد، همگی به تدريج ظرف اين 23 سال نازل شده است تا اينكه در سال آخر عمر پيامبر (ص) در روز 18 ذی‌الحجه و در آن روز بزرگ و مهم، خداوند روح ولايت را در پيكر دين دميد.
اين استاد حوزه علميه تهران گفت: تا قبل از روز غدير همه اجزای اسلام موجود بود؛ اما اسلام زنده نبود. در رحم مادر وقتی كه روح دميده می‌شود، خدا به خلقت خود تبريك می‌گويد و جنين زنده می‌شود و همين امر نيز در اسلام است. در اسلام هم بعد 23 سال در روز غدير، روح ولايت بر پيكر ديانت دميده شد و صريحا در قرآن آمده كه خداوند فرمود امروز دين شما تكميل شد. امروز ديگر كفار مايوس شدند ديگر نمی‌توانند به دين شما آسيب برسانند.
آيت‌الله ضياآبادی خاطرنشان كرد: در روز اول كه پيامبر(ص) مبعوث شدند مشركين خيلی ناراحت شدند كه پيامبر(ص) احكام جديد را بيان می‌كند. پيامبر(ص) قمار، بت‌پرستی، رباخواری و... را ممنوع اعلام كرد و اين امر باعث ناراحتی مشركين شد. در ابتدا آنها بی‌اعتنايی كردند اما پيامبر(ص) دست‌بردار نبود. تا حدی رسيد كه حتی پدر از پسر جدا می‌شد. با ديدن اين وضع، كفار دست به آزار و اذيت پيامبر(ص) كردند تا اينكه به او پيشنهادهايی دادند كه ايشان از اين احكام دست بردارند. پيامبر(ص) در جواب فرمودند: اگر خورشيد را در دست راستم و ماه را در دست چپيم بگذاريد، باز هم دست برنمی‌دارم.
وی ادامه داد: خداوند می‌فرمايد كه پس اگر شما كفران كرديد من هم كفار را بر شما مسلط خواهم كرد پس ديگر از كفار نترسيد از من بترسيد؛ كه اگر از من نترسيد كاری می‌كنم كه دينتان را از شما بگيرم و نمی‌گذارم از دين بهره ببريد. بدانيد من انسان آفريدم و انسان هم مختار است و اجباری در كار نيست. می‌تواند كافر بشود و هم می‌تواند شاكر بشود. اگر با اختيار خود دين و ديانت را انتخاب كرديد غرق در نعمت می‌شويد.
اين واعظ بيان كرد: حال اگر نعمت خدا را كنار بزنيد علی(ع) را كنار بزنيد كسی ديگر را جايش بگذاريد آنجاست كه من عقابتان خواهم كرد. هرگز نعمتی را كه به مردم داده‌ام از آنها نمی‌گيرم مگر اينكه خودشان فاسد شوند و برگردند. اگر اعماتان بد و فاسد شد من خودم آن نعمت را می‌گيرم كه در اين خصوص نمونه‌های زيادی در قرآن مثال زده شده است.
وی تصريح كرد: اين مردمی كه كفران نعمت می‌كنند اينها حتما حادثه‌ايی كوبنده بر سرشان خواهد آمد و آنها را می‌كوبم. سنت خداوند هميشه و علی‌الدوام اين چنين است. خداوند بر هر كسی در كمين نشسته است؛ حال او قوم عاد باشد يا ثمود.
وی گفت: امروز ما هم در اذان می‌گوييم «اشهد ان علی ولی الله» و اين افتخار ماست كه عالم بدانند ما تن به ولايت علی(ع) داده‌ايم. امام علی(ع) كه آن هم از سوی خدا منصوب شده است و او ولی ماست و ما هر روز شهادت می‌دهيم. ولی يعنی سرپرست پس بايد مطيع او باشيم.
وی در پايان متذكر شد: همه شيعيان در مقابل خدا، رسول(ص) و علی(ع) مسئول هستند و اينكه فقط از جنبه زبانی اداعای تابعيت از اهل بيت(ع) را كردن، كافی نيست؛ بلكه شعار بايد مقدمه تبعيت حقيقی شود. اين عزاداری‌های ماه محرم نيز بايد مقدمه باشد تا ببينيم امام حسين (ع) از ما چه می‌خواهد.
وی ادامه داد: به تناسب ايام ذی‌الحجه و ايام ولايت، به بحث عقاب خدا در خصوص كفران نعمت‌هايی الهی در تفسير قسمتی از آيه سوم سوره مائده می‌پردازيم.
آيت‌الله ضياآبادی گفت: خداوند در اواسط آيه سوم سوره مائده در خصوص روز غدير چنين فرموده: «اليوم يئس الذين كفروا من دينك فلا تخشوهم واخشون(امروز كافران از اين كه به دين شما دستبرد زنند و اختلالی رسانند طمع بريدند پس شما از آنها بيمناك نگشته و از من بترسيد)». در آيه ديگر آمده است كه «اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتی و رضيت لكم السلام دينا(امروز، دين شما را به حد كمال رسانيدم و بر شما نعمتم را تمام كردم و بهترين آئين را كه اسلام است برايتان برگزيدم). در اين آيه منظور از لفظ امروز، همان روز غدير است. اين آيه عظمت روز غدير را می‌رساند. خداوند با وجود ولايت دين را بر ما كامل كرد يعنی وقتی زير سايه علی(ع) رفتيد، من هم دينتان را تكميل كردم.
وی اضافه كرد: در روز غدير امام(ع) از سوی پيامبر(ص) منصوب به امامت شد و اولين كسی كه اين روز را تبريك گفت ذات اقدس خدا بود كه اين آيه نشان‌دهنده اين امر مهم است.
اين استاد اخلاق بيان كرد: جنين وقتی كه در رحم مادر است ابتدا رشد و نمو می‌كند تا اينكه به چهارماهگی می‌رسد. در چهارماهگی تمام اعضا و پيكر جنين تنظيم شده اما زنده نيست و خداوند در چهارماهگی روح در آن می‌دمد و جاندار می‌شود.
وی افزود: دين مقدس اسلام و احكام آن، از زمان مبعوث‌شدن پيامبر(ص) و در مدت 23 سال، بيان شد. احكام خمس، زكات، حج جهاد، همگی به تدريج ظرف اين 23 سال نازل شده است تا اينكه در سال آخر عمر پيامبر (ص) در روز 18 ذی‌الحجه و در آن روز بزرگ و مهم، خداوند روح ولايت را در پيكر دين دميد.
اين استاد حوزه علميه تهران گفت: تا قبل از روز غدير همه اجزای اسلام موجود بود؛ اما اسلام زنده نبود. در رحم مادر وقتی كه روح دميده می‌شود، خدا به خلقت خود تبريك می‌گويد و جنين زنده می‌شود و همين امر نيز در اسلام است. در اسلام هم بعد 23 سال در روز غدير، روح ولايت بر پيكر ديانت دميده شد و صريحا در قرآن آمده كه خداوند فرمود امروز دين شما تكميل شد. امروز ديگر كفار مايوس شدند ديگر نمی‌توانند به دين شما آسيب برسانند.
آيت‌الله ضياآبادی خاطرنشان كرد: در روز اول كه پيامبر(ص) مبعوث شدند مشركين خيلی ناراحت شدند كه پيامبر(ص) احكام جديد را بيان می‌كند. پيامبر(ص) قمار، بت‌پرستی، رباخواری و... را ممنوع اعلام كرد و اين امر باعث ناراحتی مشركين شد. در ابتدا آنها بی‌اعتنايی كردند اما پيامبر(ص) دست‌بردار نبود. تا حدی رسيد كه حتی پدر از پسر جدا می‌شد. با ديدن اين وضع، كفار دست به آزار و اذيت پيامبر(ص) كردند تا اينكه به او پيشنهادهايی دادند كه ايشان از اين احكام دست بردارند. پيامبر(ص) در جواب فرمودند: اگر خورشيد را در دست راستم و ماه را در دست چپيم بگذاريد، باز هم دست برنمی‌دارم.
وی ادامه داد: خداوند می‌فرمايد كه پس اگر شما كفران كرديد من هم كفار را بر شما مسلط خواهم كرد پس ديگر از كفار نترسيد از من بترسيد؛ كه اگر از من نترسيد كاری می‌كنم كه دينتان را از شما بگيرم و نمی‌گذارم از دين بهره ببريد. بدانيد من انسان آفريدم و انسان هم مختار است و اجباری در كار نيست. می‌تواند كافر بشود و هم می‌تواند شاكر بشود. اگر با اختيار خود دين و ديانت را انتخاب كرديد غرق در نعمت می‌شويد.
اين واعظ بيان كرد: حال اگر نعمت خدا را كنار بزنيد علی(ع) را كنار بزنيد كسی ديگر را جايش بگذاريد آنجاست كه من عقابتان خواهم كرد. هرگز نعمتی را كه به مردم داده‌ام از آنها نمی‌گيرم مگر اينكه خودشان فاسد شوند و برگردند. اگر اعماتان بد و فاسد شد من خودم آن نعمت را می‌گيرم كه در اين خصوص نمونه‌های زيادی در قرآن مثال زده شده است.
وی تصريح كرد: اين مردمی كه كفران نعمت می‌كنند اينها حتما حادثه‌ايی كوبنده بر سرشان خواهد آمد و آنها را می‌كوبم. سنت خداوند هميشه و علی‌الدوام اين چنين است. خداوند بر هر كسی در كمين نشسته است؛ حال او قوم عاد باشد يا ثمود.
وی گفت: امروز ما هم در اذان می‌گوييم «اشهد ان علی ولی الله» و اين افتخار ماست كه عالم بدانند ما تن به ولايت علی(ع) داده‌ايم. امام علی(ع) كه آن هم از سوی خدا منصوب شده است و او ولی ماست و ما هر روز شهادت می‌دهيم. ولی يعنی سرپرست پس بايد مطيع او باشيم.
وی در پايان متذكر شد: همه شيعيان در مقابل خدا، رسول(ص) و علی(ع) مسئول هستند و اينكه فقط از جنبه زبانی اداعای تابعيت از اهل بيت(ع) را كردن، كافی نيست؛ بلكه شعار بايد مقدمه تبعيت حقيقی شود. اين عزاداری‌های ماه محرم نيز بايد مقدمه باشد تا ببينيم امام حسين (ع) از ما چه می‌خواهد.
