ماه مبارك رمضان؛ ماه سيلان اجتماعی قرآن كريم
گروه سياسی و اجتماعی: عضو هيئت علمی مركز فقهی ائمه اطهار(ع) با بيان اينكه در ماه مبارك رمضان قرآن سيلان اجتماعی پيدا می‌كند، اظهار كرد: در اين ماه اذكار قرآن كه به لفظ درمی‌آيند نمی‌ميرند، حيات پيدا می‌كنند و فرد و جامعه از اين حيات بهره‌مند می‌شوند.
حجت‌الاسلام و المسلمين محمد قائنی، عضو هيئت علمی مركز فقهی ائمه اطهار(ع)، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه حوزه‌های علميه گفت: بهترين شرايط روزه‌داری صرف امساك از خوردنی‌ها نيست، بلكه شرط اساسی برای روزه دوری از گناه در تمام مدت اين ماه مبارك است.
وی ادامه داد: تعبيری كه در روايات در مورد روزه ذكر شده است «الورع عن محارم الله» است، ورع مقامی بالاتر از ترك گناه است و حتی احتمال ارتكاب گناه را هم در بر می‌گيرد.
حجت‌الاسلام قائنی بيان كرد: امساك از گناه شرايط اجتماعی و فردی را می‌طلبد كه ماه مبارك رمضان اين شرايط را برای افراد جامعه فراهم می‌كند.
استاد مركز فقهی ائمه اطهار(ع) با اشاره به اينكه ماه رمضان فرصت تدريجی ترك گناه را در اختيار انسان قرار می‌دهد، تصريح كرد: در 30 روز اين ماه انسان در حالت تعبد و تسليم نسبت به پروردگار خود قرار دارد و خود را برای عيد فطر آماده می‌كند.
عضو هيئت علمی مركز فقهی ائمه اطهار(ع) با تأكيد بر اينكه عيد فطر پاداش بندگان روزه‌دار خدا در طول يك ماه است، ابراز كرد: در اين 30 روز انسان گام به گام به عيد فطر نزديك می‌شود، عيد فطر با تعريف مذهبی از عيد، زمانی است كه انسان در آن روز گناه نمی‌كند، در اين 30 روز انسان خود را برای آن روز آماده می‌كند تا در آن روز به مقام امساك از گناه برسد.
وی با تأكيد بر اينكه شب‌های قدر اوج آماده‌سازی انسان برای ترك گناه است، ادامه داد: در اين شب‌ها نه تنها انسان لب از طعام فرومی‌بندد بلكه از خواب خود هم می‌گذرد؛ يعنی همه مظاهر اين دنيا را برای اطاعت فرمان معبود خود ترك می‌كند.
اين مدرس دروس فقهی تصريح كرد: همه انسان‌ها فارغ از اينكه در چه مقام و مرتبه‌ای قرار دارند در اين ماه به ضيافت الهی دعوت می‌شوند و اين ماه خداوند دعوتی عام از همه بندگان خودش انجام می‌دهد.
وی با اشاره به اينكه اين دعوت عام را برخی لبيك می‌گويند و برخی رد می‌كنند، بيان كرد: اين دعوت عام خداوند هم سری دارد چه بندگان خدا اين دعوت را بپذيرند و چه از پذيرشش محروم شوند به هر حال در جريان دعوت قرار می‌گيرند و می‌فهمند كه در اين يك ماه بايد شرايط ميزبان را رعايت كنند.
وی ادامه داد: پذيرايی ماه رمضان با ساير پذيرايی‌ها فرق دارد؛ چرا كه ميزبان در اين ماه خوردن و خوابيدن را برای بندگان خود نمی‌پسندد و به جای آنچه كه برای آنها حرام می‌كند درهای رحمت خود را برای آنها می‌گشايد.
عضو هيئت علمی مركز فقهی ائمه اطهار(ع) با اشاره به ابعاد اجتماعی ماه مبارك رمضان ابراز كرد: در ماه رمضان فضای اجتماعی جامعه در خدمت فرد قرار می‌گيرد و به فرد يادآوری می‌كند كه در جامعه تنها نيست و اين حس همنوايی باعث ارتقای همبستگی اجتماعی بين افراد جامعه می‌شود.
وی ادامه داد: در مورد ساير عبادات تأكيد شده كه برای اينكه ريا صورت نگيرد سعی كنيم در خفا آنها را انجام دهيم اما در مورد روزه‌داری بيشتر اعمال ما وقتی به طور جمعی و در عرصه اجتماع صورت گيرد پسنديده است.
اين مدرس دورس فقهی با تأكيد بر اينكه در اين ماه فضای جامعه معنوی می‌شود، اظهار كرد: تأثير معنوی جامعه ناخودآگاه حاصل نمی‌شود بلكه برای اين است كه انسان دعوت الهی را لبيك گفته و خداوند هم رحمت خود را بر فرد و جامعه ارزانی می‌كند.
حجت‌الاسلام قائنی در بخش ديگری از سخنان خود به تفكيك ظاهر و باطن روزه در ماه مبارك رمضان پرداخت و ابراز كرد: ظاهر روزه‌داری اجتناب و امساك از خوردن و آشاميدن است، اما اين پوسته و قشر روزه است.
وی با اشاره به اينكه باطن روزه و آنچه كه به اين عمل عمق می‌دهد بركات اجتماعی و فردی اين ماه است، ادامه داد: باطن روزه از ظاهر آن مهم‌تر است و می‌توان بطون مختلفی را برای روزه‌داری تشريح كرد.
اين مدرس دروس فقهی تصريح كرد: يكی از بركات اين ماه اين است كه در اين ماه ديندار و غير ديندار در جريان دعوت الهی قرار می‌گيرند و برای افراد غير ديندار هم اين فرصت فراهم می‌شود كه دوباره به فطرت خود رجوع كنند.
وی گفت: منظور از روزه، گرسنگی نيست، خداوند عالم بی‌نياز است و اين طور نيست كه 11 ماه از سال بتواند بندگان خود را روزی دهد و در اين يك ماه بخواهد صرفه‌جويی كند.
حجت‌الاسلام قائنی تأكيد كرد: اين ماه زمينه‌ای برای مردم و فرصتی برای آنها است تا با امساك از خوردن و آشاميدن دين را در عرصه اجتماع مطرح و به آن ظهور اجتماعی دهند، در عرصه فردی هم فرد روزه‌دار خود را بازمی‌يابد و آنچه كه در طول سال بر اثر غفلت فراموش كرده را به ياد می‌آورد.
وی تصريح كرد: در اين ماه قرآن سيلان اجتماعی پيدا می‌كند و اذكار قرآن كه به لفظ درمی‌آيند نمی‌ميرند، حيات پيدا می‌كنند و فرد و جامعه از اين حيات بهره‌مند می‌شوند.
عضو هيئت علمی مركز فقهی ائمه اطهار(ع) با اشاره به اينكه انسان فراموش كار است و همواره نياز به تذكر دارد، بيان كرد: در روز عيد فطر فرد با جامعه پيوند می‌بندد و اين پيوند به او كمك می‌كند تا آثار اين ماه را و آنچه را كه در اين ماه كسب كرده در خود، درونی كند و آنها را فراموش نكند.
وی ادامه داد: تعبيری كه در روايات در مورد روزه ذكر شده است «الورع عن محارم الله» است، ورع مقامی بالاتر از ترك گناه است و حتی احتمال ارتكاب گناه را هم در بر می‌گيرد.
حجت‌الاسلام قائنی بيان كرد: امساك از گناه شرايط اجتماعی و فردی را می‌طلبد كه ماه مبارك رمضان اين شرايط را برای افراد جامعه فراهم می‌كند.
استاد مركز فقهی ائمه اطهار(ع) با اشاره به اينكه ماه رمضان فرصت تدريجی ترك گناه را در اختيار انسان قرار می‌دهد، تصريح كرد: در 30 روز اين ماه انسان در حالت تعبد و تسليم نسبت به پروردگار خود قرار دارد و خود را برای عيد فطر آماده می‌كند.
عضو هيئت علمی مركز فقهی ائمه اطهار(ع) با تأكيد بر اينكه عيد فطر پاداش بندگان روزه‌دار خدا در طول يك ماه است، ابراز كرد: در اين 30 روز انسان گام به گام به عيد فطر نزديك می‌شود، عيد فطر با تعريف مذهبی از عيد، زمانی است كه انسان در آن روز گناه نمی‌كند، در اين 30 روز انسان خود را برای آن روز آماده می‌كند تا در آن روز به مقام امساك از گناه برسد.
وی با تأكيد بر اينكه شب‌های قدر اوج آماده‌سازی انسان برای ترك گناه است، ادامه داد: در اين شب‌ها نه تنها انسان لب از طعام فرومی‌بندد بلكه از خواب خود هم می‌گذرد؛ يعنی همه مظاهر اين دنيا را برای اطاعت فرمان معبود خود ترك می‌كند.
اين مدرس دروس فقهی تصريح كرد: همه انسان‌ها فارغ از اينكه در چه مقام و مرتبه‌ای قرار دارند در اين ماه به ضيافت الهی دعوت می‌شوند و اين ماه خداوند دعوتی عام از همه بندگان خودش انجام می‌دهد.
وی با اشاره به اينكه اين دعوت عام را برخی لبيك می‌گويند و برخی رد می‌كنند، بيان كرد: اين دعوت عام خداوند هم سری دارد چه بندگان خدا اين دعوت را بپذيرند و چه از پذيرشش محروم شوند به هر حال در جريان دعوت قرار می‌گيرند و می‌فهمند كه در اين يك ماه بايد شرايط ميزبان را رعايت كنند.
وی ادامه داد: پذيرايی ماه رمضان با ساير پذيرايی‌ها فرق دارد؛ چرا كه ميزبان در اين ماه خوردن و خوابيدن را برای بندگان خود نمی‌پسندد و به جای آنچه كه برای آنها حرام می‌كند درهای رحمت خود را برای آنها می‌گشايد.
عضو هيئت علمی مركز فقهی ائمه اطهار(ع) با اشاره به ابعاد اجتماعی ماه مبارك رمضان ابراز كرد: در ماه رمضان فضای اجتماعی جامعه در خدمت فرد قرار می‌گيرد و به فرد يادآوری می‌كند كه در جامعه تنها نيست و اين حس همنوايی باعث ارتقای همبستگی اجتماعی بين افراد جامعه می‌شود.
وی ادامه داد: در مورد ساير عبادات تأكيد شده كه برای اينكه ريا صورت نگيرد سعی كنيم در خفا آنها را انجام دهيم اما در مورد روزه‌داری بيشتر اعمال ما وقتی به طور جمعی و در عرصه اجتماع صورت گيرد پسنديده است.
اين مدرس دورس فقهی با تأكيد بر اينكه در اين ماه فضای جامعه معنوی می‌شود، اظهار كرد: تأثير معنوی جامعه ناخودآگاه حاصل نمی‌شود بلكه برای اين است كه انسان دعوت الهی را لبيك گفته و خداوند هم رحمت خود را بر فرد و جامعه ارزانی می‌كند.
حجت‌الاسلام قائنی در بخش ديگری از سخنان خود به تفكيك ظاهر و باطن روزه در ماه مبارك رمضان پرداخت و ابراز كرد: ظاهر روزه‌داری اجتناب و امساك از خوردن و آشاميدن است، اما اين پوسته و قشر روزه است.
وی با اشاره به اينكه باطن روزه و آنچه كه به اين عمل عمق می‌دهد بركات اجتماعی و فردی اين ماه است، ادامه داد: باطن روزه از ظاهر آن مهم‌تر است و می‌توان بطون مختلفی را برای روزه‌داری تشريح كرد.
اين مدرس دروس فقهی تصريح كرد: يكی از بركات اين ماه اين است كه در اين ماه ديندار و غير ديندار در جريان دعوت الهی قرار می‌گيرند و برای افراد غير ديندار هم اين فرصت فراهم می‌شود كه دوباره به فطرت خود رجوع كنند.
وی گفت: منظور از روزه، گرسنگی نيست، خداوند عالم بی‌نياز است و اين طور نيست كه 11 ماه از سال بتواند بندگان خود را روزی دهد و در اين يك ماه بخواهد صرفه‌جويی كند.
حجت‌الاسلام قائنی تأكيد كرد: اين ماه زمينه‌ای برای مردم و فرصتی برای آنها است تا با امساك از خوردن و آشاميدن دين را در عرصه اجتماع مطرح و به آن ظهور اجتماعی دهند، در عرصه فردی هم فرد روزه‌دار خود را بازمی‌يابد و آنچه كه در طول سال بر اثر غفلت فراموش كرده را به ياد می‌آورد.
وی تصريح كرد: در اين ماه قرآن سيلان اجتماعی پيدا می‌كند و اذكار قرآن كه به لفظ درمی‌آيند نمی‌ميرند، حيات پيدا می‌كنند و فرد و جامعه از اين حيات بهره‌مند می‌شوند.
عضو هيئت علمی مركز فقهی ائمه اطهار(ع) با اشاره به اينكه انسان فراموش كار است و همواره نياز به تذكر دارد، بيان كرد: در روز عيد فطر فرد با جامعه پيوند می‌بندد و اين پيوند به او كمك می‌كند تا آثار اين ماه را و آنچه را كه در اين ماه كسب كرده در خود، درونی كند و آنها را فراموش نكند.
