حجتالاسلام والمسلمين سيدجواد موسوی هوايی، معاون پژوهشی و آموزشی سازمان تبليغات اسلامی در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) با بيان مطلب فوق اظهار كرد: هاليوود را نمیتوان تنها يك مركزی قلمداد كرد كه در آن فيلمهای سينمايی توليد میشود، بلكه صحيحتر آن است كه آن را بنگاهی جهت اشاعه تفكرات صهيونيستی نام نهاد؛ رويكردی كه تنها در يك ژانر خاص خلاصه نمیشود، بلكه در تمام گونههای سينمايی همچون ژانر كمدی و ورزشی هم وجود دارد.
وی افزود: البته هاليوود برای هر منطقه خاص جغرافيايی، برنامهريزی خاص دارد. برای مثال برای استحاله مردم آمريكای جنوبی يك نوع كار توليد میكند و برای آفريقايیها نوعی ديگر. نمود بارز اين ادعا را میتوان در كارهايی كه درباره خاورميانه ساخته میشود مشاهده كرد. در اين آثار معمولا مسلمانها افرادی خشن و تروريست تصوير میشوند كه سربازان آمريكايی با آنها در حال ستيز هستند. اين رويكرد به آنها كمك میكند تا در ادامه مجوزی برای حمله به كشورهای مسلمان پيدا كنند.
وی اضافه كرد: در راه رسيدن به اين خواسته هاليوود تنها نيست، بلكه شبكهها، خبرگزاریها و روزنامههای غرب هم به شدت هاليوود را حمايت میكنند. اين اقدام را به خوبی میتوانيم درباره كشورهايی چون افغانستان، عراق و سوريه مشاهده كنيم كه تا چه حد مورد هجمه اين رسانهها هستند.
اين مدرس دانشگاه يادآور شد: من دشمنی هاليوود و رسانههای غربی را تنها رويكردی سياسی نمیدانم، هر چند كه بخش عمدهای از اين دشمنی را در بر میگيرد، وليكن دشمنیهای مذهبی نيز دليل ديگری برای ستيز آنان با مسلمان است. دليل اين ادعا نيز اين است كه تفكر صهيونيستی و مسيحيت صهيونيستی بر هاليوود حاكم شده و همه چيز را تحت تأثير خود قرار داده است. در اين راه خرده تفكراتی چون، فراماسونها و شيطانهاپرستها هم در خدمت آنان هستند.
موسوی هوايی ادامه داد: هنگامی كه از مسيحيت صهيونيسيتی سخن میگويم دليلم اين است كه، مسيحيت به خودی خود با اسلام مشكلی ندارد. اصولا اديان ابراهيمی هيچ مشكلی با هم ندارند، حتی همسو با هم نيز هستند، اما آن چيزی كه در هاليوود عرضه میشود ربطی به مسيحيت ندارد، بلكه منبعث از تفكرات صهيونيستی است. به همين دليل در هاليوود فيلمهايی ساخته میشود كه در آن همجنسگرايی، ستايش میشود، درصورتی كه اين عمل قبيح در دين مسيحيت به شدت مذموم است، البته در اين ميان رئيسجمهورشان هم به خدمت هاليوود میآيد و اين عمل ناشايست را تاييد میكند.
وی يادآور شد: يكی از بهترين نمونهها كه از آن میتوان به عنوان آثار ضد دين نام برد، سريال گمشدگان است كه در ايران با نام «لاست» شهرت دارد. در اين مجموعه تمامی اصول دينی زير سؤال میرود. از قيامت گرفته تا عدل و ديگر مبانی، اما تمام اين هجمهها به نحوی است كه تماشاگر مستقيم متوجه ان نشود.
اين مدرس دانشگاه ادامه داد: دشمنی هاليوود نسبت به اسلام خيلی بيشتر از ديگر اديان است، چون اسلام است كه میتواند آگاهساز مردم باشد، پس به هر طريق سعی میكنند آن را زير سؤال ببرند. در ضمن در توليدات اخير برای تفرقه بيشتر بين اديان به عرفانهای سرخپوستی و شرقی توجه ويژه میكنند تا ذهن تماشاگران را از تفكرات الهی دور كنند.
معاون پژوهشی و آموشی سازمان تبليغات اسلامی با اشاره به اينكه سياستمداران صهيونيست آمريكا برای رسيدن به خواستهشان از قربانی كردن مردم خود نيز دريغ نمیكنند، گفت: حادثه 11 سپتامبر نشان داد كه تا چه ميزان قدرتمندان آمريكا پست و خوار هستند كه برای رسيدن به اهدافشان از قربانی كردن مردم خود هم دريغ نمیكنند. چون گذشت زمان نشان داد كه سر منشأ آن اتفاق خود سياستمداران آمريكايی بودند. اين مهم را هم مايكل مور فيلمساز آمريكايی در فيلمش به وضوح بيان كرد.
وی در پاسخ به اين سؤال كه چرا در سينمای هاليوود فيلمهايی هم توليد میشود كه در آن سياستگذاران آمريكايی تبهكار نشان داده میشوند؟ گفت: اين رويكرد يك نوع سوپاپ اطمينان است كه سبب میشود جامعه نسبت به توليدات اصلی عكسالعمل منفی نشان ندهد. در كلام ديگر فيلمهايی اينچنينی در حقيقت مقدمه توليدات اصلی هستند. اين فيلمها به مخاطب اين نكته را القا میكنند كه شايد تعدادی تبهكار در ميان سياسيون و نيروهای امنيتی باشند، اما بالاخره قدرت مافوق آنها را نابود خواهد كرد.
موسوی هوايی تاكيد كرد: رويكرد ديگر هاليوود كه به آن جدی توجه میشود اين است كه آمريكائیها به عنوان ناجی جهان ترسيم شوند، به همين دليل در فيلمهايی چون «آواتار»، «2012» و ... میبينيم كه به انحای مختلف جهان را در معرض سقوط است، اما اين يك ناجی آمريكايی است كه دنيا را از خطر نابودی نجات میدهد؛ رويكردی كه روی مخاطب تاثير فوقالعاده میگذارد و آمادگی وی را برای قبول فرهنگ آمريكايی بالا میبرد.
موسوی هوايی در پايان خاطرنشان كرد: راه مقابله با اينگونه هجمههای فرهنگی نيز مسلما برخورد فيزيكی نيست. برای مثال كشوری چون چين، سالها اجازه اكران فيلمهای خارجی را در كشورش نمیداد تا به نوعی مردمش تحت تأثير فرهنگ بيگانه قرار نگيرند؛ اقدامی كه نتيجه لازم را در بر نداشت چون در كار فرهنگی نمیتوان برخورد قهرآميز داشت، به همين دليل آن كشور هماكنون فيلمهای روز آمريكا را اكران گسترده میكند.