به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) به نقل از پايگاه اطلاعرسانی دفتر آيتالله العظمی صافی گلپايگانی متن پيام اين مرجع تقليد به شرح زير است:
«بسم الله الرّحمن الرّحيم
قال الله تعالی: وَ ذَكِّرهُم بِأیّام اللهِ
بقيع عنوان بقعهای از بقاع مدينة طیّبه است كه حافظ آثار بخشهای مهمّی از تاريخ صدر اسلام است و در طول چهارده قرن و اندی كه از هجرت میگذرد همواره يادآور روزهای بزرگی است كه هركدام در معرّفی اسلام و رسالت الهی حضرت رسول اكرم صلّی الله عليه و آله از اسناد مهمّ تاريخ است. پاسداری از اين آثار و حفاظت از آنها، پاسداری از مبانی دعوت به توحيد و قرآن كريم است. اين آثار و ساير آثار تاريخی كه در حرمين شريفين قرار دارد، همواره بين مسلمانان، با عظمت و قداست و مورد احترام بوده و هست و مردم، سيرهی پيغمبر، مجاهدات پيغمبر، غزوات پيغمبر، اهلبيت پيغمبر و اصحاب پيغمبر صلّی الله عليه و آله را در آنها میديدند و از اعتبار بالا و بیمانندی برخوردار است.
هر نقطه اين دو حرم، بينشافزا و ايمانپرور است. وجود پيامبر اسلام و حواشی و اطراف وجود آن حضرت، خاندان بزرگوارش، عبدالمطّلب جدّ آن حضرت، ابوطالب عموی ايشان، فاطمه بنت اسد همسر محترم ابوطالب ـ كه به منزلة مادر برای ايشان بود ـ، همسرانش در مدينه و همسر يگانهاش خديجه، سبط اكبرشان و نوادگان عاليقدر و حمزه عموی بزرگوار ديگرشان، بخش بسيار مهمّی از تاريخ اسلام است. همچنين غزوهی اُحد و بدر و مقامات و مساجدی مانند مولد آن حضرت، كوه تاريخی حرا و غار شريف آن ـ مركز بعثت آن بزرگوار به سوی خلق و آغاز دعوت ـ و نيز خانهی امّ هانی ـ جايگاه شروع معراج ـ ، و دهها مكان مقدّس ديگر، همه تاريخ اين دين حنيف را معرّفی میكند و حرمين شريفين علاوه بر كعبه معظّمه و مسجدالنّبیّ، نيز به اعتبار اين اماكن تاريخی و محترم، دارای عالیترين هویّت است.
امّا افسوس كه بيشتر اين مشاهد و مقامات را تخريب نمودند. خسارات بزرگی به تاريخ اسـلام به واسطه از بين بردن اين اسناد تاريخی وارد شد كه جبرانپذير نيست و پشتوانههای تاريخی دين مبين را ويران نمود.
در دنيای كنونی كه دولتها و مردم به حفظ سوابق فرهنگی و مواريث افتخارآميز خود اهتمام دارند، اين مواريث عزيز منهدم گرديد و يا نام آنها را عوض نمودند. هيچ امّت و هيچ فرد آگاهی، تاريخِ خود را اينگونه ضايع نمیسازد.
قرآن مجيد، «بيت» را به وجود آيات بیّنات و مقام ابراهيم، معزّز و مكرّم معرّفی نموده و «مقام ابراهيم عليهالسّلام» به اين نسبت مورد احترام است.
حرمين شريفين، بقعههايی دارد كه بسياری از آنها منسوب به خاتمالانبيا، حضرت محمّد صلّی الله عليه وآله وسلّم است. سزاوار است كه مقامات جليله و كريمهای كه همه مضاف به محمّد است، به مرور اعصار باقی بماند و مقامات محمّد در مكه و در مدينه همچون مقام ابراهيم بايد معروف و مشهور باشد.
همانگونه كه نام ابراهيم، پيامآور بزرگ توحيد به آن مقام جاودانگی دارد؛ نام محمّد و رسالت او به توحيد و مقامات او در حرمين شريفين بايد جاودان بماند و خواهد ماند. همانطور كه تخريب مقام ابراهيم و جلوگيری از عبادت خدا و نماز در آن به عنوان شركگرايی جايز نيست؛ منع از تعظيم و تكريم مقامات محمّدی ـ كه هركدام جلوه مقام ابراهيمی است ـ ، به اين عناوين جايز نيست.
مكانهای مقدّس مكّه و مدينه اگرچه به نام ديگران هم باشد، همه نام و جايگاه پيامبر اسلام و شعاع نام آن حضرت است. همه مكمّل دعوت به توحيد و تاريخ دين توحيد و عقيده به توحيد و پيام توحيد و اعزاز كلمه توحيد است. اگر ابراهيم به اين مقام واحد ياد میشود؛ محمّد صلّی الله عليه و آله به همهی اين مقامات متعدّد ياد میشود كه همه جاودانگی دارد.
همه مسلمانان بايد مقامات اسلام را گرامی بدارند و نگذارند كه اين پشتوانه بزرگ تاريخی فراموش و مهجور و متروك گردد.
روز هشتم شوّال، روزی است كه ويرانگریهای اين گروه از بقيع شروع شد و مراقد مطهّر و نورانی اهلالبيت عليهم السّلام را تخريب نمودند و به هویّت اسلام عزيز تاختند. لذا لازم است كه همه مسلمانان، اعمّ از شيعه و سنّی و مذاهب مختلف، اين روز را جهانی و جنايات آنان را محكوم نمايند و همه با هم تجديد بنای اين مشاهد عزيز و احيای سوابق درخشان اسلام را مطالبه نمايند.
وَلاحول وَلا قوّهَ إلا بالله العلیِّ العظيم»
سوم شوّال المكرّم 1433
لطفالله صافی