خلاصه‌ای از زندگی آيت‌الله شيخ علی سبط شيخ انصاری
آيت‌الله شيخ علی سبط شيخ انصاری از روحانيون برجسته شهرستان دزفول بود.
به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا)، آقا شيخ علی در سال 1343 هجری قمری در دزفول ديده به جهان گشود. والد بزرگوار ايشان، مرحوم آيت‌الله حاج شيخ منصور سبط شيخ، فرزند مرحوم آيت‌الله آقا شيخ محمد سبط اكبر شيخ انصاری است. ايشان در ادبيات قوی‌پنجه، در فقه و اصول زبردست و بحاث، در طب قديم و شناختش داروهای گياهی نيز يد طولايی دارند. علاوه بر اين، اشعار ايشان بسيار پر محتوی و موزون است.
وی مقدمات را نزد فضلای دزفول و قسمتی از سطح را در همين شهر و نزد پدر بزرگوارشان، آيت‌الله‌العظمی آقا شيخ منصور سبط‌الشيخ فرا گرفتند. سپس، برای تكميل تحصيلات دروس، در سال1361 هجری قمری راهی نجف اشرف شد. در نجف، از محضر درس مرحوم آيت‌الله شيخ مجتبی لنكرانی(ره) برخوردار شد.
پس از پنج سال اقامت در جوار مولای خود امير مؤمنان(ع) به ديار خود دزفول مراجعت و در درس والد خود شركت كرد تا اينكه در سال 1370 هجری قمری يعنی در سن 27 سالگی به درجه اجتهاد نائل شد. بار ديگر برای ادامه تحصيلات، از دزفول خارج و به شهر مقدس قم مشرف شد و تا زمان حيات مرحوم آيت‌الله‌العظمی بروجردی(ره) از محضر درس ايشان بهره‌مند شد.
در سال 1392 هجری قمری، پس از ارتحال والدشان بنا به تقاضای همشهريان خود به دزفول مراجعت كرد تا به رسيدگی به امور مردم اهتمام می‌ورزند. در سال 1356 هجری شمسی مقارن با انقلاب اسلامی ملت ايران، در مرقد مطهر حضرت سبزقبا(ع)، سخنرانی شديد‌اللحنی عليه حكومت شاه ايراد می‌كند كه منجر به دستگيری ايشان می‌شود. حاج شيخ علی، پس از آزادی به مشهد مقدس، مشرف می‌شوند تا اينكه در سال 1357 هجری شمسی، مردم دزفول بار ديگر ايشان را با شوری زايد‌الوصف به دزفول می‌آورند.
وی همچنين، دارای تأليفات فراوانی از جمله منظومه تصريف، تهذيب‌الالفيه، تهذيب تهذيب‌المنطق، تهذيب‌الاوصول( به چاپ رسيده است)، حاشيه بر عروة‌الوثقی( به چاپ رسيده است)، ادله مستحدثات، رساله منجزات مريض، مسائل مستحدثه و احكام حج (به چاپ رسيده است)، حواشی بر رسائل و المكاسب و كفايه و حواشی بر كتب طب قديم است.
وی مقدمات را نزد فضلای دزفول و قسمتی از سطح را در همين شهر و نزد پدر بزرگوارشان، آيت‌الله‌العظمی آقا شيخ منصور سبط‌الشيخ فرا گرفتند. سپس، برای تكميل تحصيلات دروس، در سال1361 هجری قمری راهی نجف اشرف شد. در نجف، از محضر درس مرحوم آيت‌الله شيخ مجتبی لنكرانی(ره) برخوردار شد.
پس از پنج سال اقامت در جوار مولای خود امير مؤمنان(ع) به ديار خود دزفول مراجعت و در درس والد خود شركت كرد تا اينكه در سال 1370 هجری قمری يعنی در سن 27 سالگی به درجه اجتهاد نائل شد. بار ديگر برای ادامه تحصيلات، از دزفول خارج و به شهر مقدس قم مشرف شد و تا زمان حيات مرحوم آيت‌الله‌العظمی بروجردی(ره) از محضر درس ايشان بهره‌مند شد.
در سال 1392 هجری قمری، پس از ارتحال والدشان بنا به تقاضای همشهريان خود به دزفول مراجعت كرد تا به رسيدگی به امور مردم اهتمام می‌ورزند. در سال 1356 هجری شمسی مقارن با انقلاب اسلامی ملت ايران، در مرقد مطهر حضرت سبزقبا(ع)، سخنرانی شديد‌اللحنی عليه حكومت شاه ايراد می‌كند كه منجر به دستگيری ايشان می‌شود. حاج شيخ علی، پس از آزادی به مشهد مقدس، مشرف می‌شوند تا اينكه در سال 1357 هجری شمسی، مردم دزفول بار ديگر ايشان را با شوری زايد‌الوصف به دزفول می‌آورند.
وی همچنين، دارای تأليفات فراوانی از جمله منظومه تصريف، تهذيب‌الالفيه، تهذيب تهذيب‌المنطق، تهذيب‌الاوصول( به چاپ رسيده است)، حاشيه بر عروة‌الوثقی( به چاپ رسيده است)، ادله مستحدثات، رساله منجزات مريض، مسائل مستحدثه و احكام حج (به چاپ رسيده است)، حواشی بر رسائل و المكاسب و كفايه و حواشی بر كتب طب قديم است.
