حجتالاسلام محمدرضا هدایتپناه، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، گفت: در سال 94 همت من بیشتر معطوف به طرح امام حسن مجتبی(ع) شد. این طرح بخشی از طرح جامع اهل بیت(ع) است که در پژوهشگاه حوزه و دانشگاه تصویب شده است. خوشبختانه توفیق تحقیق درباره تاریخ امام حسن(ع) و امام حسین(ع) به من محول شد.
وی در ادامه گفت: قرار بر این بود که طرح امام حسن(ع) درسال 94 تمام شود ولی به دلیل پیچیدگیهای خاصی که این مقطع تاریخ دارد متاسفانه به اتمام نرسید.
این پژوهشگر تاریخ اسلام در خصوص هدف تحقیق خود گفت: هدف من در این پژوهش این است که نوعی بازنویسی و بازنگری در تاریخ امام حسن(ع) انجام بدهم، به همین دلیل نظر شیعه، اهل سنت و مستشرقین را بررسی کردهام تا این پژوهش جامع نظریات مختلف باشد.
نویسنده کتاب «بازتاب تفکر عثمانی در حادثه کربلا» اظهار کرد: در این تحقیق سعی من بر این است که دیدگاه اندیشمندان داخلی و خارجی را راجع به صلح امام حسن(ع) بررسی کنم و ببینم این اندیشمندان چه دیدگاههای در این باره مطرح کردهاند و در صورت لزوم به شبهات وارده شده پاسخ در خور بدهم. به هر حال همه میدانیم که این مقطع از تاریخ اسلام بسیار پیچیده است و با تحریفات بسیاری روبرو است، بنابراین تحقیق به این آسانی پیش نمیرود. به نظر من تحقیق در این مقطع تاریخی با دیگر بخشهای تاریخ اسلام متفاوت است.
هدایتپناه افزود: امیدوار هستم به امید و یاری خداوند این کار ناتمام در سال 95 تکمیل و منتشر شود.
وی در خصوص روش پژوهش خود در این اثر اظهار کرد: قرار بر این نیست که در این پژوهش سلایق شخصی خود را دخالت بدهم و گزینشی تاریخ را بررسی کنم، چرا که در تاریخنگاری گزینشی باز هم سلیقهها مطرح میشود و ذوق نویسنده شرط قرار میگیرد. چیزی که میخواهم به عنوان یک کار علمی مطرح کنم، باید براساس مبانی علمی باشد وگرنه پشت سر هم حرف زدن بدون مبنا و مستندات علمی ارزشی ندارد.
این پژوهشگر تاریخ اسلام افزود: ممکن است این روش مورد توجه مخاطبین عام قرار بگیرد، ولی این کار، یک پژوهش ارزشمند علمی نیست. جامعه علمی ما از پژوهشگرانی که در سطح آکادمیک تحصیل یا پژوهش کردند انتظار دارند اولاً نیاز جامعه را رفع کند و ثانیا برای فرهنگ دینی ما راهگشا باشد.
هدایتپناه گفت: در حال حاضر در جامعه ما صداهای بسیار زیادی در عرصه فرهنگ فعال هستند. این صداها گرچه پخش میشوند و گوشهای شنوای زیادی هم به آنها گوش میدهند، ولی باید توجه کنید وقتی فرهنگی دستخوش سلیقههای متضاد غیرعلمی بشود، طبیعی است که به یک فرهنگ آشفته تبدیل خواهد شد. اگر برای اهل فن، تحقیق و پژوهش علمی عرصه باز نباشد، جامعه با آسیبهای جدی مواجه میشود.
وی در آخر گفت: متاسفانه هر کس براساس عشق و علاقه خود به اهل بیت(ع) دست به قلم میشود و بدون اینکه تخصصات لازم را طی کرده باشد، به صرف اینکه اهل بیت(ع) را دوست دارد، شروع به قلمفرسایی میکند و کتاب را به صورت بازاری چاپ و منتشر میکند. اما نشر فرهنگ بخصوص در ارتباط با اهل بیت(ع) حساسیت بالایی باید داشته باشد، ولی متاسفانه باز شاهد انتشار بعضی آثار سلیقهای هستیم. به نظر من آثاری از این دست مشکلی را از جامعه ما حل نمیکند. با امکاناتی که نظام مقدس جمهوری اسلامی برای تحقیق و پژوهش به وجود آورده است قطعا سطح تحقیق فرهنگی و علمی در ارتباطات با اهل بیت(ع) بالاتر خواهد رفت.