آیاتی که به مددِ پزشک حافظ قرآن آمد
گروه اجتماعی ــ ستاره فاتحی، پزشکی از چهارمحال‌وبختیاری است که از کودکی حفظ قرآن را آغاز کرده و اکنون که فوق تخصص جراحی زنان و زایمان است آیات قرآن را هنگام عمل زمزمه می‌کند و از خداوند برای بهبود اوضاع بیمارانش مدد می‌طلبد.
ستاره فاتحی، فوق تخصص سرطان زنان و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی، متخصص جراحی زنان و زایمان از شهر فرخشهر است که علاوه بر تخصص در این رشته پزشکی در زمینه حفظ قرآن نیز هنرآفرین است و حافظ ۱۰ جزء از کلام الله مجید و نفر اول مسابقات کشوری در رشته تفسیر قرآن است.
ایکنا به بهانه روز پزشک فرصت را غنیمت دانستیم تا پای صحبت‌های این پزشک قرآنی بنشینیم.
ایکنا: از چه سنی و چگونه حفظ قرآن را آغاز کرده‌اید؟
در خانواده قرآنی تربیت شده‌ام؛ یکی از برادرانم حافظ کل، دیگری حافظ ۲۰ جزء و من و خواهرم نیز حافظ ۱۰ جزء از قرآن کریم هستند. حفظ قرآن را از پنجم ابتدایی در دارالقرآن فرخشهر که یکی از بهترین مکان‌ها برای حفظ قرآن است آغاز کرده‌ام. در آن زمان امکانات زیادی در اختیار نداشتیم و تنها با استفاده از نوار کاست و تمرین و تکرار در منزل آیات الهی را حفظ می‌کردیم.
روال کار به این صورت بود که مربی تمرینی به ما می‌داد و در منزل آن قسمت مشخص شده را با نوار کاست با صدای اساتیدی همچون منشاوی و پرهیزگار گوش می‌دادیم و آنقدر تکرار می‌کردیم تا حفظ شویم و جلسه بعدی هرآنچه حفظ کرده بودیم را به مربی ارائه می‌دادیم.
ایکنا: دوران حفظتان چقدر طول کشید و بیشتر از چه استادی تقلید می‌کردید؟
بیشتر از صدا و صوت استاد پرهیزگار لذت می‌برم و در یادگیری قرآن بیشتر با صدای ایشان تمرین می‌کردم. از پنجم ابتدایی تا مقطع دانشگاه توانستم ۳ الی۴ جزء قرآن را حفظ کنم و از سال اول تا سال پنجم پزشکی موفق به حفظ ۶ الی ۷ جزء دیگر شدم اما از زمانی که برنامه کشیک‌هایمان شروع شد فرصتم کمتر شد و دیگر نتوانستم کار حفظ را پیش ببرم. البته هرچه سن بالا رود کار حفظ قرآن مشکل‌تر می‌شود؛ لذا بهترین سن برای حافظ شدن تا قبل از ۳۰ سالگی است.
ایکنا: از آمیخته شدن قرآن با شغل پزشکی آن هم در این رشته سخت بگویید.
بیشتر فعالیت‌های قرآنی‌ام مربوط به زمان دانشجویی است اما نتیجه مأنوس بودن با قرآن در آن سال‌ها اکنون در حرفه پزشکی ظهور پیدا کرده است. کارم به شکلی است که با درخواست سقط جنین بسیار مواجه می‌شوم اما از آموزه‌های قرآن آموخته‌ام که به جان دیگران احترام بگذارم؛ زیرا خداوند می‌فرماید اگر کسی فردی را زنده کند انگار همه را زنده کرده است و اگر فردی را بکشد انگار همه را کشته است؛ لذا قرآن این اجازه را به من نمی‌دهد که اینگونه درخواست‌ها را قبول کنم.
ایکنا: بیمارانتان می‌دانند که با قرآن مأنوس هستید؟
در دوران گذراندن فوق تخصص در تهران، دو سال نیز در همدان و چند ماهی در شهرهای بوشهر و هرمزگان پزشک مهمان بودم، در این شهرها کسی از سابقه قرآنی‌ام خبر نداشت اما از زمانی که به محل سکونتم برگشتم اکثر بیماران از سابقه دبیرستان و دانشجویی‌ام مطلع بودند و به یکدیگر انتقال می‌دادند و بنده را به‌عنوان پزشک مذهبی و پایبند به اصول اخلاقی به یکدیگر معرفی می‌کردند.
زمانی که بیماران می‌دانستند از خانواده مذهبی هستم که به حلال و حرام اعتقاد دارم و خود و خانواده‌ام قرآنی هستیم به کارم اعتماد متفاوتی می‌کردند؛ البته نحوه عملکرد شخص در ایجاد این اعتماد نیز مهم است اما قرآنی بودنم من را در عملکردم نیز یاری کرده و همین نکته عامل موفقیتم شده است.
ایکنا: بیشتر با چه آیه‌ای مأنوس هستید یا هنگام جراحی قرآن می‌خوانید؟
از آنجایی که رشته من در شهرکرد تک است، دوستان بیشتر عمل‌های سخت را به من ارجاع می‌دهند؛ تاکنون هیچ عملی را بدون ذکر «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز نکرده‌ام. هرگاه نیز عملی سخت برایم پیش می‌آید که نمی‌دانم از کجا باید شروع کنم آیه ۲۸۶ سوره مبارکه بقره را که می‌فرماید: «لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفسًا إِلّا وُسعَها ۚ» یعنی اینکه خداوند هیچ کس را جزء به اندازه توانایی‌اش تکلیف نمی‌کند، زمزمه می‌کنم و آن موقع است که کارها و عمل به سهولت انجام می‌شود.
ایکنا: در رابطه با موفقیت‌ها و رتبه‌هایتان در مسابقات قرآن بگویید.
در دوران دبیرستان و دانشجویی مسابقات حفظ بسیاری را شرکت و رتبه‌های مطلوبی نیز کسب کرده‌ام که کسب رتبه دوم کشوری در سال سوم دبیرستان، رتبه اول منطقه در مقطع پیش‌دانشگاهی، رتبه سوم دانشگاهی در مسابقات کشوری و رتبه اول کشوری در مسابقات تفسیر قرآن کریم دانشجویی از جمله این موفقیت‌ها است.
ایکنا: در رابطه با مقارن بودن جمعه، یکم شهریور و روز پزشک بفرمایید و اینکه یک پزشک چگونه باید به رسالت خود عمل کند؟
مقارن بودن روز پزشک با جمعه یکم شهریور به‌مناسبت تولد ابوعلی سینا بزرگ‌ترین پزشک در تاریخ ایران بوده که در دوره خود شهرت جهانی داشته و این حسن انتخاب این روز است. پزشکان در درجه اول باید به اصول اخلاقی معتقد باشند؛ زیراکه اخلاق مهم‌ترین عملکرد یک پزشک است و البته فقط در نماز و روزه خلاصه نمی‌شود.
پزشک با اخلاق پزشکی است که از زمان خود و بیمار کم نمی‌گذارد، پول خارج از سیستم نمی‌گیرد، محال است در طول روز کتاب پزشکی نخواند و دنبال افزایش علم خود نباشد، محال است در کلاس حاضر شود و درس نخواند، بنده خودم تا به حال در درس کم نگذاشته‌ام و در هیچ آزمون و کنکوری شکست نخورده‌ام؛ لذا محال است کسی که پایبند به اصول اخلاقی باشد در درس‌خواندن کوتاهی کند.
همیشه به دانشجویانم می‌گویم بچه مذهبی نباید نسبت به درس خواندن ولنگاری کند و کسی که پایبند به اخلاق نباشد پزشک بی‌سوادی است؛ لذا اخلاق مهم‌ترین فاکتور یک پزشک است.
ایکنا: به‌عنوان آخرین سؤال از مهم‌ترین دغدغه‌تان صحبت کنید.
نبود اخلاق در جامعه بزرگ‌ترین دغدغه من نه به‌عنوان یک پزشک بلکه به‌عنوان یک فرد از این جامعه است. در محیط کار هر جا که مشکلی و یا کم و کاستی باشد نشانه همین نبود اخلاق است زیرا که نبود فاکتور اخلاق سبب بی بندوباری و بروز بسیاری از کارهای غلط و خطا است.
اگر فردی به اصول مذهبی پایبند باشد قطعاً اصول اخلاقی را هم باید رعایت کند اما اگر فردی مذهبی باشد ولی با اخلاق نباشد یعنی از مذهب و دینش استفاده ابزاری کرده است.
زمانی که دانشجو بودم و بیشتر در کنار قرآنیان بودم تجربه کردم که فضای افراد مذهبی چقدر پاک و سالم است آن‌ها جامعه آرامی بودند که به درس اهمیت بسیاری می‌دادند و همیشه بهترین رتبه‌های مسابقات را نیز کسب می‌کردند.
نبود اخلاق، دغدغه اصلی من است اما رسالت من در جامعه طبابت است و قرار نیست بقیه را اصلاح کنم، پس بهترین کار این است که ابتدا از خود شروع کنیم زیرا که اگر خود را بسازیم انگار جامعه را ساخته‌ایم.
گفت‌وگو از زینب رحیمی
انتهای پیام
