ایمان امام حسین(ع)، شهودی است

به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان، عصر روز گذشته، 19 شهریورماه، مصادف با عصر عاشورا در حسینیه آیت‌الله علوی‌تهرانی به ایراد سخن پیرامون امام حسین(ع) و نحوه شناخت ایشان پرداخت و بیان کرد: برای شناخت وجود مبارک امام حسین(ع) باید به چند منبع مراجعه کرد. یک منبع قرآن کریم است؛ در قرآن آیاتی را می‌بینیم که وجود مبارک او مصداق اتم و اکمل آن آیات است. برای نمونه خداوند می‌فرماید: «إِنَّ الَّذينَ آمَنوا وَالَّذينَ هاجَروا وَجاهَدوا في سَبيلِ اللَّهِ أُولئِكَ يَرجونَ رَحمَتَ اللَّهِ وَاللَّهُ غَفورٌ رَحيمٌ». سه مسئله محوری در این آیه ذکر شده که عبارت از ایمان، هجرت و جهاد است. ایمان امام حسین(ع) سمعی و بصری و علمی نبوده است. ایشان حقیقت ایمان را از راه شنیدن و دیدن و علم به دست نیاورده است، بلکه ایمان او ایمان شهودی و کشفی است. 

 

وی در ادامه افزود: در حقیقت در این دنیا پرده از مقابل دیدگان مقدس او کنار زده شد و حقایق را به او نشان دادند؛ یعنی هم حقایق ملکی و هم حقایق ملکوتی را به ایشان نشان دادند. وزن ایمان او وزن ایمان همه انبیا الهی است. دلیلش نیز روشن است؛ در مقدمه زیارت وارث شش پیامبر و یک امام اسم برده شده‌اند و کلمه وراثت در کنار این شش پیامبر و یک امام گفته شده است. وقتی می‌گوید یا وارث ابراهیم خلیل الله باید توجه داشت که ایشان با ابراهیم(ع) قرن‌ها فاصله داشته و خانه و ملک و پول از او به ارث نبرده است. 

 

این استاد برجسته اخلاق با اشاره به آیه‌ای در مورد حضرت ابراهیم(ع) تصریح کرد: یک آیه در مورد حضرت ابراهیم(ع) می‌خوانم و آن هم اینکه «وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ». یعنی من برای اینکه ابراهیم(ع) را به طرف یقین حرکت بدهم، آن هم یقینی که امام علی(ع) فرمود فوق آن، حال و درکی نیست، پرده ملکوت تمام آسمان‌ها و زمین را کنار زدم. با این وصف این ایمان از چه مقوله‌ای است؟ یقین در ابراهیم(ع) اکمل بود و نه کامل. 

 

وی در ادامه افزود: وقتی او را در منجنیق گذاشتند و خواستند او را به آتش بیندازند به مردم گفتند هیزم بیاورید. سپس هم آتش بزرگی را آماده کردند. حال اگر خودمان را جای او بگذاریم چقدر وحشت‌زده می‌شدیم؟ اما وقتی ابراهیم(ع) در منجنیق نشسته بود، در روایات داریم که در کمال آرامش قرار داشت.‌ فرشتگان عرض کردند همین یک نفر روی زمین باقی مانده است و او را نیز دارند می‌‌سوزانند. جبرائیل آمد و گفت کمکی می‌خواهی که انجام دهم؟ ابراهیم(ع) فرمود: احتیاجاتی دارم اما نه به تو. ما یک وقت گرفتار می‌شویم یک نفر به سمت ما می‌آید که نجاتمان دهد بسیار خوشحال می‌شویم، اما ابراهیم(ع) گفت من نیز محتاج کسی هستم که تو هم محتاج او هستی. او راحت است چون به وجود مقدس حق یقین دارد که اگر اراده کرده بسوزد حکیمانه است و اگر اراده کرده نسوزد نیز نخواهد سوخت. یقین مسئله عجیبی است و ائمه(ع) به ما فرمودند دیرترین چیزی که به دست می‌آورید یقین است. بنابراین اینکه فرمود یا وارث ابراهیم خلیل‌الله یعنی تمام یقین ابراهیم(ع) را به ارث برده است.

 

انصاریان بیان کرد: امام حسین(ع) به محبوب و انتخاب‌های محبوب یقین اکمل داشت. در روایات داریم که شب عاشورا بیدار بود و به قرائت قرآن، نماز، دعا و استغفار پرداخت. حضرت در شب عاشورا فرمود تا جنگ نشده هر کسی دوست داشت برود، برود. بیعت خود را نیز برداشت. یعنی به آنها گفت که اگر هم کسی برود، در روز قیامت با خود ما خواهد بود. مدتی گذشت و دید کسی نرفته است. امام زمان(ع) توضیح می‌دهند که آن شب چه گذشته است. در بین اصحاب، حضرت(ع) به یک نفر فرمود شما چرا نمی‌روید؟ گفت اگر من را بردارند و در تمام بیابان‌های ریگزار و ... بدوانند و بگویند دست از حسین(ع) بردار، دست برنمی‌دارم. این ایمان و درک وجود امام(ع) است و ما نیز نباید متوقف شویم یا عقب بمانیم.

 

وی در ادامه تصریح کرد: امام(ع) شب بیدار بود و صبح نیز دائماَ در حال ذکر بود. کتب مهم نوشته‌اند که وقتی شمر تیزی خنجر را که به حنجره گذاشت، تبسم کرد. این یقین است. عالم‌ترین عالمان شیعه و استادترین اساتید دانشگاه نمی‌توانند این خنده را معنا کنند برای اینکه باید درک کنیم در قلب او چه می‌گذشت که از شدت خوشحالی می‌خندید که آن را نمی‌شود درک کرد.

 

انصاریان در ادامه افزود: بنابراین آیه «إِنَّ الَّذينَ آمَنوا وَالَّذينَ هاجَروا وَ جاهَدوا في سَبيلِ اللَّهِ أُولئِكَ يَرجونَ رَحمَتَ اللَّهِ» یک نمونه از آیات است. چه هجرتی از این بالاتر داشته‌ایم؟ دین به خطر نابودی افتاده بود و امام(ع) فرمودند اگر این دین به دست یزید کارش ادامه پیدا کند فاتحه دین خدا خوانده خواهد شد و این هجرت نیز برای حفظ دین بود. یک روز در اواخر کار، خودش و یک بچه شش ماهه بود، اما الآن 45 کشور برای فرزند او جلسه دارند. لذا دین حفظ شد و دارد رشد می‌شود. چند روز قبل رئیس زرتشتیان به قم رفته و در یک مراسم روضه شرکت کرده و گفته که آیا واقعا فکر می‌کنید که حسین(ع) فقط برای شما است؟ این حفظ دین است. جمله‌ای است که دقیق نمی‌دانم برای کیست اما می‌گوید «الاسلام نبوی الحدوث و حسینی البقا» اسلام توسط پیامبر(ص) پدید آمده و دوامش تا قیامت با امام حسین(ع) است. همچنین جمله‌ای در احوالات قمر بنی‌هاشم است که فرمود دین خدا قائم به وجود امام حسین(ع) است. علاوه بر این، آیات دیگری نیز داریم که مصداقش ایشان است.

 

وی بیان کرد: یک منبع دیگر برای شناخت ایشان روایات است که درک برخی از آن‌ها نیز مشکل است، مانند روایت «حسین منی و انا من حسین» که برای فهم این روایت در ابتدا باید پیامبر(ص) را شناخت. در قرآن خداوند می‌گوید هر کس از پیامبر اطاعت کند از خدا اطاعت کرده است، یا اینکه فرمود هر کس با تو بیعت کند با شخص خدا بیعت کرده است. ابن عباس می‌گوید در سفر آخری که امام حسین(ع) در مکه بود، در طواف بودم. می‌گوید، گوینده را ندیدم اما خودم با دو گوش خودم از بالای سر این صدا را شنیدم که هر کسی می‌خواهد با خدا بیعت کند با حسین(ع) بیعت کند. 

 

انصاریان در ادامه تصریح کرد: روایات دیگری نیز در کامل الزیارات داریم و وقتی این کتاب را ترجمه می‌کردم تعجب می‌کردم. مانند این روایت که فرمود: هر وقت امام علی(ع)، امام حسین(ع) را می‌دید می‌گفت «بابی انت و امی». یا در روایت دارد که زینب کبری(س) فرمود با برادرم یکسال فاصله داریم. فرمود تا به یاد دارم و تا پدرم زنده بود که برادرم در شهادت پدرم 37 سالش بود، در این مدت هر زمان که پدرم می‌خواست او را صدا کند از جا بلند می‌شد، با یک دنیا ادب می‌ایستاد و می‌گفت یا اباعبدالله.

 

انتهای پیام