حق‌طلبی ابا‌عبدالله(ع) عامل عشق ایرانیان به اوست

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ برنامه «تکیه دولت» امروز 8 مهرماه، با حضور جمعی از اهالی فرهنگ و هنر در موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران برپا شد. در ابتدای این جلسه، شهربانو جهان‌آرایی، مدیر موزه به حاضران در جلسه خوش‌آمد گفت و اظهار امیدواری کرد که با تداوم برگزاری چنین محافلی در آینده، از کسانی که عمر خود را صرف خدمت به ابا عبدالله(ع) کرده‌اند، تجلیل شود.

در ادامه مراسم، محسن شیخ اسلامی، معاون میراث فرهنگی استان تهران گفت: در چنین جمعی و در جمع اساتید بزرگ سخن گفتن بسیار دشوار است، اما به هر حال بابت این افتخاری که نصیب من شده، خوشحالم.

وی افزود: قیام عاشورا تأثیر بسیاری بر منش اجتماعی کشورمان داشته است؛ تأثیراتی که معنوی بوده و تا ابد باقی خواهد ماند. درباره تکیه دولت، نقل قول‌ها فراوان و جالب است که در ادامه اساتید به آن اشاره خواهند کرد، اما افسوس بزرگ این است که چرا ما دیگر تکیه دولت نداریم.

قدیمی‌ترین تکیه‌های تهران

در ادامه، احمد مسجد‌جامعی، عضو شورای اسلامی شهر تهران دیگر سخنران این مراسم اظهار کرد: آن‌گونه که در تاریخ آمده، قدیمی‌ترین تکیه در تهران تکیه نفرآباد در شهر ری است. این تکیه در زمان شاه عباس دوم صفوی ساخته شد، اما در خود تهران قدیمی‌ترین تکیه به زمان شاه طهماسب دوم برمی‌گردد. همچنین تکیه خانم از دیگر تکایای قدیمی شهر تهران است.

وی ادامه داد: در زمان ناصری تکیه‌ها رواج یافتند ولیکن شکل گسترش تکیه‌ها بسیار جالب بود. برخی از تکیه‌ها صنفی بودند، یعنی بانیان آنها صاحب مشاغل خاص بودند. بخشی دیگری از تکیه‌ها شکل محلی داشتند، یعنی هر شهری برای خود تکیه‌ای در تهران داشت.  در نهایت برخی از تکایا از سوی شخصیت‌های ثروتمند و صاحب‌نام راه‌اندازی شده بود، ولیکن در میان همه تکیه‌ها، تکیه دولت جایگاهی ویژه داشت.

مسجدجامعی با بیان اینکه تکیه‌ها بر مبنای قواعد خاص معماری‌ شکل نگرفته است، گفت: تکایا دارای یک معماری خاص و ویژه نداشته‌اند، بلکه هر کدام از آنها بنا به سلیقه سازندگانش شکلی خاصی پیدا کرده است. در این میان، فقط اماکنی که در آنها تعزیه اجرا می‌شد، به نوعی متحد‌الشکل بوده‌اند.

این عضو شورای اسلامی شهر تهران بیان کرد: در مقطعی تصمیم گرفتیم تکیه دولت را بسازیم. سه مکان را برای این کار در نظر گرفتیم، اما جالب است که هر سه مکان برای فعالیت‌های دیگر استفاده شد؛ و اینکه فلسفه این عدم موفقیت چگونه باید معنا شود، برایم قابل درک نیست.

تجلیل از مرشد ابوالحسن میرزاعلی

بعد از سخنان مسجدجامعی، مرشد ابوالفضل ورمزیار به اجرای برنامه پرداخت. پس از آن، مرشد ابوالحسن میرزا علی با حضور اساتیدی چون محمود عزیزی، عزت‌الله مهر‌آوران و احمد مسجد‌جامعی تجلیل شد.

مرشد ابوالحسن میرزاعلی که از بیماری حنجره رنج می‌برد، پس از مراسم تجلیل، در سخنانی کوتاه تأکید کرد: از کودکی به کار نقالی و تعزیه‌خوانی علاقه داشتم. این عشق را از پدر و مادرم به دست آوردم و آن را به فرزندانم منتقل کردم. بسیار خوشحالم که عمرم صرف خدمت به اباعبدالله(ع) شد. من لیاقت نداشتم که در ظهر عاشورا حضور داشته باشم، اما خوشحالم که سعادت نوکری اباعبدالله(ع) نصیبم شده است.

وی افزود: پرده‌خوانی هنری زیبا است که هم به ارزش‌های اسلامی ما توجه دارد و همچنین ارزش‌های ملی در آن مد نظر قرار می‌گیرد، اما حمایت‌ها از این شکل از هنر آن‌گونه که باید باشد، نیست. از مسئولین تقاضا دارم به این هنر دینی و اسلامی بیشتر توجه کنند.

در این مراسم همچنین از پرده عاشورایی استاد مهدی طالع‌نیا رونمایی شد.

دلیل عشق ایرانیان به اباعبدالله(ع)

دیگر سخنران این مراسم، ناصر تکمیل‌همایون، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بود. وی در سخنانی اظهار کرد: مراسم سوگواری نزد ما ایرانی‌ها از عاشورا آغاز نمی‌شود، بلکه ریشه آن به قبل اسلام برمی‌گردد. سوگ سیاوش گواه بارز این ادعا است. درباره آیین سوگ سیاوش مدارک تاریخی به صورت دقیق وجود دارد و نشان می‌دهد چگونه مردم برای اسطوره‌ای خود عزاداری می‌کردند. در ادامه، عزاداری سیاوش جای خود را به سوگ امام حسین(ع) داد و به نوعی تاریخ جای اسطوره را گرفت.

وی ادامه داد:‌ باید بررسی کنیم که چرا امام حسین(ع) در میان ما ایرانی‌ها دارای جایگاه ویژه شد؟ امام حسین(ع) زمانی که در عاشورا از عمر سعد خواست که راه را برایش باز کند تا به سمت ایران رود، نشان داد او نیز به ایرانیان علاقه‌مند بوده است، چون می‌دانست گرایشات علوی در ایران بسیار پررنگ است. خاندان علی ابن ابیطالب(ع) به واسطه برخورداری از روحیه حق‌طلبی و ظلم‌ستیزی، همیشه محبوب ایرانیان بوده‌اند و به همین دلیل، هیچ‌گاه یاد آنها فراموش نمی‌شود.

این استاد تاریخ بیان کرد: کجای دنیا را سراغ دارید که احترام به یک قدیس چنین تازه باشد؟ منظورم از تازه بودن عزاداری، داغ بودن آن است، چنان که این تصور در ذهن شکل می‌گیرد که گویا اتفاقات عاشورا همین امسال رخ داده است. تأثیرات امام حسین(ع) در زندگی ایرانیان تنها شکل عبادی ندارد، بلکه در اتفاقات سیاسی هم می‌توان این تأثیر را مشاهد کرد. برای مثال قیام سربداران و قیام قزلباشان نمونه‌هایی از گرایشات عاشورایی در قیام‌های مردم ایران است، اما شاخص‌ترین و تازه‌ترین تأثیر‌گذاری عاشورا در جریانات سیاسی به انقلاب اسلامی برمی‌گردد. مردم در سال 57 با استعانت از امام حسین(ع) قیام کردند و به پیروزی رسیدند.

وی در انتهای سخنانش تأکید کرد: تکایای بسیاری در تهران ساخته شده و ساخته خواهد شد، اما آنچه بیش از ساختن تکیه اهمیت دارد، حفظ و پاسداشت آرمان‌های امام حسین(ع) است، زیرا حق‌طلبی و ظلم‌ستیزی اتفاقی نیست که تنها در گذشته رخ داده باشد، بلکه در همه دوران‌ها وجود داشته و وجود خواهد داشت.

انتهای پیام