دادخواست مسلمانان هند برای تجدیدنظر در حکم مسجد «بابری»

به گزارش ایکنا از هند؛ کمیته حقوقی مسلمانان هند در جلسه‌ای سه ساعته که در دانشگاه «ممتاز» واقع در لکهنو و ایالت اوتارپرادش به ریاست سید ربی حسین ندوی برگزار شد، تصمیم به ارائه دادخواست علیه حکم دادگاه مسجد بابری با مبانی درج شده در آن گرفتند.

سیدقاسم رسول الیاس،‌ سخنگوی این کمیته حقوقی گفت: کمیته تصمیم گرفته است دادخواست تجدیدنظر را به دیوان عالی هند ارائه کند. این کمیته 5 هکتار از اراضی اعطا شده را نپذیرفته است.

در این جلسه 10 نکته از تصمیم دیوان عالی هند درباره مسجد بابری در منطقه آیودهیا واقع در ایالت اوتارپرادش مورد بحث و بررسی قرار گرفت که مهم‌ترین آنها این بود که دیوان عالی اذعان دارد که از سال 1857 تا 1949میلادی، ساختمان سه گنبدی مسجد بابری و فضای داخلی آن تحت کنترل مسلمانان بوده است.

از جمله نکاتی که در این جلسه مورد بحث و بررسی قرار گرفت اینکه؛ قرار دادن مجسمه لُرد رام (از خدایان هند) و سایر مجسمه‌ها در 22 دسامبر 1949 غیرقانونی بود، پس چگونه است که اکنون بُت غیرقانونی به عنوان یک خدا در نظر گرفته می‌شود؟ مطابق با هندوئیسم هم نمی‌توان عنوان خدایی را به آن داد (هندوها بر این باورند که این مکان محل تولد «لرد رام» یکی از خدایان آنهاست).

موضوع دومی که در این باره مورد بررسی قرار گرفت این بود که از سال 1857 تا 1949 ملکیت و برگزاری نماز از سوی مسلمانان در مسجد بابری انجام می‌شد. بر این اساس، مبنای دادخواست ارائه شده درباره زمین مسجد چیست و از کجا نشئت می‌گیرد؟

نکته سوم در این باره آن که، آیا هنگام استفاده از ماده 142 قانون اساسی،‌ موضوع بندهای 104 و 51 را در نظر نگرفته بودند که در آن تشریح شده است که تبدیل یا انتقال اراضی مساجد طبق بندهای یاد شده قانون وقف 1995 ممنوع است.

با توجه به این نکات، چطور می‌توان در ازای زمین مسجد، طبق ماده 142، خلاف قانون و مخالف قانون اساسی،‌ زمین دیگری را به این مسجد اختصاص داد؟

با این حال، دیوان عالی هند در دومین حكم خود تصریح كرده است كه هیچ محدودیتی برای تصمیم‌گیری نسبت به ماده 142 وجود ندارد.

ساخت بنای مسجد بابری که در منطقه آیودهیا در ایالت اوتارپرادش هند واقع است، به سال 935 قمری و دوره حکمرانی بابر، امپراتوری سلسله مغولان هند برمی‌گردد.