به گزارش ایکنا؛ مهدی حسینزاده فرمی، جامعهشناس و استاد دانشگاه امروز سهشنبه 12 آذرماه، در همایش «چرایی و چیستی کار فرهنگی در دانشگاه» که با حضور جمعی از صاحبنظران و اساتید جامعهشناسی کشور برگزار شد، با اشاره به اینکه برخلاف افرادی که معتقدند نهادهایی مانند معاونت فرهنگی باید در دانشگاهها تعطیل شود، معتقد هستم ساختارهای فرهنگی باید در دانشگاهها وجود داشته و بستر فعالیتهای فرهنگی را برای دانشجویان فراهم کنند، گفت: البته نهادها و معاونتهای فرهنگی نباید تا این حد گسترده و فربه باشند چرا که بسترسازی و نهادمند کردن به تشکیلات حداقلی نیاز دارد.
این استاد دانشگاه در ادامه به تشریح دیدگاه خود در خصوص امر فرهنگی در دانشگاه پرداخت و گفت: به دلایل مختلفی رقبایی برای دانشگاهها در عرصه آموزش و پرورش ایجاد شده است، رقبایی که حتی به مدرکسازی و ارائه مدرک اقدام میکنند. اما امر فرهنگی در دانشگاهها رقیب آموزش نیست. فرهنگ در دانشگاههای ما بیسرپست و حتی بدسرپرست است به نحوی که عملکرد برخی نهادهای فعال در دانشگاهها آسیبزا است.
وی با اشاره به مشکلاتی که موجب شده خانوادهها چندان به امر فرهنگ توجه نکنند و مدارس نیز در این زمینه عملکرد خوبی نداشته باشند، گفت: برخی مطرح میکنند که دانشجویان نیز مانند سایر اقشار جامعه باید برای مسائل فرهنگی به سراغ نهادهای عمومی مانند سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت ارشاد و ... بروند اما باید گفت قشر دانشجو به دلیل نوع کنشها و نیاتی که برای آن به دانشگاه میروند در امر فرهنگ با عموم مردم تفاوت دارند و نهادهای عمومی پاسخگوی نیاز آنها نیستند.
حسینزاده فرمی با اشاره به اینکه از سه سال گذشته نشستهایی در راستای بررسی مسائل فرهنگی دانشجویان در دانشگاهها صورت گرفته است، به نتایج این نشستها و پژوهشهایی که در این خصوص انجام شده اشاره کرد و گفت: نتایج پژوهشها نشان میدهد زیرساختها و نهادهای شکل گرفته برای انجام امور فرهنگی در دانشگاهها مشکل دارند و حتی مانعی برای فعالیتهای فرهنگی هستند.
وی با تأکید بر اینکه مدیران بالادستی نباید افراد ترسو و یا به شدت محافظهکار را مسئول انجام کارهای فرهنگی کنند، گفت: بسیاری از مدیران فرهنگی محافظهکاری بیش از اندازه دارند.
این جامعهشناس کشورمان به سخن یکی از مدیران فرهنگی که مطرح میکرد کار فرهنگی در دانشگاهها به بنبست رسیده اشاره کرد و گفت: کمتر از 9 درصد دانشجویان درگیر برنامههای نهادها و دفاتر متعدد فرهنگی در دانشگاهها هستند. گفته میشود 30 درصد دانشجویان نیز افرادی هستند که هیچ علاقهای به انجام کارهای فرهنگی ندارد اما سایر دانشجویان را میتوان وارد مباحث فرهنگی کرد اما به حدی در خصوص برنامههای فرهنگی ضعیف عمل میشود که مشارکت حداکثری دانشجویان در برنامههای فرهنگی رخ نمیدهد.
وی اعلام کرد: جامعهپذیری دانشجویان خارج از دانشگاه رخ میدهد و این در حالی است که همگان پذیرفتهایم فعالیتهای جمعی و اشتراکی منجر به ساخته شدن شخصیت اجتماعی افراد میشود.
حسینزاده فرمی بخشی از مشکلات مربوط به اجرای برنامههای فرهنگی در دانشگاهها را مرتبط با مشکلات بروکراسی اداری دانشگاهها دانست و گفت: از سوی دیگر ما در دانشگاهها میخواهیم همه برنامهها و همایشها را ملی برگزار کنیم در حالی که در سایر دانشگاههای دنیا چنین رویکردی وجود ندارد و بیشتر برنامهها منطقهای و حتی دانشگاهی برگزار میشود.
وی با تأکید بر لزوم دانشگاه محوری، گفت: باید به ویژگیهای دانشجویان دانشگاهها در انتخاب مسئولان فرهنگی برای آن دانشگاهها نیز توجه کنیم. براساس نتایج یک پژوهش، دانشجویان دانشگاه هنر، دامپزشکی و کشاورزی بیش از سایر دانشجویان سبک زندگی مدرن را انتخاب کردهاند، پس نمیتوان افرادی با پوشش سنتی که چندان خوشپوش و خوش سلیقه نیستند را برای اجرای برنامههای فرهنگی در این دانشگاهها انتخاب کرد.
انتهای پیام