به گزارش ایکنا، «جنیفر گرین»(Jennifer Green) یکی از شهروندان آمریکایی است که در ابتدای شیوع کرونا در ایران حضور داشت. وی در مطلبی، که در وبسایت medium منتشر کرد، تجاربش را از این سفر به اشتراک گذاشته است:
«تقریباً یک سال در ایران بودیم، خیلی طولانیتر از آن چیزی که در ابتدا برای این سفر در نظر گرفته بودیم. اواخر آوریل 2019 (اردیبهشت 98) به ایران رفتیم و ماندگار شدیم زیرا شوهرم پس از مرگ پدر مرحومش درگیر برخی از کارهای خانوادگی شد. درست هنگامی که بلیطهای برگشت خود را گرفته بودیم، همه چیز به طرز شگفتآوری تغییر کرد.
بعد از دو بار لغو پرواز، که بار اول بعد از سقوط هواپیمای شماره 752 اوکراین و بار دوم به دلیل شیوع ویروس کرونا در ایران بود، نگران شدم. اما بعد از تحقیقات زیاد در مورد اوضاع، خیلی زود فهمیدیم که هیچ جا از شیوع ویروس کرونا در امان نیست. پس از خواندن اخبار رسانههای غربی، دیدن ترس و وحشت خرید کاغذ توالت و شنیدن این موضوع از دوستانمان در کالیفرنیا مبنی بر اینکه ـ در آن زمان هیچ بیمار مبتلا به کرونا در این ایالت وجود نداشت ـ تمام مواد ضدعفونیکننده، ماسکهای N-95 و ماکارونی بهطور ناگهانی از فروشگاهها خارج شدهاند، فکر کردم که شاید ماندن در ایران چندان بد نباشد.
این روزها سوپرمارکتها، بازارهای میوه و سایر مغازههای تهران در بعضی مواقع شلوغ و پر از جمعیت هستند، اما تاکنون هل دادن، غارت کردن، دعوا یا سرقت ندیدم. قفسهها پرند. هیچ کمبودی که من متوجه آن شده باشم وجود نداشته است و هنوز هم میتوانم هر آنچه را نیاز دارم در بازار میوه و هایپرمارکتها پیدا کنم.
البته در هفته اول ماسک در تهران نایاب شد و احتکارگران فرصتطلب آن را با قیمت بسیار بیشتری میفروختند و یافتن برخی اقلام چون لیموترش، زنجبیل و سیر در بازارهای معمولی مواد کشاورزی بسیار دشوار بود و موجب گرانفروشی و سودجویی برخی فروشندگان شده بود، اما چیزهای زیبایی هم دیده میشود، مانند افراد ناشناسی که خودپردازهای بانک را ضد عفونی میکنند، افرادی که دستکش پلاستیکی رایگان به مردم میدهند، ترجمه داوطلبانه دستورالعملهای مرتبط با کرونا. در اینجا یک باور اساسی وجود دارد که اگر میخواهید از کرونا در امان باشید، باید از کسانی که در نزدیکی شما هستند نیز محافظت کنید. در صورت آلوده شدن همسایگان، چگونه میتوانید از امنیت برخوردار شوید؟
من این موارد را میبینم و میشنوم و در مورد اینکه ایرانیها تا چه حد با دیگر شهروندان سایر نقاط جهان تفاوت دارند فکر میکنم. از شنیدن داستانهای هرج و مرج و خودخواهی حتی خشونت ناشی از ترس در سایر کشورها بسیار ناراحتم و آرزو میکنم که افراد بیشتری بتوانند از ایرانیان بیاموزند. با وجود اینکه ایرانیان در مشقت هستند، هنوز هم با آنچه در توان دارند کار و از اطرافیان خود مراقبت میکنند.»
انتهای پیام