در خانه ماندن را از خود شروع کنیم
این روزها مسئولان و کارشناسان بهداشتی پیوسته از مردم می‌خواهند که برای حفظ سلامتی خود و قطع زنجیره «کرونا»، در خانه بمانند؛ اما در عمل می‌بینیم که چنین اتفاقی نمی‌افتد، چون مردم فکر می‌کنند این توصیه برای دیگران است و حتماً دیگران عمل کرده‌اند و به مسافرت و دید و بازدید رفتن من هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند.
ناصر صمیمی اصل، مدرس دانشگاه و جامعه‌شناس، در گفت‌وگو با ایکنا از آذربایجان‌شرقی، با بیان اینکه در جامعه‌شناسی اصطلاحی به نام «پارادوکس کنش اجتماعی» وجود دارد، گفت: این عمل بدان معنی است که همه فکر می‌کنند وقتی توصیه‌ای برای انجام یا عدم انجام عملی به مردم می‌شود، چون اکثریت به آن عمل کرده‌اند و موضوع یا مشکل رفع شده است، پس عمل نکردن من چندان خدشه‌ای به این توصیه وارد نمی‌کند.
وی در تشریح این موضوع گفت: این روزها مسئولان و کارشناسان بهداشتی توسط رسانه‌ها پیوسته از مردم می‌خواهند که برای حفظ سلامتی خود و قطع زنجیره «کرونا»، در خانه بمانند و از مسافرت، دید و بازدید عید و حضور در اماکن پرتجمع و پرتردد پرهیز کنند، اما در عمل می‌بینیم که چنین اتفاقی نمی‌افتد، چون مردم فکر می‌کنند این توصیه برای دیگران است و حتماً دیگران عمل کرده‌اند و به مسافرت و دید و بازدید رفتن من هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند در صورتی که به گفته پزشکان و متخصصان امر، همه ناقل هستند و تنها چاره کار در خانه ماندن همه است.
صمیمی اصل، با بیان اینکه این روزها، روزهای به شدت حساس و سرنوشت‌سازی برای همه است و سلامتی من در گرو رفتار اجتماعی دیگران و برعکس، سلامتی شهروندانم در گرو پایبندی من به توصیه‌هاست، تاکید کرد: لازم است مردم توصیه‌ها را جدی گرفته و احساس مسئولیت اجتماعی بیشتری در قبال سلامت جامعه و مردم داشته باشند؛ چرا که ما همه در یک کشتی نشسته‌ایم و بازخورد هر رفتاری به خودمان برمی‌گردد و چنین نیست که این بیماری برای همسایه باشد و من مصون از بیماری باشم. اجرای قوانین و دستورالعمل‌ها نیز بر عهده تک تک افراد جامعه است.
این جامعه‌شناس، همبستگی اجتماعی را عامل رشد و پیشرفت جوامع دانست و گفت: بدون شک رشد و تعالی هر نظام اجتماعی در پرتو همبستگی اجتماعی و مشارکت عمومی افراد آن جامعه میسر می‌شود؛ جامعه‌شناسان ایجاد همبستگی اجتماعی و مشارکت عمومی جامعه را ناشی از عواملی چون اعتقادات، احساسات مشترک و تعادل و هماهنگی میان باورها و ارزش‌ها می‌دانند و عامل اصلی واگرایی انسان‌ها را جدال و ستیز و کمبود امکانات مادی تلقی می‌کنند.
وی گفت: در نگاه اسلامی از جمله عوامل تقویت کننده همبستگی اجتماعی و مشارکت عمومی در سطح نظری و عملی، تفاهم، همدلی و نوعدوستی است و عوامل تهدیدکننده آن نیز سوء ظن‌ها، تهمت‌ها، خواهش‌های نفسانی و سایر بیماری‌های روحی است.
صمیمی اصل، با بیان اینکه در نظام اسلامی مفاهیمی چون شورا، امر به معروف و نهی از منکر، اتحاد و تعاون در امور جامعه وجود دارد، افزود: افزایش آگاهی فردی و جمعی، مشارکت ارادی، باور کردن مردم، پیامدهای همبستگی اجتماعی و مشارکت عمومی مردم را بالا برده و منجر به نیل به مقصود و خیر عمومی می‌شود.
انتهای پیام
