اوج ایثار و صدقه؛ انتظار خداوند از روزه‌داران / ظرف دنیا برای پاداش روزه‌دار کوچک است
کد خبر: 3894070
تاریخ انتشار : ۰۶ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۶:۳۱

اوج ایثار و صدقه؛ انتظار خداوند از روزه‌داران / ظرف دنیا برای پاداش روزه‌دار کوچک است

رمضان، ماه اوج رحمت الهی و اوج انتظار است. خدا یک سفره گسترده پهن کرده و از طرفی، از ما هم انتظاراتی دارد. دنیا ظرف پاداش روزه‌دار نیست و کفایت پاداش یک روزه روزه‌دار را ندارد؛ در مقابل از ما انتظار دارند که ماه رمضان، اوج ایثار و صدقه دادن باشد.

به گزارش ایکنا؛ جلسه سخنرانی به مناسبت ماه مبارک رمضان، امروز 6 اردیبهشت‌ماه، با سخنرانی حجت‌الاسلام حسین‌قمی در مسجد اعظم قم برگزار و از طریق فضای مجازی به صورت زنده پخش شد.

حسینی بیان کرد: رمضان ماه اوج رحمت الهی و اوج انتظار است. خدا یک سفره گسترده پهن کرده و از طرفی، از ما هم انتظاراتی دارد. این انتظارات به ما برمی‌گردد و سودش به ما می‌رسد. در روایت داریم که اگر کسی یک روز با میل و رغبت روزه بگیرد، اگر خداوند همه زمین را به عنوان پاداش پر از طلا کند و به او بدهد، هنوز ثواب روزه او، به او داده نشده است. دنیا ظرف پاداش روزه‌دار نیست و کفایت آن را ندارد. ما برای یک روز روزه گرفتن، این را پاداش را داریم که نشان‌دهنده اوج رحمت خدا است. البته ما هم بشارت لازم داریم و هم انذار و در روایت فرمود کسی که یک روز روزه رمضان را عمداً افطار کند، اگر تا آخر عمر روزگار و تا قیامت روزه بگیرد، جبران آن یک روزی که عمداً افطار کرده، نخواهد شد.

وی تصریح کرد: برخی فکر می‌کنند که زرنگی است که ماه رمضان به چهار فرسخی بروند و روزه را بخورند و بعد قضا کنند. اصلاً نمی‌شود روزه ماه رمضان را با دیگر ایام مقایسه کرد. این اوج رحمت است که فرمود اگر کسی یک آیه قرآن بخواند، ثواب یک ختم قرآن را می‌برد. نَفَس انسان در این ماه تسبیح است، خوابش عبادت و عملش مقبول است. بنابراین اینها همه اوج رحمت خدا است.

حسینی بیان کرد: مرحوم آیت‌الله احمدی میانجی از فقیه بزرگ، آیت‌الله بروجردی نقل می‌کرد که این پاداش‌هایی که خدا به ما وعده داده، فضل و لطف خدا است و ما از خدا طلبکار نیستیم، قرآن هم به همین نکته تصریح می‌کند و وقتی می‌خواهد از کسی که جانش را در راه خدا داده یاد کند، می‌گوید این پاداش به دلیل فضل خدا است. بنابراین با یک روز روزه گرفتن نباید طلبکار خدا باشیم. مرحوم آیت‌الله بروجردی می‌فرمودند علت این است که عبادتی که انجام می‌دهیم، با بدنی است که خدا به ما داده است. اگر مالی انفاق می‌کنیم نیز خدا به ما داده است. بنابراین با بدنی روزه گرفته‌ایم که تمامش لطف خدا است. نفسی که می‌زنیم لطف خدا است. لذا دلیل اول این است که با سرمایه خدا عبادت می‌کنیم.

وی افزود: اما دلیل دوم اینکه منفعت کار به خود ما برمی‌گردد. مانند دانش‌آموزی که نمره بالا می‌گیرد و از پدر جایزه می‌خواهد. مرحوم آیت‌الله بروجردی می‌فرماید با اینکه فضل است، اما خداوند آن‌قدر کریم و رحیم و ارحم الراحمین است که در قرآن اشاره می‌کند که خدا مزد شما را می‌دهم. بنابراین ما مزدی طلبکار نیستیم، چون همه چیز ما از خداوند است. خداوند خود، اسمش را مزد گذاشت، اما در اصل فضل است. در نتیجه با همه وجودی که از نعمت‌های خدا است، سر سفره ضیافت‌الله نشسته‌ایم.

حسینی تصریح کرد: اما اوج انتظار نیز وجود دارد. اگر این خوان گسترده باز شده و برای یک آیه تلاوت کردن، ثواب یک ختم به ما می‌دهند و اگر یک روز روزه‌اش پاداش زیادی دارد، اوج انتظار نیز وجود دارد و خدا از ما انتظاراتی دارد. خوب است از روز اول به این‌ها نیز توجه کنیم. یکی از انتظارات که در روایات فراوانی آمده است، صدقه دادن به فقرا و مساکین است. از ما انتظار دارند که ماه رمضان، اوج ایثار و صدقه دادن باشد. کسی که یک روزه‌دار را صدقه بدهد، طبق روایات، خدا گذشته او را می‌آمرزد. بنابراین، این انتظاری است که خدا از ما دارد. از همه مردم می‌خواهم که مخصوصاً امسال حواسشان بیشتر جمع باشد. بسیاری از مردم نزدیک به دو ماه است که از کسب و کار محروم بوده‌اند و مستاجرانی که کسب و کاری نداشته‌اند که باید مواظب بود.

وی افزود: در روایتی قدسی فرمود که فقرا نان‌خور من هستند و فرمود ثروت‌مندان وکلای من هستند و کسانی که دستشان می‌رسد، وکیل خدا محسوب می‌شوند. در عصر غیبت، زندگی می‌کنیم و چقدر دوست داشتیم که به محضر امام زمان(عج) مشرف می‌شدیم. اما اگر می‌خواهیم رضایت ایشان را جلب کنیم، باید دست شیعیان امام(عج) را بگیریم. بنابراین شماره حساب ایشان، همین رسیدگی به نیازمندان است.

حسینی بیان کرد: در حالات امام سجاد(ع) است که روزه می‌گرفتند و در عین حال یک گوسفند را قربانی می‌کردند. آن را طبخ می‌کردند و هنگام عصر که می‌شد ایشان سرکشی می‌کردند و سر می‌زدند تا ببینند غذا آماده شده یا خیر. سپس هنگام افطار که می‌شد، غذا را بین خانواده‌ها تقسیم می‌کردند. اما با این حال افطار ایشان نان و خرما بود. ما اهل این شیوه از زندگی نیستیم، اما می‌توانیم دیگران را کمک کنیم.

وی بیان کرد: حضرت امیر(ع) فرمودند رسول خدا(ص) وقتی که هنگام افطار می‌شد، من را امر می‌کردند که علی جان در را باز بگذار تا هر کس می‌خواهد سر سفره ما بنشیند. در حالات رسول خدا(ص) است که فرمود رسول خدا(ص) از همه سخاوتشان بیشتر بود و اوج این سخاوت نیز در ماه رمضان بوده است. بنابراین تا دیر نشده باید به این کار اقدام کنیم.

انتهای پیام
captcha