تعطيلات عيد فطر و يادداشتهای عَلَم
حذف تعطیلات مذهبی از تقویم کشور در زمان محمد رضا شاه پهلوی، از جمله مواردی بود که باعث برانگیخته شدن خشم عموم مردم شد. اسدالله علم وزير دربار محمدرضا شاه در کتاب خاطرات خود درباره این رویداد نکات قابل توجهی نوشته است.
عباس خامه‌يار، رایزن فرهنگی ایران در لبنان، در یادداشتی اختصاصی برای ایکنا نوشت:
می‌دانيم كه عيد فطر بزرگترين عيد مسلمانان جهان است و روزهاى تعطيلى اين عيد بزرگ مورد توجه حكمرانان و قانونگذاران در كشورهاى مختلف اسلامى و عربى بوده و ميزان آن هم به دلايل گوناگون متفاوت است و به ده روز هم مى‌رسد.
می‌دانيم كه عيد فطر بزرگترين عيد مسلمانان جهان است و روزهاى تعطيلى اين عيد بزرگ مورد توجه حكمرانان و قانونگذاران در كشورهاى مختلف اسلامى و عربى بوده و ميزان آن هم به دلايل گوناگون متفاوت است و به ده روز هم مى‌رسد.
ميزان اين تعطيلات در كشورمان در سال‌هاى گذشته همواره مورد بحث و مناقشه قرار گرفته و به خاطر فراوانى روزهاى تعطيلى سالانه، مورد توجه نمايندگان مجلس شوراى اسلامى، هيئت دولت، رسانه‌ها و افكار عمومى بوده است.
تا به امروز فكر مى‌كردم موضوع تعطيلات سالانه وبحث پيرامون آن يك موضوع جديد و برآمده از شرايط كشورمان در دوران جمهورى اسلامى ومختص چهار دهه اخير است.
اما با مطالعه جلد هفتم ياداشتهاى اسدالله علم وزير دربار محمدرضا شاه به نكات بسيار تكان‌دهنده و دردناكى برخوردم ..!
توضيح آنكه؛ دولت محمد رضا شاه و شخص امير عباس هويدا نخست‌وزير وقت، در اواسط دهه چهل هجرى شمسى و در ادامه روند مبارزه بى‌امان با مظاهر اسلامى و اسلام‌زدايى از كشور، به بهانه تعديل و كاهش تعطيلات رسمى سال و در اقدامى وقيحانه و متهورانه دستور حذف تعطيلات بزرگترين مناسبت‌ها و اعياد اسلامى يعنى عيد فطر، عيد قربان و عيد مبعث پيامبر اكرم (ص) را مى‌دهد.
اين اقدام، افكار عمومى ايرانيان پاك سرشت و اسلام‌خواه را به اعتراض گسترده‌اى وامی‌دارد تا جایی كه شخص سكولار منشى همچون اسدالله علم وزير دربار وقت و نخست‌وزير سركوبگر قيام مردمى 15 خرداد را به واكنش وامی‌دارد.
وى در يادداشت‌هاى روزانه‌اش در مورخه پنجشنبه ١٣٤٦/١٢/١٧كه در صفحه ٣٠١ جلد هفتم آمده است، مى‌نويسد:
«.... امروز دولت تعطيلات رسمى سال آينده را اعلام كرد. یک بار اعلام كرده بود. چون عيد فطر و عيد مبعث و عيد قربان كه از اعياد مهم اسلام است زده بود، سرو صداى مردم در آمد. من به شاهنشاه گزارش عرض كردم، فرمودند اين سه عيد را بگذاريد.
امروز باز ديدم ديوانگى ديگرى به خرج داده‌اند. بعضى روزها را مثل نوزدهم رمضان و نهم محرم (تاسوعا) و غيره را حذف كرده‌اند و تفاوت همه اين حرف‌ها ده روز در سال است. نمى‌دانم اين چه پافشارى احمقانه‌اى است. در اين موقع كه دولت با كنسرسيوم نفت از یک طرف با آمريكايى‌ها و انگليسى‌ها از طرف ديگر، درگير است و اميدى به كمک روس‌ها هم عملاً نمى‌تواند داشته باشد، چنين حمقى به خرج مى‌دهد و افكار عمومى را ناراحت مى‌كند ...»
از اين موضوع كه بگذريم ...
مجموعه هفت جلدى يادداشت‌هاى علم داراى نكات و زواياى بسيار مهم، ارزشمند و عبرت‌آموزى از تاريخ معاصر كشورمان است كه به نظر مى‌رسد خواندن آن براى نسل انقلاب، نسل جوان، سياستمداران و كليه مديران و دست‌اندر كاران اداره كشور اهميت فوق العاده‌اى دارد .
اهميت اين مجموعه به عنوان مهمترين «مجموعه شاه‌شناسى» در اين نكته نهفته است كه توسط وفادارترين و نزديكترين فرد به محمدرضا شاه نگاشته شده است. علم كه خود را: «چاكر»، «محرم راز »، «نوكرِ خانه زاد»، و «فدايى اربابش» (همه اين تعابير از اوست) می‌دانسته، اين يادداشت‌ها را (باز به گفته خودش) «صرفاً براى تاريخ و جهت عبرت‌آموزى نسل‌هاى آينده» نگارش كرده است.
متذكر می‌شوم كه يادداشت‌هاى علم به دور از چشمان شاه و اطرافيان او نوشته مى‌شد و محرمانه در بانك‌هاى سوئيس سالها بعنوان امانت نگهداشته مى‌شد تا بر اساس وصيت او «پس از مرگ خود و يا مرگ شاه و يا (احياناً !!) فروپاشى نظام شاهنشاهى» منتشر شود.
مطالب مرتبط
