چرا بیشتر آمریکایی‌ها حامی اعتراضات هستند؟

به گزارش ایکنا، با وجود گذشت 12 روز از مرگ جرج فلوید، شهروند سیاه‌پوست آمریکایی که به دست پلیس شهر مینیاپولیس در هنگام بازداشت کشته شد، همچنان تظاهرات و اعتراضات در شهرهای مختلف آمریکا ادامه دارد. با این همه سؤالی که در این روزها مطرح می‌شود این است که چرا علی‌رغم اینکه این موضوع در نگاه اول نژادی و مرتبط با اقلیت سیاه‌پوست این کشور به نظر می‌رسد، در تظاهرات و اعتراضات شاهد حضور گسترده همه افراد از نژاد‌ها و طبقات مختلف هستیم. روزنامه ‌نیویورک تایمز در یادداشتی به قلم جیووانی روسنلو (Giovanni Russonello)، نویسنده این روزنامه، به این موضوع پرداخته است.

هرگز در تاریخ نظرسنجی مدرن در آمریکا چنین توافق گسترده‌ای درباره وسیع بودن نژادپرستی پلیس و کل جامعه وجود نداشته و گذشته از صحنه‌های اعتراض و مقاومت در شهرهای مختلف کشور، جنبشی از جنس دیگری صورت گرفته است.

با راهنمایی جنبش «جان سیاه‌پوستان مهم است»(Black Lives Matter)، این تغییر و تحولات کشور را در شرف رسیدن به زمینه جدیدی ـ که به سرعت همدلی اکثر آمریکایی‌ها را به دست آورده است ـ نشان می‌دهد که در نتیجه و در کمتر از دو هفته، دولت‌های محلی و سیاستمداران ملی را مجبور به انجام تعهدات سیاسی ملموس کرده است.

در نظرسنجی دانشگاه مونوث (Monmouth University)، که این هفته منتشر شد، 76 درصد آمریکایی‌ها ـ از جمله 71 درصد افراد سفیدپوست ـ نژادپرستی و تبعیض را مشکلی بزرگ در ایالات متحده خواندند. در این نظرسنجی 57 درصد از آمریکایی‌ها گفتند که خشم تظاهرات‌کنندگان کاملاً توجیه دارد و 21 درصد دیگر آن را تا حدودی توجیه می‌کنند.

در نظرسنجی مونموث و در نظرسنجی دیگری که این هفته سی بی اس نیوز(CBS News) منتشر کرد، دقیقاً 57 درصد آمریکایی‌ها گفتند که افسران پلیس به‌طور کلی بیشتر از سفیدپوستان با سیاه‌پوستان رفتار غیرمنصفانه‌ای دارند. در هر دو نظرسنجی تقریباً نیمی از افراد سفیدپوست چنین گفته‌اند. این تحولی بزرگ به ‌ویژه برای آمریکایی‌های سفیدپوست بود که از لحاظ تاریخی به تبعیض گسترده علیه سیاه‌پوستان اذعان نکرده‌اند.

این هفته قانونگذاران در واشنگتن به برنامه‌ای که تجهیزات نظامی را برای ادارات پلیس محلی ارسال می‌کند پایان داده‌اند و دموکرات‌های مجلس نمایندگان قول داده‌اند تا هفته آینده لایحه گسترده اصلاحات پلیس را رونمایی کنند. سه‌شنبه (13 خرداد) هم جو بایدن در مورد انتخابات گفت كه اگر به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شود، بلافاصله كمیسیون ملی نظارت بر پلیس را راه‌اندازی می‌كند.

براساس نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو(Pew Research Center)، در سال 2009؛ سالی که باراک اوباما به ریاست جمهوری رسید، فقط 36 درصد از آمریکایی‌های سفیدپوست گفتند که این کشور برای اطمینان از دستیابی به حقوق برابر افراد سیاه‌پوست‌، باید اقدامات بیشتری انجام دهد. در سال 2017 چهار سال از شروع جنبش «جان سیاه‌پوستان مهم است»، این تعداد به 54 درصد از سفیدپوستان و تقریباً سه‌پنجم آمریکایی‌ها از همه نژاد‌ها رسیده بود. شصت و یک درصد از افراد مورد نظرسنجی گفتند که از جنبش مذکور حمایت می‌کنند. مطالعه‌ای در سال 2018 از سوی دو روانشناس اجتماعی مشخص کرد که حتی نگرش ضمنی مردم به جنبش «جان سیاه‌پوستان مهم است» تغییر کرده است.

در این مطالعه از بیش از یک میلیون شرکت کننده به صورت دیجیتال خواسته شده که به سرعت یک سری از چهره‌ها (برخی سیاه و برخی سفید) را با یک سری کلمات مرتبط کنند. محققان دریافتند که در طول اعتراضات و بعد از اعتراضات، مردم کمتر احتمال دارد که بلافاصله تصاویر سیاه‌پوست را با کلمات منفی مرتبط یا به سرعت افراد سفیدپوست را به موارد مثبت گره بزنند.

آنو گامپا(Anup Gampa)، روانشناس اجتماعی در کالج هاروی ماد(Harvey Mudd College) در کالیفرنیا و یکی از نویسندگان این تحقیق، گفت: تغییر نگرش در بین افراد در هر سنی و در میان محافظه‌کاران و همچنین لیبرال‌ها اتفاق افتاده است.

وی در مصاحبه‌ای با اشاره به تظاهرات اخیر گفت: براساس یافته‌ها، تعجب نخواهم کرد اگر این اعتراضات حتی نگرش محافظه‌کارانه سفیدپوستان را به طرفداری از سیاهان یا ضد نژادپرستی سوق دهد.

استیو فیلیپس، حقوقدان حقوق مدنی و تحلیلگر سیاسی، که گروه وکالت دموکراسی رنگی (Democracy in Color) را تأسیس کرده، گفت: قطعاً تغییری اساسی در کشور رخ داده است. تغییر نگرش به رهبری جنبش «جان سیاه‌پوستان مهم است» حتی به نحوه عملکرد معترضان تسری یافته است.

درست قبل از اینکه اعتراضات کشور را فراگیرد، عمر واسوو(Omar Wasow)، استاد دانشگاه پرینستون(Princeton)، تحقیقاتی را منتشر کرد که نشان می‌داد کاندیداهای دموکرات در مقابله با جنبش‌های مسالمت‌آمیز اعتراضی از سوی رهبران سیاه‌پوست بهتر عمل می‌کنند، در حالی که جمهوری‌‌خواهان تمایل داشتند از خیزش‌های خشونت‌آمیز سود ببرند.

با وجود تظاهرات اعتراض‌آمیز که حمایت گسترده‌ای را به دست می‌آورد، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد وضعیت همیشه به این سادگی نیست. در اوج جنبش «جان سیاه‌پوستان مهم است» حوادث پراکنده‌ای از غارت و آتش‌سوزی رخ داده است. اما احساسات زیادی از این جنبش حمایت می‌کنند و مطالعه جداگانه یک تیم سه نفره از دانشمندان سیاسی و اجتماعی، نشان داد که شورش‌های سال 1992 به بسیج رأی‌دهندگان سفیدپوست لیبرال و آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار در لس‌آنجلس کمک کرد و منجر به تغییر در برخی از سیاست‌های این شهر شد.

دور فعلی اعتراضات تحت هدایت جوانان و به همین ترتیب تا حدودی به دنبال تغییر در احساسات ملی است. نسل هزاره‌ها(متولدین سال‌های 1980 تا 2000) و اعضای نسل Z (متولدین 2000 به بعد) به مراتب بیشتر معتقدند پلیس مستعد رفتار نژادپرستانه است. روند مشابهی به‌ویژه در بین افراد سیاه‌پوست و دیگر افراد رنگین‌پوست که تمایل بیشتری به تغییر گسترده دارند، به چشم می‌خورد. در نظرسنجی مشترک اخیر واشنگتن پست / ایپسوس(Washington Post/Ipsos) در مورد آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار، 9 نفر از 10 نفر در میان پاسخ‌دهندگان زیر 35 سال و کمتر، گفتند که آنها به پلیس اعتماد ندارند که با همه نژادها به‌طور برابر رفتار کند. در نظرسنجی این هفته مونموث، بیشتر آمریکایی‌ها همچنان حداقل میزان رضایت را از ادارات پلیس محلی خود دارند. با این حال، این نظرسنجی نشان دهنده تمایل جدید ـ در بین نسل‌ها ـ برای گفتن این است که پلیس تمایل به نشان دادن سوگیری نژادی دارد.

از سوی دیگر هفته گذشته هنگامی که نخستین اعتراضات درباره قتل جرج فلوید آغاز شد، مؤسسه تحقیقات مذهبی عمومی(The Public Religion Research Institute) نظرسنجی سراسری را انجام داد. محققان این گروه دریافتند که با تشدید تظاهرات، رتبه محبوبیت ترامپ در بین گروه‌های کلیدی از رأی‌دهندگان به ‌طور قابل توجهی کاهش یافت.

در سه روز اول رأی‌گیری، 26 تا 28 ماه مِی (6 تا 8 خرداد)، 40 درصد از مستقلان سیاسی نظر مثبتی به رئیس‌جمهور داشتند. از 29 ماه مِی (9 خرداد) هنگامی که ترامپ توئیتی با این مضمون که «هنگامی که غارت شروع شود، تیراندازی آغاز می‌شود» تأیید وی در بین افراد مستقل سیاسی به 30 درصد کاهش یافت. در بین مسیحیان سفیدپوست این افت 11 درصد بوده و در میان سالمندان، رتبه وی از 58 درصد به 41 درصد کاهش یافت.

ترجمه گزارش از محمدحسن گودرزی