شریف لکزایی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، در گفتوگو با ایکنا از قم اظهار کرد: تواصی به معنای استقامت، مقابله و مبارزه بدون برنامهریزی و کورکورانه در برابر تهاجم دشمنان نیست بلکه به آن معناست که برای مقابله با چیزی که وضعیت موجود را ایجاد کرده، برنامهریزی مناسبی کنیم تا وضعیت مطلوب برقرار شود.
وی اظهار کرد: عدهای ممکن است، تواصی به صبر و حق را باری بر دوش مردم و مسئولان تلقی کنند اما نگاه درست آن است که این امر راهگشای مسیر مطلوبی است که باید طی شود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی اظهار کرد: عدم برنامهریزی مناسب و مدیریت نادرست و سلیقهای حاکم بر کشور که افق نگاه آن به آینده نیست، سبب بروز مشکلاتی از قبیل گرانی و تورم شده است، بنابراین استقامت به معنای رضایت و تن دادن به وضعیت موجود نیست و خلاف آموزههای قرآنی و دینی است.
وی با اشاره به اینکه صبر پیشه کردن در فشارهای ناشی از گرانی، تورم و کاهش ارزش پول ملی به نوعی پاک کردن صورت مسئله است، افزود: مدیران و متولیان امر، باید با بهرهگیری از نظرات کارشناسان این شرایط نامساعد را به وضعیت مطلوب باز گردانند.
لکزایی با تأکید بر اینکه اعتراض به وضعیت نامطلوب در جامعه و مسیر نادرست، یک نوع استقامت است، گفت: مردم در سالهای اخیر در برابر فشارها و تحریمها مقاومت کردهاند و بر اساس توصیه مقام معظم رهبری نیز مردم باید خوددار و خودنگهدار باشند تا مسائلی که ممکن است در جامعه به یک بحران ختم شود، تشدید نشود اما این به معنای سکوت و پذیرش وضعیت نامطلوب نیست.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، آیندهنگری مدیران و بهرهگیری از نظرات کارشناسی کارشناسان و نیروی انسانی شایسته و کارآمد را از الزامات حفظ زنجیره تواصی برشمرد و ادامه داد: برای تحقق تواصی به صبر و حق در جامعه باید قوانین بر اساس نظرات کارشناسان ماهر تدوین شود و به تصدیق جمعی برسد و به درستی در جامعه اجرا شود.
وی افزود: قوانین خوب و کارآمد بسیاری داریم اما استقامت بر اجرای آن وجود ندارد و به همین علت با مشکلاتی مواجه میشود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به اهمیت ایجاد امید و انگیزه در جامعه، بیان کرد: در جامعهای که امید وجود نداشته باشد، بنیان برنامهریزیها و عملکرد درست تخریب میشود در واقع نیروی محرکه جامعه امید است.
لکزایی گفت: بیعدالتی، تبعیض و فسادهای مالی و اخلاقی سبب بروز ناامیدی در جامعه میشود؛ بنابراین مبارزه با این عوامل ناامیدی مسئولیتی سنگین بر دوش قوه قضاییه، دستگاههای اجرایی و رسانههاست.
انتهای پیام