اصلاح یک خطا در ترجمه فراز پایانی زیارت عاشورا / چرا باید از خون حسین(ع) انتقام بگیریم

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحمید حسینی، استاد و پژوهشگر حوزه علمیه، 30 مردادماه در ادامه مباحث درس‌هایی از زیارت عاشورا، گفت: یکی از مباحث مطرح در زیارت عاشورا این است که از خدا توفیق بخواهیم تا در رکاب امام مهدی(عج) طالب خون امام حسین(ع) باشیم و انتقام بگیریم؛ ممکن است برخی بگویند شما چرا انتقام را ترویج می‌کنید؛ بیش از هزار سال پیش حادثه‌ای رخ داده و الان انتقام یک واقعه قدیمی چه موضوعیتی دارد، ضمن اینکه ملعونینی که حادثه کربلا را آفریدند، الان زنده نیستند.

وی با اشاره به واژه ثارالله افزود: ثار در لغت به معنای خون، خونخواه و کسی است که دیگران دنبال خون ریخته شده او هستند؛ پس ثارالله خون خداست، اما خدا چون خون ندارد، نسبت شرافتی به خون امام(ع) داده‌ایم، مانند ناقة‌الله و بیت‌الله؛ بنابراین ثارالله خونی است که خدا منتقم او است؛ در قرآن 13 بار واژه منتقم و واژه‌های مرتبط با آن به کار رفته است؛ از جمله اینکه فرموده است ما انتقام ظالمین را خواهیم گرفت. برای خدا خوب و بد یکی نیست و ظالم و مجرم را مورد انتقام قرار خواهد داد.

حسینی افزود: انتقامی که خوب نیست و توصیه به گذشت می‌شود و حتی در قرآن هم بر آن تأکید شده، انتقام شخصی است، یعنی فرد حقی از خود دارد و می‌تواند گذشت کند، ولی حق خداوند و دین و حق دیگران قابل گذشت نیست. حق خدا یعنی نادیده گرفتن دین خدا و ارزش‌های الهی. در گذشت شخصی خوبی‌ها در جامعه رواج می‌یابد، اما گذشت از ظالم و مجرم، باعث رواج ظلم و فساد می‌شود.

استاد و پژوهشگر حوزه علمیه در پاسخ به اینکه اگر برخی از افراد بنی امیه جنایت کردند، فرزندان آنها چه تقصیری دارند، گفت: مراد از بنی امیه یعنی خط ظلم و ستم به اهل بیت(ع) و مظلومان، لذا اگر کسی فرزند یزید باشد، اما به اهل بیت(ع) خوبی کند، جزء بنی امیه نیست و ما او را لعن نمی‌کنیم و برعکس ممکن است کسی علی‌الظاهر در صف پیروان اهل بیت(ع) باشد، اما وقتی ظلم کند، در خط بنی امیه است؛ موضع انسان باید حق‌طلبی باشد و با هیچ ستمگری همراه نشود.

وی افزود: اگر همشهری، فامیل، رفیق و هم‌حزبی ما مرتکب گناه و جرم و ظلم و ستمی شوند و ما سکوت یا همراهی کنیم، در این صورت در جرم او شریک خواهیم بود و خود را در مسیر بنی امیه قرار داده‌ایم.

حسینی بیان کرد: بنابراین اینکه ما دائماً انتقام از دشمنان را تکرار می‌کنیم، یعنی ما تا آخر عمر در خط حق‌طلبان هستیم و از حق و حقیقت جدا نخواهیم شد و از خدا می‌خواهیم در این مسیر پایدار باشیم و وقتی با هر دشمنی از دشمنان خدا بجنگیم، در حقیقت در این مسیر حرکت می‌کنیم.

وی با اشاره به فراز پایانی زیارت عاشورا که در سجده می‌خوانیم؛ افزود: بسیاری از افراد در قرائت این فراز و در نتیجه ترجمه آن دچار اشکال هستند، زیرا به جای آنکه «اللهم لک الحمد، حمد الشاکرین لک علی مصابهم، الحمدلله علی عظیم رزیتی ...» بعد از حمد نخست وقف کنند، حمد دوم را به آن اضافه می‌کنند و در مصابهم وقف می‌کنند؛ معنای جمله بر این مبنا یعنی اینکه خدایا تو را حمد و سپاس می‌گوییم به خاطر مصیبتی که به امام حسین(ع) دادی، که این تعبیر غلط است و البته برخی به توجیه آن رو آورده‌اند.

استاد و پژوهشگر حوزه علمیه گفت: اگر در حمد اول وقف شود، معنای این تعبیر هم درست می‌شود؛ در این صورت ترجمه می‌شود که «خدایا حمد و سپاس برای تو هست؛ حمدی که شاکرین، در مصیبت‌ها دارند». تو را شکر می‌کنم بر اینکه مصیبت امام حسین(ع) در ذهن و جان من بسیار سنگین است و این سنگینی مصیبت برای امام جای شکر دارد، نه اینکه خدا را به خاطر مصیبتی که به امام(ع) و خاندانش رسیده، شکر کنیم.

حسینی تصریح کرد: خدایا شکر که من نسبت به ظلم و ستم به بندگان خوبت بی‌تفاوت نیستم و بر ستم بزرگی که بر حسین(ع) رفت، حساس هستم و بر آن گریه می‌کنم و غمگین هستم؛ گریه بر امام(ع) دل مرا زنده می‌کند تا در برابر ظلم‌هایی که به مردم می‌رود هم بی‌تفاوت نباشم.