آیاتی حماسی که دلیل ابتلائات را تمایز خوب از بد می‌داند + فیلم
آیات 178 و 179 سوره آل عمران یکی از آیات حماسی قرآن است که از امام حسین(ع) شنیده شد، این آیات دلیل ابتلائات را تمایز خوب و بد از هم می‌داند، سختی‌های زندگی الزاماً به دلیل بد بودن ما نیست، اتفاقاً گاهی نشان‌دهنده برجسته‌بودن است.
بسته تصویری «چراغ هدایت» از ابتدای محرم‌الحرام ۱۴۴۳ هجری به مدت ۱۷ شب به مخاطبان خبرگزاری ایکنا ارائه می‌شود. این بسته شامل قرائت آیه‌ای از قرآن با صدای محمدرضا پورزرگری، قاری بین‌المللی، است و در ادامه حمید مروجی‌طبسی، مؤلف کتاب «آیات قرآنی در کلام و نهضت حسینی»، به بیان نکات تاریخی این آیه و زمان بهره‌برداری آن از سوی حسین بن علی(ع) در مسیر کربلا می‌پردازد و کاظم رجبعلی، پژوهشگر قرآن، نیز چند نکته کلیدی نهفته و کاربردی این آیه را بیان می‌کند.
متن این بسته تصویری 9 دقیقه‌ای به منظور بهره‌برداری بیشتر مخاطبان، منتشر شده است.
نگاه تاریخی
در چهاردهمین قسمت چراغ هدایت، به آیات 178 و 179 سوره مبارکه آل عمران پرداخته می‌شود: «وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ ﴿۱۷۸﴾ مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشَاءُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿۱۷۹﴾؛ و البته نبايد كسانى كه كافر شدهاند تصور كنند اينكه به ايشان مهلت مى‌دهيم براى آنان نيكوست ما فقط به ايشان مهلت مى‌دهيم تا بر گناه [خود] بيفزايند و [آنگاه] عذابى خفتآور خواهند داشت (۱۷۸) خدا بر آن نيست كه مؤمنان را به اين [حالى] كه شما بر آن هستيد واگذارد تا آنكه پليد را از پاك جدا كند و خدا بر آن نيست كه شما را از غيب آگاه گرداند ولى خدا از ميان فرستادگانش هر كه را بخواهد برمى گزيند پس به خدا و پيامبرانش ايمان بياوريد و اگر بگرويد و پرهيزگارى كنيد براى شما پاداشى بزرگ خواهد بود (۱۷۹)»، مولایمان حسین(ع) در چه منزلگاهی به این آیات شریفه اشاره کرد؟ حمید مروجی‌طبسی، مؤلف کتاب آیات قرآنی در کلام و نهضت حسینی، به آن پاسخ می‌دهد. با ما همراه شوید.
در شب عاشورا در میان خیمه‌های حضرت حسین(ع) جنب و جوش و نشاط فوق العاده‌ای وجود داشت. آن شب هر از چند گاهی، گروهی از لشکریان دشمن به خیمه‌های امام می‌آمدند و به وضع آن خیمه‌نشینان سر می‌کشیدند، یکی از آنان که صدای امام(ع) را می‌شناخت، شنید که آیات 178 و 179 سوره آل عمران را تلاوت می‌فرمودند: «وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ * مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ»
وی با شنیدن این آیات گفت: به خدا سوگند! این افراد نیک، ما هستیم که خدا ما را از شما جدا کرده است!
«بریر» از اصحاب امام (ع) به او پاسخ داد: ای مرد فاسق! خدا تو را در صف ناپاکان قرار داده است، به سوی ما برگرد و از این گناه بزرگ خود توبه کن؛ زیرا به خدا سوگند که ماییم افراد پاک.
آن مرد از روی استهزا گفت: من نیز به این شهادت می‌دهم آنگاه به سوی اردوگاه لشکرش برگشت.
نگاه تدبری
کاظم رجبعلی، استاد تدبر در قرآن کریم، درباره آیه فوق به نکاتی اشاره کرده است که در ادامه می‌آید:
- در طول سفر امام حسین(ع) متوجه می‌شویم که چقدر در کلام ایشان آیات می‌درخشیدند، و این حاصل تکرار آیات و تدبر در آن بود.
- آیه می‌فرماید تمام این اتفاقات و بلایا برای این است که طیب و خبیث از هم جدا شوند.
- امام حسین(ع) این جهاد را حاصل این اصابت و برخورد می‌داند.
- دانستن دلیل ابتلائات برای مؤمنان دلگرم‌کننده و برای دشمنان شکننده است.
- این آیه حماسی ابتلائات را به دلیل تمایز خوب و بد از هم می‌داند.
- ابتلائات و سختی‌های زندگی‌مان الزاماً به این دلیل نیست که آدم بدی هستیم، اتفاقاً نشان‌دهنده خوبی ما و برجسته‌تر شدن‌مان است.
چراغ هدایت به همت سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور در استودیو مبین تولید و منتشر شده است.
انتهای پیام
