نهضت حسینی سراسر حاوی پیام قرآنی است

محمد میرزاپور، مدرس پیشکسوت قرآن در چهارمحال‌وبختیاری در گفت‌وگو با ایکنا با اشاره به اینکه بر طبق احادیث، بیش از یکصد آیه قرآن کریم به امام حسین(ع) و قیام آن حضرت اشاره دارد، اظهار کرد: اهل‌بیت(ع) بارها فرموده‌اند که قرآن کریم در خانه آن بزرگواران فرود آمده و به کلام خدا اولی و سزاوارتر هستند. پیامبر اسلام(ص) در حدیثی که به موضوع به یادگار گذاشتن دو میراث قرآن و عترت(ع) یا ثقلین می‌پردازند، بر جدایی‌ناپذیری دو ثقل تأکید می‌فرمودند.

وی ادامه داد: اهل‌بیت(ع) اهل قرآن بودند و خانه آنان مهبط نزول جبرئیل بود و خداوند در اشاره به این بزرگواران فرموده‌اند که آنان با قرآنند و قرآن با آن‌هاست، نه آنان از قرآن جدا می‌شوند و نه قرآن از آنان جدا می‌شود، برای بودن با قرآن باید با اهل‌بیت(ع) باشیم که پیشوای ناطقند و قرآن امام صامت است، بنابراین قرآن و امام توامان محور زندگی و ساحت‌های گوناگون حیات طیبه هستند.

میرزاپور با ذکر اینکه قرآن منشور کمال بشریت در تمامی عرصه‌هاست، افزود: این کتاب وحیانی تمامی آموزه‌هایی را که انسان برای سعادت در دنیا و آخرت نیاز دارد در بر می‌گیرد. اهل‌بیت(ع) قائل به این نکته هستند که اگر مطلبی از ما می‌شنوید سوال کنید که این سخن را از کدام آیه قرآن نقل می‌کنیم تا برایتان اثبات کنیم که تمام کلام ما از قرآن ریشه می‌گیرد. بنابراین مبانی تمام گفتار و کردار امامان(ع) از جمله حضرت سیدالشهدا(ع) مبانی قرآنی است.

این مدرس با سابقه قرآن در استان با تصریح اینکه آیات قرآن قیام امام حسین(ع) و مبانی آن‌ را بیان کرده‌ است، گفت: مبانی زندگی آن حضرت از ولادت تا شهادت بر پایه قرآن کریم است، هر عملی که به قرآن مستند شود می‌تواند به الگویی ماندگار برای تمامی مسلمانان و حتی همه انسان‌ها از هر فرقه و مذهب تبدیل شود. برخی شبهات که در نهضت امام حسین(ع) پدیدار می‌شود اگر با استناد قرآنی بازگویی و مرور شوند، به‌راحتی پاسخ داده می‌شوند.

تفکیک‌ناپذیری قرآن و نهضت امام حسین(ع)

میرزاپور با تأکید بر تفکیک‌ناپذیری قرآن و امام حسین(ع)، بیان کرد: قیام آن حضرت برخاسته از قرآن و مورد تأیید آیات قرآن کریم است، الگوگیری از قیام ایشان برای تمامی قرآن‌گرایان و مسلمانان واجب است.

استاد پیشکسوت قرآن در استان با تقسیم‌بندی آیات مرتبط با موضوع امام حسین(ع)، توضیح داد: برخی از این آیات شریفه به آن امام بزرگوار اختصاص دارند، دسته دوم آیات و سوره‌هایی هستند که آن حضرت در طول زندگی خودشان به‌ویژه در طی خطابه‌ها و سخنرانی‌ها در دهه نخست محرم به آن‌ها اشاره و استناد دارند، زندگی ایشان مملو از نکات قرآنی است چرا که ایشان مفسر، حامل، وارث و مجری احکام قرآن بودند و قرآن در سیره اخلاقی، سیاسی، اجتماعی و ایشان ساری و جاری است. اندیشمندان انطباق سیره رفتاری حضرت سیدالشهدا(ع) را با کتاب خدا مورد بررسی قرار داده و رفتار و گفتار ایشان را مشحون از حقیقت قرآن کریم یافته‌اند.

میرزاپور بیان کرد: زندگی امام حسین(ع) چنان با آیات الهی گره خورده بود که در شب‌های پایانی عمر مبارکشان با تمام اشتیاقی که به شهادت در راه خدا داشتند‌، از دشمن مهلت خواستند و فرمودند: خداوند می‌داند که من همواره دوست دارم در محضرش نماز بخوانم و قرآن را تلاوت کنم. در خطبه شب عاشورا نیز ایشان بعد از حمد و ثنای الهی فرمودند: سپاس خدای را که قرآن را به ما آموخت و فهم دینداری عطا فرمود.

این مدرس با سابقه قرآن در استان با ذکر اینکه نهضت امام حسین(ع) سراسر حاوی پیام قرآنی است، ادامه داد: آن حضرت مهجوریت‌زدایی از قرآن در زمان جهل و فتنه معاویه را سرلوحه کار قرار می‌دهند و بلند کردن نام قرآن، یاری دین، حفظ عزت اسلام و حیای امر به معروف و نهی از منکر را هدف نهایی قیام می‌دانند‌. ایشان شیوه منطقی و عقلانی را در پیش می‌گیرند و در هجرت به عراق مطابق آیات ۵۱ و ۵۲ سوره توبه، پیروزی و شهادت در راه خدا و اهدی الحسنیین را مطرح می‌کنند.

میرزاپور افزود: در بیان تفسیر آیه ۱۹ سوره مبارکه حج، به دو گروه دشمنان خطاب شده که مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند و امام حسین(ع) در جایی فرموده‌اند ما و قوم بنی‌امیه این دو گروه مورد اشاره در آیه هستیم. حضرت در زمان حرکت از مدینه آیه ۲۱ سوره مبارکه قصص را که زبان حال حضرت موسی است تبیین می‌کنند، ایشان دو روز پیش از پایان ماه رجب سال ۶۰ هجری از مدینه به مکه می‌روند و در این موقعیت، داستان حضرت موسی را مطرح می‌کنند که از شهر خارج شد در حالی که ترسان و هر لحظه در انتظار حادثه‌ای بود لذا به خدا عرضه داشت که پروردگارا مرا از این قوم ظالم رهایی بخش. ایشان همچنین زمانی که وارد مکه می‌شوند آیه ۲۲ سوره مبارکه قصص را تلاوت می‌کنند که با زمزمه این آیات به مردم می‌فهماندند همانطور که موسی در زادگاه خودش از دست طاغوت زمان امنیت نداشت و نمی‌توانست ندای توحید را بیان کند، من هم در محاصره طاغوت و کفر هستم و بنابراین با این دو آیه شریفه مواجهه خودشان را با فرعون زمان بیان فرمودند.

وی با اشاره به ماجرای حرکت امام حسین(ع) از مکه به کوفه، گفت: زمانی که عبدالله بن عباس عزم راسخ امام را برای حرکت دید بسیار تلاش کرد تا امام(ع) از تصمیم منصرف شوند و آن حضرت برای آرام کردن عبدالله آیه شریفه «كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ» و نیز آیه استرجاع، «إِنَّا لِلَّٰهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ» (بقره/۱۵۶) را برایش تلاوت کردند. در جای‌جای سفر امام حسین(ع) مشاهده می‌کنیم که آن حضرت همواره در کلام خودشان به آیات قرآن رجوع دارند.

هدف امام حسین(ع) از استناد به آیات قرآن

میرزاپور اضافه کرد: باید بدانیم که امام حسین(ع) با استناد به این آیات بلند کردن نام خدا و یاری دین را هدف قرار دادند و اصلاح امت به واسطه امر به معروف و نهی از منکر و فسق و فساد جامعه با عمل نکردن به قرآن را مطرح کردند، ایشان همچنین وجوب قیام علیه ستمگر را مورد تأکید قرار دادند. ایشان توحید و یگانه‌پرستی، عبودیت و بندگی، معرفی عترت(ع)، دفاع از ولایت ائمه معصومین(ع)، اصل تولی و تبری، حریت و آزادی و ستیز با باطل، بصیرت و شجاعت در مسیر حق و عزت‌طلبی را به‌عنوان مفاهیم قرآنی برای مردم تبیین کردند. بنابراین صحنه عاشورا یک نمایش مصور عینی از تحقق آیات قرآن به‌‌شمار می‌رود زیرا هر فعلی که امام انجام می‌دهد با علم الهی و تأیید خداوند همراه است، بنابراین تمام حرکت و نهضت حسینی منطبق بر مبانی قرآن کریم، و امام(ع) قرآن ناطق هستند.

وی با ذکر اینکه اهل‌بیت(ع) از روی بزرگواری به تبیین رفتار و گفتار خودشان می‌پردازند، افزود: آنان از طریق بیان برخی حکمت‌های رفتار خودشان، حیرت و سرگردانی را از مردم برطرف می‌کردند لذا امام حسین(ع) که حجت خدا هستند رفتار و گفتار و سکوت و فعلشان برای ما مانند قرآن کریم است زیرا ایشان بر طبق آیات قرآن عمل کردند و برای ما لازم‌القبول است.

این مدرس قرآن در استان با بیان اینکه دو نوع شیوه گرامیداشت نهضت امام حسین(ع) در ایام محرم و صفر وجود دارد، توضیح داد: ما محبان و عزاداران حسینی باید بتوانیم شور و شعور حسینی را در این ایام به منصه ظهور برسانیم یعنی هم بتوانیم عواطف و احساساتمان را در قالب هئیت و محافل روضه و عزای حسینی، زنجیرزنی و سینه‌زنی و غیره نسبت به اباعبدالله الحسین(ع) نمایش دهیم و هم معرفت و بینش حسینی داشته باشیم. به‌ویژه در شرایط کرونایی که تحقق بخشیدن به جنبه شور حسینی تحت‌الشعاع قرار گرفته باید به شناخت و معرفت حرکت و قیام آن حضرت بیش از پیش توجه داشته باشیم.

میرزاپور گفت: معرفت‌افزایی در مجالس حسینی در چنین شرایطی باید سرلوحه کار قرار گیرد، وقتی در زیارت عاشورا می‌خوانیم يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَکُمْ بدان معناست که باید زندگی خودمان را با سیدالشهدا(ع) و یاران ایشان تنظیم کنیم چرا که زندگی آن حضرت به‌ویژه صحرای کربلا که یک دانشگاه بصری است، با قرآن و کلام پیامبر(ص) پیوند دارد و جدایی‌ناپذیر است.