وجود اقدس امام حسین(ع)؛ تجلی حکمت عملی + صوت
کد خبر: 3998211
تاریخ انتشار : ۲۸ شهريور ۱۴۰۰ - ۰۹:۱۰
سلوک حسین(ع) / ۲

وجود اقدس امام حسین(ع)؛ تجلی حکمت عملی + صوت

عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق‌(ع) با بیان اینکه حضرات معصومین(ع) نمونه‌های مجسم تعالیم دینی و قرآنی هستند، گفت: ما به ازای قرآن کریم، حکمت عملی وجود دارد که در کردار، رفتار و گفتار معصوم(ع) متجلی می‌شود و وجود اقدس امام حسین(ع) تجلی همان حکمت عملی است.

امام حسین(ع)؛ الگوی عبودیت و بندگی خداوند + صوت

به گزارش ایکنا، به مناسبت ایام اربعین حسینی، پای درس‌گفتار «سلوک حسین(ع)» از زبان عباس تقویان، عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) نشسته‌ایم تا مروری بر درس‌های عملی از زندگی و سیره امام حسین(ع) برای زندگی امروز بشر داشته باشیم.

عباس تقویان در دومین قسمت از این مجموعه به موضوع «الگوی عبودیت» پرداخت که مشروح آن را در ادامه می‌شنوید و می‌خوانید.

«باید وجود مبارک حضرات معصومین(ع) به ویژه حضرت سیدالشهدا(ع) به عنوان نماد یک انسان‌ کامل، الگوی عملی - رفتاری ما در زندگی باشند.

حضرات معصومین(ع) نمونه‌های مجسم تعالیم دینی، قرآنی و نسخه عملیاتی انسان کامل هستند. همه تلاش دین این است که انسان را به مقام بندگی و عبودیت خدا برساند؛ چراکه عبودیت و بندگی خداوند، در درون خود همه ارزش‌ها را مستتر دارد؛ برای مثال وقتی می‌گوییم بندگی خدا یعنی انسان باید در بعد زندگی فردی و شخصی و اجتماعی خود همه ارزش‌های اخلاقی و تربیتی را مجسم کرده و در رفتارش عینیت بخشد.

وجود اقدس سید الشهدا(ع) یکی از مصداق‌های عملی - رفتاری یک انسان کمال یافته است. به تعبیر یکی از بزرگان، اگر بخواهیم عینیت بخشی قرآن کریم را در عالم بیرون و جامعه ممثل و مجسم کنیم، به چیزی جز وجود انسان معصوم اعم از پیامبر(ص) یا ائمه عصمت و طهارت(ع) نخواهیم رسید. بالعکس، اگر بخواهیم وجود انسان معصوم را به صورت راهنمایی مکتوب و تئوریک تبدیل کنیم به چیزی جز وحی الهی و قرآن کریم نخواهیم رسید.

قرآن کریم در مواضع متعدد زمانی پیامبر(ص) را به عناوین مختلف برای ما معرفی می‌کند، برای مثال در آیه دوم سوره مبارکه جمعه می‌فرماید: «هُوَ الَّذي بَعَثَ فِي الأُمِّيّينَ رَسولًا مِنهُم يَتلو عَلَيهِم آياتِهِ وَيُزَكّيهِم وَيُعَلِّمُهُمُ الكِتابَ وَالحِكمَةَ وَإِن كانوا مِن قَبلُ لَفي ضَلالٍ مُبينٍ» (و کسی است که در میان جمعیت درس نخوانده رسولی از خودشان برانگیخت که آیاتش را بر آنها می‌خواند و آنها را تزکیه می‌کند و به آنان کتاب(قرآن) و حکمت می‌آموزد، هر چند پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند).

قرآن کریم می‌فرماید «يَتلو عَلَيهِم آياتِهِ» یعنی پیامبر اول قرآن و آیات آن را برای مردم می‌خواند بعد می‌فرماید «وَيُزَكّيهِم وَيُعَلِّمُهُمُ الكِتابَ وَالحِكمَةَ» یعنی پیامبر مردم را تزکیه می‌کند و به آنان کتاب و حکمت می‌آموزد. منظور از کتاب همان قرآن است، یعنی قرآن کریم را هم می‌خواند و هم تفسیر می‌کند و مقصود و مراد خداوند از آیات را توضیح می‌دهد. حال منظور از حکمت چیست؟ وقتی قرآن کریم می‌فرماید «يُعَلِّمُهُمُ الكِتابَ وَالحِكمَةَ» این حکمت همان رهنمودهایی است که از وجود معصوم(ع) صادر می‌شود.

یک وحی رسالی یا تشریعی و یک وحی عملی - حکمی یا تکوینی داریم. یعنی ما به ازای قرآن کریم(وحی رسالی) حکمت عملی وجود دارد که در کردار، رفتار و گفتار معصوم(ع) متجلی می‌شود و وجود اقدس امام حسین(ع) تجلی همان حکمت عملی است.»

در ادامه صوت این جلسه را خواهید شنید:

انتهای پیام
captcha