سلوک حسین (ع)/ ۹
چگونه در دایره یاری و نصرت خداوند باشیم + صوت
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) با بیان اینکه متأسفانه برخی خوشنودی خلق خدا را بر خشنودی خداوند ترجیح می‌دهند، گفت: از امام حسین(ع) نقل شده است که فردی که رضای خدا را طلب کند، گرچه همراه با ناراحتی و غضب مردم باشد، خداوند او را کفایت می‌کند.
به گزارش ایکنا، به مناسبت ایام اربعین حسینی، پای درس گفتار «سلوک حسین(ع)» از زبان عباس تقویان، عضو هیئت‌علمی دانشگاه امام صادق(ع) نشسته‌ایم تا مروری بر درس‌های عملی از زندگی و سیره امام حسین(ع) برای زندگی امروز بشر داشته باشیم.
عباس تقویان در نهمین قسمت از این مجموعه به موضوع «طلب رضای خدا یا مردم» پرداخت که مشروح آن را در ادامه می‌شنوید و می‌خوانید.
«در این فرصت اشاره‌ای خواهیم داشت به یکی از روایاتی که امام حسین(ع) در مورد خشنودى خلق و ناخشنودى خالق بیان کردند. وجود اقدس سیدالشهدا(ع) می‌فرمایند: «فَإنَّ مَنْ طَلَبَ رِضَا اللهِ بِسَخَطِ النَّاسِ کَفَاهُ اللَهُ أُمُورَ النَّاسِ؛ وَمَنْ طَلَبَ رِضَا النَّاسِ بِسَخَطِ اللَهِ وَکَلَهُ اللَهُ إلَی النَّاسِ» کسی که رضای خدا را طلب کند، گرچه همراه با ناراحتی و غضب مردم باشد، خداوند او را از امور مردم کفایت می‌کند و خدا او را بس است و کسی که رضا و پسند مردم را طلب کند، اگرچه به غضب و سَخط خداوند منتهی شود، خداوند امور او را به مردم واگذار می‌کند.
اگر کسی رضای خدا را طلب کند حتی به قیمت نارضایتی مردم، خداوند او را کفایت خواهد کرد اگر ما در زندگی و کارهایمان رضای خدا را مدنظر داشته باشیم، خداوند متعال برای ما کافی است. اگر در تمام ابعاد فردی، اجتماعی، خانوادگی، سیاسی و اقتصادی رضای خدا را مدنظر قرار دادیم قطعاً خداوند برای ما کفایت می‌کند البته به شرطی که تشخیص دهیم رضایت خداوند در کدام کار است.
گاهی فرد در تشخیص خود ممکن است دچار اشتباه شود و تصور کند که فلان کار در جهت تأمین و کسب رضای خداست، ولی این‌گونه نباشد. اگر تشخیص دادیم هر کاری در جهت رضای خداست ولو این کار به کام عده‌ای خوش نیاید و افرادی ناراضی باشند طبعاً باید امر و رضای خداوند را مقدم بر رضای مردم قرار دهیم.
مصادیق فراوانی برای این فرمایش حضرت می‌توانیم در زندگی خودمان پیدا کنیم. برای مثال در سطح خانواده گاهی همسر و فرزند چیزی را طلب می‌کنند که خلاف رضای خداست، ولی ما به خاطر تعلق و وابستگی به خانواده، ممکن است گاهی تحت تأثیر قرار گیریم و مطالبه خانواده که ممکن است امری معارض با خواست خداوند هم باشد را اجابت کنیم. در چنین شرایطی با انتخاب سختی مواجه می‌شویم که آیا حکم خداوند را ترجیح دهیم یا خواسته خانواده را مقدم داریم؟
خداوند متعال در آیه ۱۴ سوره تغابن، از زنان و فرزندان در کنار اموال به‌عنوان یک فتنه یاد می‌کنند و می‌فرمایند: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ وَأَوْلَادِکُمْ عَدُوًّا لَکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ ۚ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ؛ ای اهل ایمان، زنان و فرزندان شما هم برخی (که شما را از طاعت و جهاد و هجرت در دین باز دارند) دشمن شما هستند، از آنان حذر کنید و اگر (از عقاب آن‌ها پس از توبه آنان) عفو و آمرزش و چشم‌پوشی کنید خدا هم (در حق همه شما) بسیار آمرزنده و مهربان است.»
گاهی همان‌طور که مال باعث فتنه در زندگی انسان می‌شود، درخواست‌های نابجای فرزندان هم موجب خروج از مسیر الهی و رضای خداوند متعال می‌شود. حضرت فرمودند: «مَنْ طَلَبَ رِضَا اللهِ بِسَخَطِ النَّاسِ کَفَاهُ اللَهُ» و مطمئن باشیم که اگر رضای خدا را مقدم بر رضای دیگران قرار دادیم خداوند ما را کفایت خواهد کرد و از آسیب‌های احتمالی ما را نجات خواهد داد؛ عکس این قضیه هم وجود دارد، سیدالشهدا(ع) فرمودند: «وَمَنْ طَلَبَ رِضَا النَّاسِ بِسَخَطِ اللَهِ وَکَلَهُ اللَهُ إلَی النَّاسِ» اگر کسی به دنبال راضی کردن مردم به قیمت خشم خداوند باشد «وَکَلَهُ اللَهُ إلَی النَّاسِ» خدا کار فرد را به مردم واگذار می‌کند و خداوند او را از حریم یاری و نصرت خود خارج خواهد کرد. امیدواریم خداوند متعال ما را در مسیر رضا و عبودیت و بندگی خود قرار دهد و آنجایی که بر سر دوراهی‌های سخت زندگی قرار می‌گیریم، رضای خدا را بر رضای خلق ترجیح دهیم.»
مطالب مرتبط
