عبدالله اسفندیاری، تهیهکننده سینما در گفتوگو با ایکنا پیرامون کارکرد بومی و ملی سینما بیان کرد: بومی بودن به معنی اهلیت داشتن است. یعنی رنگ آنجایی باشی که در آنجا سینما جاریست، بنابراین بومی بودن به ویژگیهای فرهنگی آن سرزمین مربوط میشود نه ویژگیهایی که به صورت تحمیلی به سینما واگذار شده است. ویژگیهای فرهنگی؛ زبان، ادبیات، آداب، رسوم، پوشش و... را در بر میگیرد.
وی افزود: در حوزه آیینها هم مراسمهای ملی، مذهبی و بومی جملگی شکلدهنده هویت یک سرزمین هستند، پس اگر قرار است به موضوعات بومی در سینما نظر شود میتوان به بخشهایی که به آن اشاره شد نظر داشت. جدا از نکاتی که برشمردم، جغرافیا نیز میتواند در این راستا ایفاگر نقش باشد، چون گاهی اوقات هویت ملتی به واسطه جغرافیایی که در آن زندگی میکند شکل میگیرد.
مدیر سابق گروه فیلم و سریال و تئاتر شبکه اول سیما در پاسخ به این سوال که چرا تولیدات سینمایی به کارهایی که در آنها تنها پایتخت مد نظر هستند، خلاصه شدهاند؟ گفت: دو دلیل برای این امر میتوان متصور شد. ابتدا به مسائل اقتصادی مربوط میشود. کارهایی که قرار است در مناطقی غیر شهری جلوی دوربین رود به لحاظ هزینه، پرخرج هستند، پس بخش خصوصی ترجیح میدهد آثار را در آپارتمانهای شهری خلاصه کند تا با یک ساختمان و چند دست لباس کارش را پیش برد. جالب است کارهایی مربوطه تمام پایتخت را هم مد نظر قرار نمیدهند، بلکه تنها یک منطقه خاص خلاصه شدهاند.
مسئول سابق حوزه «معناگرا» در بنیاد سینمایی فارابی ادامه داد: مشکل دیگری که در این رابطه وجود دارد به بخش معنایی کار بر میگردد. یعنی در حوزه فیلمنامهنویسی ما از سناریوهایی که در آن موضوعات دینی به شکل مطلوبی مد نظر باشند محروم هستیم. برای رهایی از این معضل پیشنهادم این است از نیروهای بااستعداد دیگر شهرها برای بالا بردن متون سینمایی بهره بریم. در این مسیر انجمن سینمای جوانان کشورمان که در شهرهای مختلف شعبه دارد میتواند یاریرسان هنر هفتم باشد تا استعدادها شناسایی شود.
تهیهکننده فیلم «خواب لیلا» تاکید کرد: سریال «نون خ» ساخته سعید آقاخانی به نظرم اتفاقی خوب در تلویزیون محسوب میشود که توانست به زیبایی داشتههای فرهنگی بخشی از جغرافیایی کشورمان را مد نظر قرار دهد. این کار به خوبی داشتههای فرهنگی و زیبایی مردم کردستان را مد نظر قرار داده بود بهنحویکه مردم آنجا نیز آن را پسندیدند. این اتفاقی بسیار مهم است که سریالی درباره بخشی از کشورمان ساخته شود و مردم آن منطقه اثر را بپسندند. دلیل چنین موفقیتی به نظر به آشنایی کارگردان سریال از آن منطقه بر میگردد که توانسته به شکل درست سنتها و آیینها را تصویر کند، حتی در گویشها نیز اتفاق خوبی را در مجموعه شاهد هستیم.
وی در انتها تاکید کرد: بخشی از کمکاری سینما در پرداختن به فرهنگ بومی خاسته از کمکاری مدیران است. این نقصان نیز از انتخاب افراد غیرفرهنگی برای کارهای فرهنگی سرچشمه میگیرد. گواه روشن این امر را میتوان در سخنان اخیر رئیس سازمان میراث فرهنگی مشاهده کرد که مقبره کوروش را آسیبی برای کشاورزان میداند! او گفته که این مقبره اجازه آبرسانی به زمینهای کشاورزی را نمیدهد! این سخن اگر از طرف وزیر کشاورزی زده شده بود قابل قبول بود اما از طرف وزیر میراث فرهنگی بسیار عجیب است!
انتهای پیام