ثنای اهل بیت(ع) انسان را بالا می‌برد

به گزارش ایکنا، سومین شب از مراسم سوگواری ماه محرم، شب گذشته، نهم مرداد، با سخنرانی سیدمجتبی حسینی، دین‌پژوه و مفسر قرآن در دبیرستان صدیقین برگزار شد.

حسینی طبق روال هر ساله به شرح عبارتی از دعای جامعه کبیره پرداخت.

«بِأبى أنْتُمْ وَ اُمّى وَ نَفْسى، كَيفَ أصِفُ حُسْنَ ثَنائِكُمْ وَ اُحْصى جَميلَ بَلائِكُمْ، وَ بِكُمْ أخْرَجَنَا اللّه مِنَ الذُلِّ وَ فَرَّجَ عَنّا غَمَراتِ الْكُروبِ وَ أنْقَذَنا مِنْ شَفاجُرُفِ الْهَلَكاتِ وَ مِنَ النّارِ»
ترجمه: پدرم و مادرم و جانم فدايتان باد! چگونه نيكويىِ ستايش شما را توصيف كنم و زيبايىِ نعمت شما را به شمار آورم؟ به واسطه شما خداوند ما را از خوارى، بيرون آورد و شدّت گرفتارى را از ما برداشت و ما را از آستانه پرتگاه هلاكت و آتش [ دوزخ ]، نجات داد.

گزیده‌ای از مباحث این جلسه را در ادامه می‌خوانید؛

گفتیم یکی از ثناها، ثنایی است که اهل بیت(ع) از خداوند می‌کنند. اینکه خدای تو چه کسی باشد بر روی تو تاثیر دارد. مثل این نیست که بنده که هیچ ارتباطی با معاملات ارزی ندارم فکر کنم دلار سی هزار تومان است ولی اشتباه فکر کرده باشم و دلار بیست هزار تومان باشد، چون قیمت دلار فرقی به حال من ندارد ولی اینکه خدای شما خدای ابراهیم و اسحاق و اهل بیت(ع) است یا خدای سلفی‌ها و داعش است فرق می‌کند و بر شما اثر می‌گذارد.

تعریف از خود کجا جایز است؟

خدای اهل بیت کدام خدا است؟ خدایی که در جای خودش قهار است، در همان حال غفور و رحیم است و شما را دوست دارد. این خدا با تو نزدیک و قریب است. نه تنها با من نزدیک است با دوستم هم نزدیک است، با همسایه‌ام هم نزدیک است، با همکارم هم نزدیک است و خدای آنها هم هست. اگر این خدا را بشناسی نمی‌توانی به رفیقت ظلم کنی. شاید رفیقت نتواند با تو مقابله کند ولی خدایی که تو قبول داری خدای او هم هست. پس اینکه چه خدایی را قبول داشته باشی در زندگی دنیوی و اخروی تو موثر است.

حال به ثنایی می‌رسیم که اهل بیت(ع) از خودشان داشتند. درست است که انسان نباید از خودش تعریف کند ولی در جایی که مردم نیاز دارند، تعریف از خود جایز است. مثلا در هواپیما یک نفر حالش بد می‌شود و شما می‌روی خودت را معرفی می‌کنی و می‌گویی من پزشک هستم. لذا ائمه در جایی که می‌بینند مردم دارند گمراه می‌شوند و دچار افراد فاسد می‌روند، خودشان را معرفی می‌کنند.

دلیل نامگذاری زیارت جامعه

این نکته را هم عرض کنم زیارت جامعه، زیارت جامعی است. هم از نظر صفات اهل بیت(ع) جامع است و هم از نظر اینکه می‌خواهیم با کدام امام صحبت کنیم جامع است. مثلا شما نمی‌توانی خطاب به امام رضا(ع) زیارت عاشورا بخوانی چون در آن صحبت از امام حسین(ع) است ولی زیارت جامعه هم جامع بسیاری از صفات اهل بیت(ع) است و هم جامع همه ائمه است و می‌توانی آن را خطاب به همه ائمه بخوانی. ضمنا این زیارت فقط مخصوص ائمه است و خطاب به سایر اهل بیت نیست.

حضرت در این زیارت خیلی حرف‌ها زده است. ما سال‌ها با این زیارت انس داشتیم. هر چه بیشتر جلو می‌روم بیشتر شکرگزار امام هادی(ع) می‌شوم. یکسری باگ‌های معرفتی عرفانی در ذهن‌ها هست، هر بخشی از این زیارت جامعه کبیره یکی از این خلأها را پر کرده و یکی از این عطش‌ها را سیراب کرده است. اگر امام هادی(ع) این مطالب را به ما نمی‌گفت باید چکار می‌کردیم؟

چه چیزی را ثنا می‌کنی؟

مطلب دیگر درباره ثنا اینکه ممکن است شما یک گل زیبا را ببینید و آن را ثنا بکنید، من هم آن را ببینم و ثنا نکنم. گل آسیبی نمی‌بیند ولی اتفاقی در من و شما می‌افتد. وقتی شما ثنا می‌کنید یک اتفاق دوطرفه صورت می‌گیرد. فرض کنید تابلوی نقاشی زیبا یا یک تابلوی نقاشی پرمحتوا را می‌بینید و ثنایی نمی‌کنید ولی یک نفر نکات بسیاری درباره آن می‌گوید. نقاشی سر جایش است ولی من خودم را نشان دادم که شخصیتم چیست، سطحم چیست و برعکس وقتی ثنای درستی می‌کنم هم نشانه درون قوی من است و هم بالابرنده یا پایین‌برنده شخصیت درون من است. شما که از یک فیلم بد تعریف می‌کنید خودتان را پایین می‌آوردید تا جایی که اصلا نمی‌توانید فیلم زیباتر ببینید. این ثنا هم از درون تو است و هم برمی‌گردد درون تو و تو را بالا یا پایین می‌برد. لذا شما وقتی می‌خواهی ثنا کنی قبلش ببین داری چه چیزی را ثنا می‌کنی و تاثیر این ثنا در تو چیست.

وقتی من ثنای علی(ع) می‌کنم همین الآن بالا می‌روم. انتخاب تو هم نشانگر شخص و شخصیت تو و هم بالابرنده شخص و شخصیت توست. انتخاب یک کار دوطرفه است، یک کار یک‌طرفه نیست هر انتخابی فقط روی منتخب اثر ندارد بلکه روی تو هم اثر دارد و ما محصول انتخابمان هستیم. انتخاب شما می‌رود و آنکه می‌ماند تو هستی. از انتخاب یک لباس و یک گویش بگیرید تا انتخاب‌های دیگر. اگر می‌خواهی بروی بالا باید ببینی چه کسی را ثنا کنی.