به گزارش ایکنا، چهل و هشتمین سوره قرآن کریم «فتح» نام دارد. این سوره با 29 آیه در جزء 26 قرآن کریم جای گرفته است. فتح که سورهای مدنی است، در ترتیب نزول صد و دوازدهمین سورهای است که بر پیامبر اسلام (ص) نازل شده است.
«فتح» نامیدن این سوره به دلیل آن است که در ابتدای سوره، از فتح مبین (پیروزی درخشان) سخن میگوید. فتحی که در جریان صلح حدیبیه، در سال ششم هجری اتفاق افتاد. این صلح، آتش بسی 10 ساله است که میان پیامبر(ص) و مشرکان مکه بسته شد. این قرارداد، پیروزیهای بزرگ دیگری را در پی داشت؛ مانند: فتح خیبر در سال هفتم هجری، فتح مکه در سال هشتم هجری و مسلمان شدن تعداد زیادی از مشرکان در این فاصله. اینها آن «فتح مبین» است که سوره به آن نام مشهور شده است.
محتوای اصلی سوره فتح، پیامآور پیروزی مسلمانان و منتی است که خداوند بر رسولش و مومنان میگذارد و نیز ستایش آنان و وعدههای زیبا به آنان در دنیا و آخرت داده شده و در این سوره مژده زیاد شدن مردم توحیدگرا و رسیدن به آرامش دل و جان به آنان و همچنین مژده دریافت پاداش ایمان، جهاد و اخلاص در آخرت و آمرزش اشتباهات مجاهدان راه خدا، هشدار به کافران و منافقان و ترسیم موقعیت والای پیامبر و هدفهای وحی و رسالت مورد اشاره قرار گرفته شده است.
این سوره با مسئله بشارت پیروزی آشکار آغاز میشود و بر تحقق خواب پیامبر اسلام(ص) مبنی بر وارد شدن به مکه تأکید دارد. در بخش دیگری، از مقام پیامبر و هدف والای او سخن میگوید.
در قسمت دیگری، از کارشکنیهای منافقان و نمونههایی از عذرهای بیاساس و عدم شرکت در میدان جنگ سخن میگوید و به تقاضاهای نابجای منافقان میپردازد.
سپس گروههایی که نیازی نیست در میدان جنگ حاضر باشند را معرفی میکند و بالاخره در بخشی نیز از ویژگیهای پیروان مکتب پیامبر اسلام(ص) و صفات مخصوص آنها سخن میگوید.
تلاوت عبدالباسط از سوره فتح آیات 27 تا 29 (قاهره، میدان قصر عابدین)
انتهای پیام