تلاش افروغ برای حضور امر دینی در جهان امروز

به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام حمید پارسانیا، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در مراسم بزرگداشت چهلمین روز درگذشت زنده‌یاد عماد افروغ که عصر پنجشنبه در تالار فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی با حضور جمعی از اندیشمندان، خانواده و علاقه‌مندان به ایشان برگزار شد، با اشاره به همکاری و همراهی سه دهه‌ای با عماد افروغ، گفت: سال 94 از دو اثر ایشان رونمایی شد، در آن مراسم دکتر داوری صحبتی در مورد آقای افروغ کرد و گفت افروغ خیلی خوش‌بین است.

وی در خصوص این تعبیر گفت: آقای افروغ در تمام سطوح زندگی خود «خود» بود. یعنی می‌دانست، انتخاب می‌کرد، انسجام داشت و عمل می‌کرد و در همه اینها شجاعت خاص خود را داشت. شجاعت ایشان در حوزه نظری، خیلی فراتر بود از شجاعتی که در حوزه‌های دیگر داشت.

حجت‌الاسلام پارسانیا با اشاره به اینکه مرحوم افروغ بعد از بازنشستگی هفته‌ای یک روز یا دو روز به قم می‌آمدند و گاهی تا پاسی از شب با هم گفت‌وگو داشتیم، گفت: هویت عماد افروغ هویت دینی بود. در روزهای آخر که خدمت ایشان رسیدم گفتند که حالی دارم که اگر خوب شوم و این حال از من گرفته شود، حاضر به خوب شدن نیستم. یعنی تحول وجودی خودش را کاملاً احساس می‌کرد.

وی ادامه داد: آیا دینی زیستن در این جهان ممکن است یا نیست؟ گاهی دینی زیستن در قلمرو حیات فردی است اما آیا دینی زیستن در حیات اجتماعی امروز امکان دارد یا خیر؟ عماد افروغ به دنبال حضور امر دینی در جهان امروز بود و انقلاب اسلامی ایران را که با هویت خود پیوند می‌داد از همین افق تحلیل، نقد و دنبال می‌کرد و دغدغه آن را داشت و صحبت آقای داوری که افروغ خیلی امیدوار است به این معنی بود که مثل اینکه این امر (حضور امر دینی در جهان امروز) واقعاً شدنی است. البته هر متدینی از آن جهت که دین دارد نمی‌تواند ناامید باشد.

این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: افروغ از آن جهت که نگاهش به محیط پیرامون خود با همان سطوح و لایه‌هایی که بود یعنی از حوزه سیاست و پارلمان گرفته تا قلمرو فرهنگ عمومی و فرهنگ علمی، به شدت در جست‌وجوی افقی بود که بتواند صلابت چهارچوب‌های مستقر ساخت یافته در سطوح مختلف را بشکند. علت اینکه سال‌های آخر آنطور مستمر به قم می‌آمد و با طلاب کار می‌کرد و انس داشت امید به این بود که این مجموعه بتوانند در این مسیری که او به دنبال آن است، افق گشایی کنند.

این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اضافه کرد: رویکرد افروغ برای عبور از دو نوع تفکر انتقادی دیگر به سوی تفکر انتقادی سوم یعنی آنچه در کار پوپر و عقلانیت انتقادی فرانکفورتیسم بود، است. او معتقد بود این رویکردی نیست که بخواهد و در درون آن جست وجوی حقیقت باشد لذا این را به عنوان مسیری می‌دید که به سوی افق گشایی در یک دانش و معرفتی که مبتنی بر سنت دینی و معنوی او بود می‌توانست کمک کند.

وی همچنین گفت: افروغ استمرار سنت فلسفی جهان اسلام را که در حکمت صدرایی می‌دید در این خصوص بسیار راه‌گشا می‌دانست که بتواند از این مسیر نقد بزند و زبان باز کند تا در افق علوم اجتماعی و انسانی امتداد خودش را پیدا کند.

حجت‌الاسلام حمید پارسانیا در پایان سخنانش گفت: افروغ خوش‌بین بود برای اینکه بتواند سازه‌های نظری این جهان را درهم بشکند و در امتداد سازه‌های نظری جهان اسلام بتواند حضور متناسب با این نقطه عطفی که از دیدگاه او در افق گشایی و انکشاف حقیقت پدید آمده بود به نوعی استمرار ببخشد.