رحیم قربانی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان این که پیشکسوت قرآنی فردی است که تمام عمر و وجود خود را در راه قرآن و برای خدمت به آن صرف کرده است، گفت: پیشکسوت قرآنی از همان اوایل نوجوانی تا آخرین لحظات عمر خدمت‌گزاری در عرصه فعالیت‌های قرآنی را رها نکرده است، البته در این تعریف جنبه دستوری و اجباری در کار وجود ندارد و پیشکسوت قرآنی به عنوان یک شغل به فعالیت‌ها نگاه نمی‌کند.
وی افزود: بر همین اساس فعالانی که عمری را در راه پژوهش‌های قرآنی، مطالعات قرآنی، ترویج فرهنگ قرآنی، تلاوت و آموزش و تفسیر قرآن اختصاص داده‌اند و حتی فعالانی که در عرصه هنرهای قرآنی به امر ترویج قرآن کریم مبادرت ورزیده‌اند نیز در زمره پیشکسوتان قرآنی قرار خواهند گرفت.
رئیس مرکز قرآن و عترت سازمان بسیج دانشجویی کشور در پاسخ به این پرسش که آیا در جامعه ارزش و بهایی به انتقال تجربیات پیشکسوتان قرآنی به نسل جوان داده می شود یا خیر، گفت: باید ابتدا این سؤال را مطرح کرد که آیا در جامعه به خود پیشکسوتان اهمیت داده می‌شود تا در ادامه تجربیات آنها نیز مورد توجه قرار گیرد؟ اصل بر این است که ابتدا پیشکسوتان مورد توجه قرار گیرند و در ادامه به فعالیت‌های آنها نیز بها داده شود.
قربانی در ادامه پیشکسوتان در هر رشته و بالتبع در عرصه قرآنی را به قله‌هایی تشبیه کرد که افراد مبتدی و جوانان با نگاه به آن راه خود را پیدا خواهند کرد، تصریح کرد: مطمئناً چرخه تکریم و احترام به پیشکسوت زمانی که از سوی جوانان رعایت شود، ادامه‌دار خواهد بود و زمانی که همین جوانان به دوران پیشکسوتی برسند، از احترام و تکریم کافی برخوردار خواهند بود.
این فعال قرآنی با یادآوری این نکته که پیشکسوتان قرآنی در راه رضای خدا و بدون توجه به تکریم شدن یا نشدن در این عرصه گام گذاشته‌اند، اظهار کرد: بر همین اساس در مورد یک پیشکسوت قرآنی؛ شاگردان، جامعه و نهادها و دستگاه‌های دولتی هر کدام به نوبه خود دارای وظایفی هستند که نباید به هچ وجه فراموش شود.
رئیس سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ خاطرنشان کرد: باید تلاش کنیم تا پیشکسوتان قرآنی را به عنوان الگوهای فرهنگی و دینی به جامعه معرفی کنیم تا به این وسیله برخی از وظایف و دیونی که نسبت به آنها متوجه ما است را جبران کرده باشیم. همین معرفی پیشکسوتان قرآنی به عنوان الگوهای فرهنگی باعث افزایش انگیزه جوانان در گرایش آنها به سمت قرآن و معارف ناب الهی خواهد شد.
وی در بررسی وضعیت پیشکسوتان قرآنی در جامعه گفت: در حال حاضر بسیاری از صنوف در کشور با استفاده از تبلیغات ویژه و امتیازات و مزایای خاص در صدد معرفی و تکریم پیشکسوتان خود در سطح کشور هستند، اما پیشکسوتان قرآنی حتی در بین جامعه قرآنی نیز مهجور و مظلوم مانده‌اند و به طور یقین در سطوح بالاتر نیز وضعیت به همین گونه است.
قربانی افزود: اینکه در یک همایش چند نفر از پیشکسوتان قرآنی از بین همه فعالان انتخاب و تجلیل شوند، هیچ دردی را درمان نمی‌کند؛ زیرا پس از تجلیل شدن، پیشکسوتان به حال خود رها می‌شوند و هیچ تلاشی برای معرفی آنها نه‌تنها در سطح کشوری که در سطح خود جامعه قرآنی نیز صورت نمی‌گیرد و بسیاری از مبتدیان راه فعالیت‌های قرآنی حتی پیشکسوتان این عرصه را نمی‌شناسند
رئیس مرکز قرآن و عترت سازمان بسیج دانشجویی با بیان اینکه اگر پای صحبت‌های پیشکسوتان قرآنی بنشینید، متوجه خواهید شد که هیچ انتظاری ندارند، گفت: لازم است مسئولان پای درد و دل و حرف‌های پیشکسوتان بنشینند تا با دنیای به دور از انتظار و چشمداشت آنها آشنا شوند. با همه این بی‌ادعایی، تجربیات ارزنده‌ای که در شرایط سخت به وجود آمده است و پیشکسوتانی که توانسته‌اند پایه‌های قرآنی کشور را مستحکم کنند، نباید با یک یا دو همایش و تجلیل رها شوند؛ در حال حاضر برخی از اساتید قرآنی به دلیل شرایط دوران سالمندی دچار برخی نارسایی‌ها می‌شوند و حتی سر از بیمارستان در می‌آورند، بدون اینکه هیچ یک از مسئولان متوجه شوند.
این فعال قرآنی با اشاره به اینکه به نظر می‌رسد که همایش‌های تجلیل از پیشکسوتان قرآنی بیشتر نمایشی به نظر می‌رسد تا کارکردی، به بیان دلایلی که باعث شده تا پیشکسوتان قرآنی به چنین وضعیتی دچار شوند پرداخت و گفت: یک پیشکسوت قرآنی برای برخی منافع دنیوی به هیچ وجه از قرآن مایه نمی‌گذارد و ترجیح می‌دهد در این مهجوریت بماند تا اینکه به آنها توجهی شود، البته دست‌اندرکاران باید رسیدگی‌های لازم را نسبت به پیشکسوتان قرآنی انجام دهند، نه اینکه منتظر مطرح شدن مطالبه‌ای از سوی آنها شوند.
وی در بخش پایانی این گفت‌وگو به بیان برخی مشکلات و دغدغه‌های پیشکسوتان قرآنی پرداخت و افزود: مهم‌ترین خواسته و دغدغه یک پیشکسوت قرآنی این است که جامعه به سمت قرآنی شدن حرکت کند؛ اینکه سبک زندگی قرآنی در جامعه حاکم شود و حمایت‌ها و برنامه‌ریزی‌هایی صورت گیرد که فراگیری قرآن عمومی شود، خواسته اکثریت پیشکسوتان قرآنی است؛ البته برای آنان نیز مشکلات صنفی خصوصاً در سنین پیشکسوتی وجود دارد، اما اگر پیشکسوتان ببینند که مسئولان در راه گسترش فرهنگ قرآن اهتمام ویژه دارند و چنین چیزی در بین مسئولان به یک فرهنگ تبدیل شود، مشکلات یک به یک برطرف خواهد شد.