به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، مراسم «یاد یاران» روز گذشته، 29 اردیبهشت، با تجلیل از حسین گوران، پدر شهید بهمن نجفی و گلعلی بابایی در مجتمع فرهنگی سیزده آبان برگزار شد.
مرتضی سرهنگی، برادر شهید و راوی گلعلی بابایی، نویسنده «همپای صاعقه»، در این مراسم عنوان کرد: بهترین معرف گلعلی بابایی خود وی، جنگ و آثاری است که نگاشته است. از میان آثاری که در کتابخانه ادبیات جنگ وجود دارد، 24 اثر به بابایی اختصاص دارد.
نوشتن کتاب درباره جنگ یک سنت است
وی افزود: با این شمار آثار می‌توان گفت که وی در هر سال تقریباً یک کتاب را به نگارش درآورده است. باید به یاد داشته باشیم که نوشتن کتاب سنت است و در همه جهان چه کشورهایی که متجاوز بوده‌اند و چه آنان که مغلوب شده یا به دفاع پرداخته‌اند، در این راستا فعالیت می‌کنند.
سرهنگی با اشاره به ادبیات آلمان، روسیه و لهستان در همین راستا، گفت: در سفر به روسیه متوجه شدیم که نویسندگان این حوزه اتحادیه دارند و اعضای آن را افرادی مسن تشکیل می‌دادند.
درس عبرت از نویسندگان روس
وی ادامه داد: اعضای این اتحادیه اظهار می‌کردند که جنگ ما را نویسنده کرد. از این مطلب تعجب کردیم و پرسیدیم که آیا هنوز هم خاطرات جنگ را بعد از این همه سال می‌نویسید؟ جوابی که به ما دادند، درسی بود که ما باید از آن عبرت بگیریم؛ آنان گفتند که «روسیه بدون ادبیات جنگش فقط یک خاک پهناور است».
سرهنگی با اشاره به این مطلب گفت: جنگ‌های دفاعی، نه تنها فرماندهان که نویسندگان خود را نیز پیدا می‌کنند. جنگ مهمتر از آن است که فقط در اختیار نظامیان و افراد سیاسی باشد.
وی اظهار کرد: وقتی جنگ در حال وقوع است، افراد نظامی و سیاسی به فعالیت می‌پردازند و بعد از جنگ، این افراد یک قدم عقب می‌کشند و هنرمندان و نویسندگان یک قدم به جلو برمی‌دارند که رسالت خود را انجام دهند.
جنگ دو نوع دستور زبان دارد
سرهنگی با بیان این مطلب افزود: جنگ دو دستور زبان دارد؛ یکی متعلق به جنگ است و تبلیغی برای ایجاد شور و حماسه است تا مردمی که درگیر جنگ هستند، بتوانند روحیه خود را بالا نگه دارند و در برابر مشکلات تاب بیاورند.
وی گفت: دستور زبان بعد از جنگ تعقلی است که گلعلی بابایی و برخی دیگر از نویسندگان این حوزه بر اساس آن اقدام کردند. گلعلی بابایی اولین کسی بود که از لشکر«27 محمد رسول‌الله(ص)» به دفتر ادبیات حوزه هنری آمد و توانست کتاب «نقطه رهایی» را منتشر کند.
سربازی که جنگ را ناقص رها کرده است
به گفته مدیر دفتر ادبیات مقاومت و پایداری حوزه هنری، قلم امروز گلعلی بابایی در ادامه سلاحی است که در جنگ به دست گرفته بود. سربازی که خاطرات جنگ را نمی‌نویسد، جنگ را ناقص رها کرده است.
سرهنگی اظهار کرد: جنگ اشکال مختلف دارد، برای مثال نحوه جنگ سربازی که اسیر شده است، صورت دیگری به خود گرفته و نگارش کتاب در این راستا نیز جنبه دیگری از جنگ است.
وی ادامه داد: چرا ادبیات جنگ را در کشورهای مختلف جوان نگاه می‌دارند؟ زیرا که اساس ادبیات امید است. دولت‌هایی که جنگ کردند و به دفاع پرداختند، با انرژی که بر پایه آن ادبیات جنگ را احیا می‌کنند، به رفع مشکلات می‌پردازند. بر این اساس باید گفت آنچه نوشته نشده، همانند آن است که وجود نداشته است.