حجت‌الاسلام والمسلمین مرتضی صفری‌تبار، مدیر دارالقرآن شهرستان اسلامشهر در گفت‌و‌گو با خبرنگار کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، در زمینه مبحث اخلاص و نقش آن در قیام عاشورای حسینی اظهار کرد: اخلاص از موضوعات مهم در کتاب الهی قرآن مجید و دین مبین اسلام است و می‌دانیم ریشه تمام خوبی‌ها در بحث اخلاص است.
وی با بیان اینکه در آیات و روایات آمده است، عمل اندک همراه با اخلاص ارزشمندتر از عمل کثیر بدون اخلاص است، افزود: خداوند متعال در قرآن مجید می‌فرماید هر کس بدون اخلاص عملی را بیاورد، مانند دانه‌ای در روی صخره‌ای سفت و محکم است که با یک سیل از بین می‌رود و محو می‌شود.
صفری‌تبار گفت: در آیات قرآن و روایات است که در روز قیامت برخی انسان‌ها حاضر می‌شوند و پس ار دیدن نامه اعمال خود تعجب کرده و سؤال می‌کنند که خداوندا چرا این نامه خالی و به حالت دود شد و به آسمان رفت؟ و می‌گویند، ما در دنیا اعمالی مانند خدمت به قرآن، نماز اول وقت و ... داشتیم و در قرآن این مورد به حبط عمل تعبیر می‌شود و خداوند متعال جواب آنها را این‌گونه بیان می‌فرماید: من در عمل شما شریک بودم و خودتان قضاوت کنید که تمام اعمالتان به دور از اخلاص و با ریا بوده است.
وی عنوان کرد: پیامبر اسلام(ص) در حدیثی فرمودند: من در آخرالزمان(عج) از چند دسته بیزار هستم، سؤال شد آنها چه کسانی هستند و پیامبر(ص) فرمود: عالمان و قاریان قرآن، و دلیل آن را این‌گونه بیان فرمودند: علما به سخنی که خود گفتند، عمل نکردند و قاریان قرآن نیز به ظواهر امر توجه کردند و آیات قرآن را با اخلاص و درک عمق آن تلاوت نکردند.
مدیر دارالقرآن شهرستان اسلامشهر افزود: ایمان واقعی به خداوند متعال زمانی کامل می‌شود که در مقابل خداوند متعال شریک نیاوریم و از مصادیق ریا و نفاق دوری کنیم و بدانیم این کار بسیار سخت است و در روایات آمده است ریا و شرک مانند مورچه سیاهی است که در دل شب و روی سنگ سیاهی راه برود و تعابیر به معنای خفی و پنهان آمده است.
حجت‌الاسلام صفری‌تبار با بیان اینکه مصداق کامل اخلاص در راه خدا، خاندان عصمت و طهارت(ع) هستند، اظهار کرد: در واقعه عاشورا حضرت سیدالشهدا(ع) وقتی تمام عزیزانش به شهادت رسیدند و وقتی حضور دشمن را در کنار حرم اهل بیت(ع) خود دیدند و وقتی در گودال قتلگاه بودند، هیچ چیزی از خداوند متعال درخواست نکردند و همه اینها را در راه خداوند متعال با اخلاص کامل هدیه کردند.
وی با اشاره به نقش حضرت زینب(س) در واقعه کربلا، گفت: حضرت زینب(س) در ماجرای کربلا با وجود اینکه به تازگی ازدواج کرده بودند، امام زمان(عج) خود را تنها نگذاشتند و دوری از امام حسین(ع) را تحمل نکرده و در عصر عاشورا پیکر مطهر امام حسین(ع) را بر روی دستان خود گرفتند و فرمودند خداوندا این قربانی را از ما بپذیر و ذره‌ای شرک را در عمل خود قرار ندادند.
مدیر دارالقرآن شهرستان اسلامشهر در پایان به بخش مهمی از بحث اخلاص در واقعه عاشورا پرداخت و تأکید کرد: حضرت امام حسین(ع) در تمامی عرصه عاشورا با رها یاران خود را آزمایش کردند و به آنها فرمودند: اگر کسی به خاطر دنیا و هوای نفس آمده است، برگردد، که یاران در جواب گفتند: «اگر هفتاد بار زنده و بعد کشته شویم، دست از امام خود برنمی‌داریم». در صحنه کربلای حسینی حافظان قرآن و کاتبان وحی مانند حبیب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه بودند که به شهادت رسیند و ذره‌ای شرک و ریا در کارشان نبود و امام حسین(ع) به آنها صحنه محشر و جایگاهشان را در روز قیامت نشان دادند.