بررسی «نجات در قرآن و مقايسه آن با آموزه نجات مسيحی» در آخرين شماره از «قبسات»
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، مقاله «نجات در قرآن و مقايسه آن با آموزه نجات مسيحی» شامل بخش‌های مفهوم نجات از ديدگاه اسلام، حقيقت نجات در قرآن و مصاديق آن، نجات از گناه، نجات از ظلمت، نجات مظلومان، نجات رسولان و مومنان، نجات از شرك و كفر، نجات آخرتی، مراتب نجات، اصطلاح‌شناسی نجات در مسيحيت، حقيقت نجات در مسيحيت، به شمار آمدن گناه آدم برای همه انسان‌ها، نتايج و بركات نجات، روح القدس و امر تداوم نجات، عوامل موثر بر نجات از ديدگاه اسلام، ايمان، عمل صالح، تقوا، رحمت و مغفرت خداوند، شفاعت، توبه، عوامل نجات‌بخش در مسيحيت، ايمان، فيض، نقش عمل در نجات مسيحی، نقش توبه در نجات مسيحی، همسانی و ناهمسانی دو ديدگاه، ناهمسانی‌ها، همسانی‌ها، لوازم منطقی نظريه نجات، مستضعفان، نتيجه‌گيری است.
در اين مقاله سر رويكرد مردم به دين و نياز فطری آن‌ها به «نجات» و رستگاری بررسی می‌شود. اديان الهی به درستی اين نياز را تشخيص داده و درصدد تامين آن بوده اند. نجات‌شناسی كه از مسايل بسيار مهم الاهياتی در دو سنت اسلام و مسيحيت به شمار می‌رود، سزاوار است به صورت تطبيقی و مقايسه ای بحث و بررسی شود.
اصولا نجات مسيحی از نظر ماهيت با نجاتی كه در اسلام مطرح است، تفاوت‌های بسيار اساسی دارد. حقيقت نجات اسلامی، معنای عدمی و سلبی، و به معنای خلاصی يا دورشدن از مصيبت، سخنی، درد و رنج و مهلكه گناه است و معنای دقيق آن با مفاهيم «سعادت»، «فوز» و «فلاح» كه متضمن معنای وصول و مفهومی ايجابی هستند، تاحدودی تفاوت دارد. از نگاه اسلام، هرچه خداوند، نجات‌بخش است، انسان با اختيار و نقش فعال خود با فراهم ساختن وضعی خاص، پذيرنده نجات الهی است.
اعلام ايمان به نجاتی كه مسيح برای بشر به ارمغان آورده، اساس مسيحيت رايج است. در اين اعتقاد كه بر مبانی خاص انسان‌شناسی، مسيح‌شناسی و خداشناسی اين سنت استوار شده، انسان در اسارت گناه و مرگ بوده است و از ناحيه خود قابليت نجات ندارد. خداوند با حضور مستقيم خود در كالبد عيسای ناصری و با فديه يا قربانی شدنش، تاوان گناه انسان را می پردازد و او را از اسارت گناه نجات می‌دهد.
چهل‌و سومين شماره فصلنامه «قبسات» فصلنامه‌ای علمی و ترويجی در حوزه دين‌پژوهی و كلام جديد ويژه الاهيات تطبيقی به كوشش پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامی منتشر شده است. در اين شماره از «قبسات»، مقالاتی از جمله «آينده مناسبات اديان» به قلم «علی‌اكبر رشاد»، «الاهيات تطبيقی بين اسلام و مسيحيت» (توحيد و تثليث)/ «محمد محمدرضايی»، «نجات در قرآن و مقايسه آن با آموزه نجات مسيحی»/ «مجتبی امامی»، «بررسی تطبيقی قرآن و كتاب مقدس»/ «علی نصيری»، «گفت‌وگوی اديان و جهانی‌شدن»/ «محمدرحيم عيوضی»، «تعامل تاريخی پيروان اديان و بررسی عوامل موثر بر آن»/ «سيدحسين فلاح‌زاده»، «تاثير فيلون بر عهد جديد»/ «رضا گندمی»، «ابن‌ميمون از الاهيات اسلامی تا الاهيات يهودی»، «هادی وكيلی»، «نقش‌های زنانه در انديشه بودايی و ابن‌عربی»/ «آزاده مدنی» منتشر شده است.