به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، نهاوندیان، رئیس دفتر رئیس جمهور با حضور در دفتر مرجع عالی‌قدر آیت‌الله شبیری زنجانی با وی دیدار و گفت‌وگو کرد.

آیت‌الله شبیری زنجانی در این دیدار بر لزوم اخلاص در عمل و استعانت از حضرات معصومان(ع) برای موفقیت دولت تأکید کرد.

بنابر اعلام پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت‌الله شبیری زنجانی، وی عنوان کرد: وقتی که شخصی مسئولیتی را قبول می‌کند، افراد مختلف انتظارات متناقض و متفاوتی را از او دارند. در این شرایط نمی‌شود رضایت همه را جلب کرد، لذا بهتر است که انسان در مسیری حرکت کند که رضایت خداوند متعال در آن است و وجدان انسان هم صحیح بودن آن مسیر را تأیید می‌کند.

وی اخلاص و استعانت از حضرات معصومان(ع) را دو عاملی دانست که می‌تواند به موفقیت دولت یازدهم کمک کند و ابراز کرد: ما هم در این مسیر برای موفقیت آقایان دعا می‌کنیم.

شبیری زنجانی در این دیدار به بیان خاطراتی از آیت‌الله مدرّس پرداخت و حفظ استقلال و حق طلبی آن عالم مجاهد را ستود.

وی گفت: در زمانی که مدرّس تحت‌نظر بود دو نفر تا آخر با مدرّس رابطه داشتند، یکی حاجی میرزا فخرالدین جزایری که از علمای تهران و رفیق خاص حاج آقای ما بود و یکی هم سیدحسن طالبانی. مرحوم جزایری می‌گفت «با بقال کوچه مدرس قرار گذاشته بودم و هر زمان که مراقبت‌های منزل مدرس کمتر بود او خبر می‌داد و من به ملاقات مدرس می‌رفتم، در یکی از ملاقات‌ها صد تا هزار تومانی دیدیم که در منزل مدرس بود». آقای جزایری که با سرمایه‌داران بزرگی مراوده داشت، می‌گفت «من تا آن روز هنوز هزار تومانی ندیده بودم؛ گویا که این پول‌ها مخصوص سلاطین بوده است». مدرس گفت این‌ها را رضاخان فرستاده و گفته این مبلغ خدمت شما باشد و هر پستی هم که می‌خواهی در اختیار شما می‌گذارم و شما کار به کار ما نداشته باشید. آقای جزایری از مدرس می‌پرسد که شما چه کردید و مرحوم مدرس می‌گوید برای رضاخان پیغام فرستاده‌ام که به شرطی این پول را می‌پذیرم که بتوانم در مخالفت او خرج کنم. آقای جزایری می‌گفت من در منزل مدرس بودم که صدای اسب آمد و فرستاده شاه پول‌ها را برد.

وی افزود: مرحوم والد ما برای دیدار با مدرس به مجلس رفته بود. ایشان نقل می‌کردند وضعیت بدی بود، رضاخان بعضی از نماینده‌ها را خریده بود. مدرس شعر «آنان که به صد زبان سخن می‌گفتند/ آیا چه شنیده‌اند که خاموش شدند» را خطاب به نمایندگان آن دوره مجلس ملی که با تهدید و تطمیع تحت نفوذ رضاخان قرار گرفته بودند، به این شکل می‌خواند؛ «آنان که به صد زبان سخن می‌گفتند/ چه گرفتند؟ چه خوردند؟ چه دیدند که خاموش شدند».

شبیری زنجانی در پایان عنوان کرد: ایستادگی مدرس در مقابل رضاشاه حاصل عبادت‌ها و اخلاص او بود. عبادت‌های کم‌نظیر او در تبعید مثال‌زدنی است و این اخلاص و توکل به خداوند متعال باعث حرکت صحیح ایشان و ماندگاری عمل او شد.