قرآن‌هایی که پای سفره خبر نیاوردند/
خواب رسانه‌ای در بزرگ‌ترین رویداد قرآنی

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با فروکش کردن گرمای هر روز پایتخت شاهد حضور جمعیت زیادی از علاقمندان به قرآن و مفاهیم دینی در نمایشگاه سالانه این رویداد زیبای فرهنگی هستیم.

طیف سنی متفاوت و متنوع، سلایق رو به رشد و انتظارات پیشرفته در این نمایشگاه موجب افزایش کیفی و کمی آوردگاهی شده که بر خلاف نام آن دیگر یک نمایشگاه نیست، بلکه تبدیل به یک واقعه تاثیر گذار فرهنگی شده است.

شاید نگاهی دقیق‌تر به این واقعه فرهنگی نشان از یک نیاز دائم و رو به تزاید جامعه‌ ما دارد که نمی تواند محصولات مورد نیاز خود را از جایگاه دیگری تامین کند. آثار مکتوب، ابزارهای کمک آموزشی، نرم‌افزارهای کاربردی و بسیاری از محصولات دیگر در این نمایشگاه پشتوانه انسجام فرهنگی جامعه و راهکاری برای گسترش نفوذ قرآن است که در شرایط امروز از نیازهای ضروری تمامی جوامع مسلمان است.

هر چند در سال های اخیر به دلایل استقبال قابل توجه مخاطبان و گسترش همکاری نهادهای فرهنگی، این گردهمایی مردمی مورد بی‌توجهی برخی رسانه‌ها و گروه‌های خبری قرار گرفته، اما واضح است که نیازهای خبری جامعه تنها از راهکارهای خاص و از پیش تعیین شده منتشر می‌شود.

بی‌مهری جامعه خبری به این واقعه بزرگ فرهنگی شاید در نگاه اول دلایل اقتصادی داشته باشد زیرا غالب رسانه‌های فعال علاقمند به حضور در نمایشگاه‌های مختلف در رده های مختلف؛ از حضور و ارسال زنده خبر تا تامین محتوای سفارشی هستند، که در این گردهمایی فرهنگی تنها حضور چند رسانه تخصصی ملموس بوده و بجز در مراسم افتتاحیه اثری از فعالیت رسانه های متعدد و فراوان نیست.

فعالیت رسانه‌ای به عنوان یکی از ملزومات رشد و اعتلای نمایشگاهی

از سوی دیگر فعالیت رسانه‌ای به عنوان یکی از ملزومات رشد و اعتلای نمایشگاهی همواره دارای نقش بی‌بدلیل و بی‌جایگزین است که متاسفانه در این گردهمایی جای خالی آن احساس می شود و وظیفه رسانه‌های تاثیرگذار به عنوان ویترین‌های فرهنگی کشور در این میان کاملا خالی است تا حلقه واسط مردم و نمایشگاه قرآن باشند.

شاید از نگاه رسانه‌های فعال ادامه پوشش خبری برای مدت طولانی (حدود یک ماه) دارای ارزش خبری مورد نیاز مخاطبان نباشد اما باید توجه داشت که فارغ از ارزش‌های متداول خبری فرهنگ سازی و افزایش سطح توقعات ذهنی مخاطب امری بدون جایگزین و نیازمند برنامه ریزی بلند مدت است که متولیان آن تنها رسانه‌های یک جامعه محسوب می شوند.

تکامل چرخه فرهنگ

و در نهایت باید گفت تکامل چرخه فرهنگ با ابزارهای منحصر به خود از جمله رسانه ها به نهایت بلوغ و توسعه خواهد رسید و در غیر این صورت حتی برنامه‌های فرمایشی و دستوری در این حوزه جایگاهی نداشته و امکان ایجاد غنای ذهنی برای جامعه هوشمند مخاطب را نخواهد داشت.

مرضیه منگلی