جواد کامور بخشایش، نویسنده کتاب «زندان موصل» در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)با بیان اینکه یکی از ویژگی‌های ادبیات اردوگاهی ایران و وجه تمایز اصلی آن استناد به عنصر ایمان در شخصیت اصلی داستان است، عنوان کرد: اسیران ایرانی جنگ تحمیلی به ایمان بسیار پایبند بوده‌اند و این ایمان و صبر آنان را مقاوم نگه‌ می‌داشت.
کامور بخشایش با بیان اینکه از جمله آثار موفق ادبیات اردوگاهی ایران می‌توان به «پایی که جا ماند»، «زندان الرشید» و «من زنده‌ام» اشاره کرد، توضیح داد: این آثار نمونه‌های خوبی هستند که توانسته‌اند در حد توان نویسنده بخشی از شرایط و سختی‌های اسیران ایرانی در اردوگاه‌های عراق را به تصویر بکشند.
مغفول ماندن زوایایی از دشواری‌های اسارت
نویسنده کتاب «زندان موصل» افزود: ادبیات اسارت با آزادی اولین اسیر ایرانی دفاع مقدس و ثبت روایت‌های وی آغاز شد و هم اکنون نیز ادامه دارد. با وجود رشد خوب این شاخه ادبی هنوز زوایای پیدا و پنهان رنج‌های اسرا مغفول مانده و باید بیشتر به آنها بپردازیم.
کامور بخشایش همچنین از انتشار «زندان موصل» توسط انتشارات سوره مهر خبر داد و عنوان کرد: کتاب «زندان موصل» خاطرات علی‌اصغر رباط‌‌‌جزی، اسیر آزاد‌ه‌ای است که 10 سال در اردوگاه‌های مختلف یک، دو، سه و چهار موصل بوده زندانی بوده.
کامور بخشایش با بیان اینکه «زندان موصل» حاوی خاطراتی از زندگی پرفراز و نشیب شخصیت اصلی کتاب از تولد تا آزادی است، توضیح داد: علی‌اصغر رباط‌‌جزی شخصیت ویژه‌ای دارد. وی قبل از انقلاب اسلامی با راهنمایی «محمود ضیاء بشر حق» از گروه منصورون وارد مبارزات سیاسی شد و به زندان افتاد. پس از آزادی از زندان ساواک دوباره فعالیت‌های سیاسی را ادامه داد و اوایل سال 57 در حین مبارزات سیاسی مجروح شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان فعال عقیدتی به فعالیت‌های مذهبی ادامه داد و با شروع جنگ تحمیلی در حالی که فقط سه ماه از ازدواجش گذشته بود، عازم میدان نبرد شد و در اولین اعزام در عملیات محرم به اسارت درآمد تا اینکه 26 مرداد 69 به میهن اسلامی بازگشت.
نویسنده کتاب «زندان موصل» افزود: رباط‌جزی در اسارت نیز شخصیتی فرهنگی و معلمی دلسوز برای سایر اسرا بود و زیر شکنجه و عذاب بعثی‌ها نیز به مبارزات فرهنگی خود ادامه می‌داد.

وی در بیان ویژگی‌های اصلی این کتاب عنوان کرد: حواشی این کتاب به نوعی دایرةالمعارف اسارت است و اطلاعات جامعی را از زندان، اردوگاه‌های موصل و شخصیت‌های دوران اسارت بیان می‌کند. به عبارت دیگر حواشی این اثر منبعی برای شناسایی تاریخ دوران اسارت محسوب می‌شود.