به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، سیزدهم رجب، میلاد حضرت امام علی(ع) است و شاعران تاکنون برای عرض ارادت به مولا و مقتدای خود شعرهای بسیاری سروده‌اند. یکی از این شاعران عبدالمجید فرائی است که سروده خود را به آن قرآن ناطق، امام علی(ع) تقدیم کرده.

در ادامه این شعر از نظر می‌گذرد؛

«یاعلی تو کیستی؟ حق با تو نجوا می‌کند

حق تعالی، کارهای تو، تماشا می‌کند

بنده‌ای، از بندگان حضرت رب جلیل

لیک، آن حضرت مقام تو، معما می‌کند

با خلیل‌الله، در باطن، چه نجوا کرده‌ای

با تبر، در بتکده، مشق تولا می‌کند

جد والای تو، اسماعیل، با تو همصدا

هرچه را گویی، به عشق و ناز، معنا می‌کند

در کلاس درس تو، اسحق و ابراهیم و نوح

مرده را زنده، به عشق تو، مسیحا می‌کند

حضرت موسی، به مکتب خانه‌ات، ره یافته

دانش والای خود، آنجا شکوفا می‌کند

یوسف صدیق، از چاه بیرون می‌کشد

جبرئیل آنجا که بر لب، ذکر مولا می‌کند

یا علی کیستی؟ کعبه شکافد سینه را

در اگر بسته شود، دروازه‌ای وا می‌کند

یا علی(ع) خیبرگشایی، از تو باشد معجزه

حضرت باریتعالی، با تو، سودا می‌کند

یا علی(ع) در جهاد نفس، هم غالب شدی

هر چه شیطان هست، ازنام تو پروا می‌کند

یا علی(ع) جانم فدای «عین» و «لام» نام تو

«یای» نامت، با دل عشاق غوغا می‌کند

یاعلی، از کودکی ذکر «فرائی» بود و هست

هر زمان گفتم: علی، در جان تجلی می‌کند»