استاد حوزه عنوان کرد:
عذاب بعد از درخواست معجزه، سنت الهی است/ تفسیر آیات 5 و 6 سوره حج
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلی هاشمی شاهرودی، استاد حوزه علمیه دیشب 27 خرداد ماه در جلسه تفسیر سوره انبیاء به فرازهایی از خطبه پیامبر در آستانه ماه رمضان اشاره کرد و گفت: در بخشی از این فراز آمده که هر کسی در این ماه حسن خلق داشته باشد جواز عبور از صراط را برای خود ایجاد کرده  است؛ کسی که بر مملوک و عبد خود و در این دوره خدمه و کارمند و زیردست سختگیری نکند خداوند روز حساب و کتاب، حسابش را خفیف می‌گیرد.
وی ادامه داد: همچنین بیان شده که کسی که شرش را از دیگران حفظ کند و بدی نرساند خداوند غضبش را برای این فرد نگه می‌دارد و هر کسی در این ماه یتیمی را اکرام کند خداوند در روز قیامت او را اکرام می‌کند و کسی که در این ماه صله رحم کند خداوند در آن دنیا او را با رحمت نگاه می‌کند و اگر قطع رحم کند خداوند رحمتش را از او قطع خواهد کرد.
هاشمی شاهرودی بیان کرد: هر کس نماز مستحبی زیاد بخواند خداوند برای او برائت از جهنم را می‌نویسد و اگر کسی کار واجبی را بکند خدا ثواب 70 برابر این کار در ماه دیگر را به او عنایت می‌کند و هر کسی صلوات بر رسول خدا زیاد بفرستد در زمانی که ترازوی عملش سبک است این صلوات ترازوی عملش را سنگین می‌کند.
وی اظهار کرد: و هر کسی در این ماه مبارک یک آیه تلاوت کند ثواب یک ختم قرآن را به او می‌دهند.
استاد حوزه علمیه با اشاره به آیه 5 و 6 سوره حج بیان کرد: مشرکان و کافران از پیامبر معجزه خواستند اما قرآن فرمود همان طور که گذشتگان با آوردن معجزه ایمان نیاوردند اینها هم نخواهند آورد و ما مردم هر آبادی را که هلاک کردیم بعد از فرستادن معجزه بود که آنان را به تمسخر گرفتند.
وی اظهار کرد: این آیه می‌گوید هر گروهی در هر جایی تقاضای معجزه کند و من برای او بیاورم و ایمان نیاورد او را هلاک می‌کنم؛ این وعده حتمی و سنت من است.     
هاشمی شاهرودی با اشاره به عبارت «أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ» در آیه ششم این سوره عنوان کرد: در اینجا استفهام انکاری و توبیخی است نه استفهام حقیقی، زیرا خداوند نیت قلوب این مشرکان را می‌داند و می‌داند ایمان نمی‌آورند. هر چند ابوبکر و ابوسفیان گفتند ما ایمان داریم ولی خداوند از دلشان آگاه است که اینها ایمان نخواهند آورد.
این استاد حوزه تصریح کرد: این آیه همچنین دلگرمی برای پیامبر است که نگران نباش اینها دنبال بهانه‌جویی هستند و دنبال ایمان آوردن نیستند.
وی با اشاره به تعبیر «من قریة» با طرح این سؤال که چرا در این آیه عبارت قریه را استفاده کرده است، عنوان کرد: در اینجا سه احتمال مطرح است اول اینکه روستا و آبادی از لحاظ جمعیت و مکان کوچکترین فرد و جزء است و کانه خداوند می‌خواهد بفرماید حتی اگر روستایی هم مومن نشوند آنان را هلاک می‌کنیم.
این استاد حوزه اظهار کرد: احتمال دوم این است که قریه برای تحقیر کردن آنان باشد و احتمال سوم این است که وقتی عذاب الهی آمد مردم که هیچ آبادی نیز خراب می‌شود و شدت هلاکت از سوی خداوند را می‌رساند.