فقه تربیتی اثر آیت‌الله اعرافی منتشر شد
حجت‌الاسلام والمسلمین حسن حیدرزاده، مسئول مرکز اسناد موسسه اشراق عرفان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: نظریه فقه تربیتی استاد اعرافی با همکاری شماری از طلاب و فضلای متخصص در رشته‌های علوم تربیتی به صورت کتاب در دستور کار قرار دارد و تاکنون چند جلد آن انتشار یافته است.
وی ادامه داد: کلان‌پروژه فقه تربیتی احتمالا به بیش از 35 مجلد خواهد رسید و از این میان، مجلد 3 (تعلیم و تعلم قران و حدیث) و مجلد 6 (تعلیم و تعلم علوم تجربی و غریبه) و مجلد 21 (تربیت بدنی) و مجلد 24 (تربیت عبادی) و مجلد 26 (تربیت جنسی) و مجلد 29 (تربیت خانوادگی) در حال پژوهش است.
حیدرزاده بیان کرد: مجلد چهارم (تعلیم و تعلم علوم عقلی) نیز هم اکنون در مرحله چاپ قرار دارد البته تا کنون از این کلان‌پروژه مجلدات یک شامل؛ (مبانی و پیش‌فرض‌ها) ، جلد دوم (یادگیری علم و دین)، جلد 5 (تعلیم و تعلم علوم شهودی)، جلد 7 (آداب مشترک تعلیم و تعلم) به چاپ رسیده است. وی گفت: در این مجلدات مبانی و پیش فرض‌های فقه تربیتی، یادگیری علم و دین، علوم شهودی، آداب مشترک تعلیم و تعلم مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
حیدرزاده تصریح کرد: از ویژگی‌های این اثر، پرداختن اجتهادی از منظر فقه به مقوله تربیت است که به فقه مضاف مصطلح شده است و جزء مباحث میان رشته‌ای محسوب می‌شود.
وی با اشاره به اهمیت تعلیم و تربیت در اسلام گفت: همان طور که در جلد اول این اثر آمده است تعلیم و تربیت، شرط اساسی تعالی انسان بوده و اثربخشی و کمال‌آفرینی آن در گرو تطابق با موازین دینی است و به این ترتیب، ضرورت داشتن دقت‌های فقهی در بررسی مباحث تربیتی آشکار می‌شود.
وی ادامه داد: جلد اول این اثر با تحقیق و نگارش احمد امامی‌راد و نظارت سیدنقی موسوی در 324 صفحه توسط انتشارات موسسه اشراق و عرفان به چاپ رسیده است.
یادآور می شود در مقدمه ناشر در جلد هفتم این اثر نیز آمده است که فقه تربیتی به مثابه دانش نوپا در مطالعات تربیتی و بابی جدید در فقه، درصدد بررسی مسائل مربیان و متربیان در محیطهای و تعیین حکم شرعی آنان است. فضای کلاس و رابطه معلم و دانش آموز از دیرباز مورد توجه اندیشوران تعلیم و تربیت بوده و نگارش «آداب دانش آموزی و آموزگاری» از گذشته‌های دور در سنت اسلامی رایج بوده است.
کتاب حاضر با توجه تقسیم  آداب به آداب مشترک معلم و دانش‌آموز و آداب مختص هر یک، تنها آداب مشترک را به بحث گذاشته است. همچنین با تقسیم آداب مشترک به آداب و ویژگی‌های شخصیتی و آداب مهارتی تلاش کرده است شماری از آداب فضای تعلیم و تعلم را از منظر فقه تربیتی بررسی کند.