یکی از موارد آزمون الهی امتحان با مال و ثروت است، افردای دارا و افرادی نادار، تاکید پروردگار بر دستگیری از نیازمندان است و احکام متعددی در قالب خمس و زکات و کفارات بیان شده است.
عده‌ای از این فرصت استفاده کرده و دارایی خود را در مسیر الهی هزینه می‌کنند و عده‌ای نیز فقط در مسیر ثروت‌اندوزی می‌تازند و نیازمندانی که در این مسیر هستند را نمی‌بینند و حتی بدتر از آن این است که این فرصت را در موارد معصیت الهی هزینه می‌کنند.
خدای متعال در آیه ۳۵ از سوره مبارکه توبه چنین می‌فرماید: «يوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ ۖ هَٰذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ»؛ «در آن روز که آن (اندوخته ها) را در آتش جهنم، گرم و سوزان کرده، و با آن پیشانى و پهلو و پشت آنان را داغ مى نهند. (و به آنها مى گویند:) این همان چیزى است که براى خود اندوختید و گنج ساختید! پس بچشید چیزى را که براى خود مى اندوختید».
در این که در آیه فوق چرا از میان تمام اعضاء بدن تنها پیشانى، پشت و پهلو ذکر شده؟ در میان مفسران گفت‌وگو است، ولى از ابوذر چنین نقل شده است: او مى‌گفت: این به خاطر آن است که حرارت سوزان در فضائى که در پشت این سه نقطه قرار دارد نفوذ مى‌کند و تمام وجود آنها را فرا مى‌گیرد (حَتّى یَتَرَدَّدَ الْحَرُّ فِى أَجْوافِهِمْ).
و نیز گفته شده: این به خاطر آن است که: با این سه عضو در مقابل محرومان عکس‌العمل نشان مى‌دادند: گاهى صورت را در هم مى‌کشیدند، و زمانى به علامت بى‌اعتنائى از رو‌به‌رو شدن با آنها خوددارى مى‌کردند و منحرف مى‌شدند و گاهى به آنان پشت مى‌کردند، لذا این سه نقطه از بدن آنها را با اندوخته‌هاى زر و سیمشان داغ مى‌کنند.