به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدابوالفتح دعوتی، نویسنده و پژوهشگر قرآن اخیراً ترجمه‌ای آهنگین از قرآن را انجام داده و جزء سی‌ام و بخش‌هایی از سور قرآن را برای انتشار در اختیار ایکنا قرار داده است که ترجمه آیات 1 تا 32 سوره «الرحمن» از ترجمه «آهنگ ماندگار» در ادامه می‌آید؛

«بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ اَلرَّحیمِ

الرَّحْمَنُ ﴿۱﴾

عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿۲﴾

خَلَقَ الْإِنسَانَ ﴿۳﴾

عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ﴿۴﴾

الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿۵﴾

وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ ﴿۶﴾

وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ ﴿۷﴾

أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ ﴿۸﴾

وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ ﴿۹﴾

وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿۱۰﴾

فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ﴿۱۱﴾

وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ ﴿۱۲﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۳﴾

خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ﴿۱۴﴾

وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ ﴿۱۵﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۶﴾

بنام خداوند بخشنده مهربان

(1) مر آن خداي رحمان 

(2) تعليم بدادي قرآن 

(3)بيـآ فــريــدي انسان 

(4) آمـوخـتش همی بيان

(5)مهرش و ماهش هماره به فـرمان 

(6)درخت و گياهش همه ساجدان 

(7)بلند آسمان را بيافراشت و خود به پاداشت ميزان 

(8)كه تا ســر نتابي تو انســان، ز طُغراي ميـزان 

(9) كه تا خود عدالت بداريد در وزن وهرگز مكاهيد ميزان 

(10)و خوانِ زمين را خدايش بگسترد بر مردمان 

(11)  در آن ميوه‌ها و درختان خرما؛ بسي خوشه‌ها اندر آن 

(12) و دانه درميانه‌اش جوانه‌ها و بوي خوش و ريحان

هان أيا اي شما معشر انس و جان 

(13) هان بكدامين نعمتش منكر مي‌توان 

(14) بيافريدي آدمي را از خشـكيده‌اي كوزه سان 

(15) و بيآفريدي جِن را از جهنده پــرتـوی پرُتـوان 

(16) هان بكدامين نعمتش منكر مي‌توان 

رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ ﴿۱۷﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۸﴾

مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ﴿۱۹﴾

بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ ﴿۲۰﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۱﴾

يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۲۲﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۳﴾

وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿۲۴﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۵﴾

كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾

وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿۲۷﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۸﴾

يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ ﴿۲۹﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۰﴾

سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَا الثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۲﴾

(17) پروردگارِ خاوران و پـروردگار باختران 

(18) هان بكدامين نعمتش منكر مي‌توان 

(19)در آويخت آن هر دو دريای توفنده را توأمان 

(20) یکی حائلی، تا فرا نگــذرندي، همی در ميان 

(21)هان  بكدامين نعمتش منكر مي‌توان 

(22) از آن هر دو دريا برون آيدي، لولوء ناب و رخشنده مرجان 

(23) هان بكدامين نعمتش منكر مي‌توان

(24) و او راست كشتي به دريا شناور، چُنان كوه، با بادبان 

(25) هان بكدامين نعمتش منكر مي‌توان 

(26) همه هر چه و هر كه را اندر آن، فانيان 

(27) مگر وجه پروردگارت، خداوندِ درگاه و اجلال واکرام 

(28) هان بكدامين نعمتش منكر مي‌توان *

(29) خوانندش به نياز، هر آنكه در آسمان‌هايند و در زمین

به هر روزي اندر به كاري و فرمان

(30) هان پس بكدامين نعمتش منكر مي‌توان 

(31) بزودي بپـردازمي در شمايان، ايا برترين برتران 

(32) هان بكدامين نعمتش منكر مي‌توان