به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) برای موفقیت باید صفات خدایمان که ما را آفریده است، خودمان و سپس دنیایمان را بشناسیم. مسیر تحول حقیقی و همه جانبه برای رشد متعالی از همین مسیر می گذرد.

در بخش سوم خطبه غرای حضرت علی(ع) دنیا را آنگونه که هست برای ما معرفی می کنند و می فرمایند: «آب دنياى حرام همواره تيره، و گل آلود است منظره‏اى دل فريب و سرانجامى خطرناك دارد. فريبنده و زيباست اما دوامى ندارد. نورى است در حال غروب كردن، سايه‏ اى است نابود شدنى، ستونى است در حال خراب شدن، آن هنگام كه نفرت دارندگان به آن دل بستند و بيگانگان به آن اطمينان كردند، چونان اسب چموش پاها را بلند كرده، سوار را بر زمين مى ‏كوبد و با دام‏ هاى خود آنها را گرفتار مى ‏كند و تيره هاى خود را به سوى آنان پرتاب مى ‏نمايد، طناب مرگ به گردن انسان مى‏ افكند، به سوى گور تنگ و جايگاه وحشتناك مى‏ كشاند تا در قبر، محل زندگى خويش، بهشت يا دوزخ را بنگرد، و پاداش اعمال خود را مشاهده كند.

و همچنان آيندگان به دنبال رفتگان خود گام مى ‏نهند، نه مرگ از نابودى انسان دست مى‏ كشد و نه مردم از گناه فاصله مى ‏گيرند كه تا پايان زندگى و سر منزل فنا و نيستى آزادانه به پيش مى‏ تازند».