تحدیر در قرائت، عبارت است: «خواندن قرآن با سرعت زیاد»؛ اما باید توجه داشت که قرائت «حَدْر» هرگز به معنای عدم رعایت احکام تجوید و وقف و ابتدا نیست و نباید از حد ترتیل خارج گردد؛ لذا قرائت به روش تحدیر فقط برای کسانی شایسته است که اول در امر قرائت دارای تجربه کافی و حسن ادا قواعد بوده و در اثر سرعت در قرائت، حروف و کلمات را ضایع نسازند و دوم در عین سرعت در قرائت، قادر به تدبر لازم در معانی و مفاهیم باشند؛ ازاین‌رو برای قاریان متوسط و ضعیف هرگز توصیه نمی‌شود.