کد خبر: ۳۶۲۵۹۳۳
تاریخ: ۱۱ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۰:۱۰
جدا شدن روح از بدن در کسری از ثانیه
کانون خبرنگاران نبأ: مدیرعامل مؤسسه صحیفه سجادیه و رساله حقوقيه درباره اینکه مرگ واقعی چگونه است؟ گفت: جدا شدن روح از بدن هنگام مرگ قطعی، در کسری از ثانیه انجام می‌شود. این لحظه چنان سریع اتفاق می‌افتد که حتی کسی که چشمانش لحظه مرگ باز است فرصت بستن آن را پیدا نمی‌کند.
به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، حجت‌الاسلام والمسلمین محمود لطفیان سرگزی، مدیرعامل مؤسسه صحیفه سجادیه و رساله حقوقيه، 10 مردادماه در مراسم اندیشه نجات به روایت صحیفه سجادیه که در دانشگاه علوم پزشکی قم برگزار شد، درباره اینکه مرگ واقعی چگونه است و آیا فشار قبر واقعیت دارد؟، گفت: جدا شدن روح از بدن هنگام مرگ قطعی، در کسری از ثانیه انجام می‌شود. این لحظه چنان سریع اتفاق می‌افتد که حتی کسی که چشمانش لحظه مرگ باز است فرصت بستن آن را پیدا نمی‌کند.
وی با بیان اینکه یکی از شیرین‌ترین تجربیات انسان دقیقا لحظه جدا شدن روح از جسم است؛ در واقع یه حس سبک شدن و معلق بودن را انسان تجربه می‌کند، افزود: بعد از مرگ اولین اتفاقی که می‌افتد این است که روح ما که بخشی از آن هاله ذهن است و در واقع آرشیو اطلاعات زندگی دنیوی است شروع به مرور زندگی از بدو تولد تا لحظه مرگ می‌کند و تصاویر به‌صورت یک فیلم برای روح بازخوانی می‌شود.
کارشناس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی قم ادامه داد: با مرور زندگی، روح اولین چیزی که نظرش به آن جلب می‌شود، وابستگی‌های انسان در طول زندگی است. برخی از این وابستگی‌ها در زمان حیات حتی فراموش شده بود ولی در این مرحله دوباره خودنمایی می‌کند.
وی با بیان اینکه میزان وابستگی دنیوی برای هرکس متغیر است، گفت: روح از بین خاطراتش وابستگی‌های خود را جدا می‌کند که این وابستگی‌ها هم مثبت است هم منفی؛ به‌عنوان مثال وابستگی به مال دنیا یک وابستگی منفی و وابستگی مادر به فرزندش هم نوعی دلبستگی و وابستگی مثبت محسوب می‌شود ولی به هرحال وابستگی است.
لطفیان عنوان کرد: این وابستگی‌ها کششی به سمت پایین برای روح ایجاد می‌کند که او را از رفتن به سمت هادی یا راهنما جهت خروج از مرحله دنیا باز می‌دارد. یعنی روح بعد از مرگ تحت تأثیر دو کشش قرار می‌گیرد؛ یکی نیروی وابستگی از پایین و دیگری نیروی بشارت‌دهنده به سمت مرحله بعد. اگر نیروی وابستگی‌ها غلبه داشته باشد باعث می‌شود روح تمایل پیدا کند که دوباره وارد جسم شود چون توان دل کندن از وابستگی را ندارد و دوست دارد دوباره آن را تجربه کند به همین جهت روح به سمت جسم رفته و تلاش می‌کند جسم مرده را متقاعد کند که دوباره روح را بپذیرد.
وی ادامه داد: فشاری که به روح وارد می‌شود جهت متقاعد کردن جسم خود در واقع همان فشار قبر است. این فشار به هیچ وجه به جسم وارد نمی‌شود چون جسم دچار مرگ شده و دردی را احساس نمی‌کند پس فشار قبر در واقع فشار وابستگی‌هاست و هیچ ربطی ندارد که شخص قبر دارد یا ندارد. این فشار هیچ ربطی به شب زمینی ندارد و می‌تواند از لحظه مرگ شروع شود.
مدیرعامل مؤسسه صحیفه سجادیه و رساله حقوقيه اظهار کرد: یکی از دلایل تلقین دادن به فرد فوت شده در واقع این است که به باور مرگ برسد و سعی در برگشت نداشته باشد و بعد از مدتی روح متقاعد می‌شود که تلاش او بیهوده است و فشار قبر از بین می‌رود. گاهی وابستگی‌ها باعث می‌شود که روح سال‌ها نتواند از این مرحله بگذرد. بحث روح‌های سرگردان و سنگین بودن قبرستان‌ها به‌دلیل همین وابستگی‌هاست. گاهی تا سال‌ها فرد فوت شده نمی‌تواند وابستگی به قبر خود و جسمی که دیگر اثری از آن نیست را رها کند.
وی با بیان اینکه یکی از شیرین‌ترین تجربیات انسان دقیقا لحظه جدا شدن روح از جسم است؛ در واقع یه حس سبک شدن و معلق بودن را انسان تجربه می‌کند، افزود: بعد از مرگ اولین اتفاقی که می‌افتد این است که روح ما که بخشی از آن هاله ذهن است و در واقع آرشیو اطلاعات زندگی دنیوی است شروع به مرور زندگی از بدو تولد تا لحظه مرگ می‌کند و تصاویر به‌صورت یک فیلم برای روح بازخوانی می‌شود.
کارشناس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی قم ادامه داد: با مرور زندگی، روح اولین چیزی که نظرش به آن جلب می‌شود، وابستگی‌های انسان در طول زندگی است. برخی از این وابستگی‌ها در زمان حیات حتی فراموش شده بود ولی در این مرحله دوباره خودنمایی می‌کند.
وی با بیان اینکه میزان وابستگی دنیوی برای هرکس متغیر است، گفت: روح از بین خاطراتش وابستگی‌های خود را جدا می‌کند که این وابستگی‌ها هم مثبت است هم منفی؛ به‌عنوان مثال وابستگی به مال دنیا یک وابستگی منفی و وابستگی مادر به فرزندش هم نوعی دلبستگی و وابستگی مثبت محسوب می‌شود ولی به هرحال وابستگی است.
لطفیان عنوان کرد: این وابستگی‌ها کششی به سمت پایین برای روح ایجاد می‌کند که او را از رفتن به سمت هادی یا راهنما جهت خروج از مرحله دنیا باز می‌دارد. یعنی روح بعد از مرگ تحت تأثیر دو کشش قرار می‌گیرد؛ یکی نیروی وابستگی از پایین و دیگری نیروی بشارت‌دهنده به سمت مرحله بعد. اگر نیروی وابستگی‌ها غلبه داشته باشد باعث می‌شود روح تمایل پیدا کند که دوباره وارد جسم شود چون توان دل کندن از وابستگی را ندارد و دوست دارد دوباره آن را تجربه کند به همین جهت روح به سمت جسم رفته و تلاش می‌کند جسم مرده را متقاعد کند که دوباره روح را بپذیرد.
وی ادامه داد: فشاری که به روح وارد می‌شود جهت متقاعد کردن جسم خود در واقع همان فشار قبر است. این فشار به هیچ وجه به جسم وارد نمی‌شود چون جسم دچار مرگ شده و دردی را احساس نمی‌کند پس فشار قبر در واقع فشار وابستگی‌هاست و هیچ ربطی ندارد که شخص قبر دارد یا ندارد. این فشار هیچ ربطی به شب زمینی ندارد و می‌تواند از لحظه مرگ شروع شود.
مدیرعامل مؤسسه صحیفه سجادیه و رساله حقوقيه اظهار کرد: یکی از دلایل تلقین دادن به فرد فوت شده در واقع این است که به باور مرگ برسد و سعی در برگشت نداشته باشد و بعد از مدتی روح متقاعد می‌شود که تلاش او بیهوده است و فشار قبر از بین می‌رود. گاهی وابستگی‌ها باعث می‌شود که روح سال‌ها نتواند از این مرحله بگذرد. بحث روح‌های سرگردان و سنگین بودن قبرستان‌ها به‌دلیل همین وابستگی‌هاست. گاهی تا سال‌ها فرد فوت شده نمی‌تواند وابستگی به قبر خود و جسمی که دیگر اثری از آن نیست را رها کند.