«تئاتر فجر» در گام سی و ششم/4
«تئاتر فجر» از تکرار تجربه‌های موفق ادوار گذشته هراس دارد

«تئاتر فجر» از تکرار تجربه‌های موفق ادوار گذشته هراس دارد

هادی حوری، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: در سی و ششمین جشنواره بین‌المللی «تئاتر فجر» با کارگردانی نمایش «زیرگنبد کبود» حضور دارم؛ نمایشی شاد و موزیکال با فرم نمایش‌های آئینی و سنتی که قرار است در سالن ارغنون به روی صحنه برود و درخواست برای اجرای عموم این تئاتر را نیز برای سال آینده در تالار سنگلج داده‌ام.

حوری در مورد تغییر و تحولات در ساختار اجرایی جشنواره بین‌المللی «تئاتر فجر» و مثلاً برگزاری بخش مسابقه در دو گروه (الف) و (ب) گفت: ابتدا باید دید که چنین تصمیماتی با چه هدف و نیتی صورت گرفته است و اساساً قادر خواهد بود کمکی به جریان تئاتر ایران و رونق تولید وضعیت هنرهای نمایشی داشته باشد یا خیر؟ در مجموع چیزی که می‌توانم به طور کلی به آن اشاره کنم اینکه جشنواره «تئاتر فجر» پس از سی و شش دوره برگزاری دیگر نباید همچنان در مرحله آزمون و خطا، اینچنین دستخوش اعمال سلایق و برخی ملاحظات شود.

این نویسنده و کارگردان تئاتر تصریح کرد: ما تجارب خوبی طی سال‌های گذشته و از رهگذر برگزاری ادوار مختلف جشنواره «تئاتر فجر» از سر گذرانده‌ایم، برخی از این سیاست‌ها و تصمیمات موجب شد تا در دوره‌هایی جشنواره در اوج شکوه، فرهیختگی  و رضایت مخاطب و هنرمند تئاتر برگزار شود و تعجب است که با این وجود همچنان در هر دوره از جشنواره شاهد هستیم که با انتصاب هر مدیر، دبیر و یا مسئولی، از تمامی آن تجارب صرفنظر می‌شود و دوستان مسئول با فرض برخی قالب‌های کلی سعی در اجرای برنامه‌هایی در جشنواره بنا بر توجیهات خود دارند.

حوری افزود: به نظر می‌رسد که جشنواره «تئاتر فجر» با سابقه طولانی که دارد باید دارای اساسنامه و آئین‌نامه‌ای ثابت باشد تا در هر برهه از زمان حتی به فرض تغییر در دبیر و مدیریت اجرایی جشنواره، همگان خود را ملزم به رعایت بندها و مفاد آن کنند.

وی در پایان گفت: حداقل این است که حتی با عدم وجود چنین اساسنامه و نقشه راهی، با برگزاری هر دوره از جشنواره «تئاتر فجر»، دوستان مسئول در دبیرخانه می‌توانند تجارب گذشته را مورد توجه قرار دهند و از انجام برخی کارهای بیهوده که کمکی به روند مؤثر و کیفی‌گرای جشنواره نمی‌کند برحذر باشند اما گویا همچنان جشنواره از تکرار تجارب مؤثر و مثبت خود هراس دارد و پیشرفت رو به جلو را در نصب چهره‌های جدید با رویکرد اجرایی جدید، تلقی می‌کند.