حجت‌الاسلام محمدصابر جعفری رئیس انجمن علمی مهدویت در گفت‌وگو با ایکنا؛ در پاسخ به این سؤال که چرا تا این حد به مهدویت هجمه وارد می‌شود؟ گفت: مهدویت یک امر تأثیرگذار است و بحث‌های آینده‌نگری و آینده پژوهی از بحث‌های کلیدی و کاربردی جهانی است. یعنی کسانی امروز را دارند که فردا را بتوانند ترسیم و جامعه را به سمت فردا حرکت دهند. بنابراین آینده بسیار مهم است و ما در مهدویت آینده‌ای را ترسیم می‌کنیم که هیچ کدام از طراحان آرمان شهرها و حتی ادیان نتوانسته‌اند به این شفافیت و قدرت پاسخگویی به شرایط بشری آن را مطرح کنند.

وی با اشاره به اینکه مسئله ظهور و مهدویت در سایر ادیان هم مطرح شده است، گفت: متأسفانه باورهای سایر ادیان به دلیل انحرافات و خرافاتی که به آن وارد شده از مسیر اصلی خودش خارج شده و اکنون برای پاسخگویی به بسیاری از سؤال‌ها با ابهامات و چالش‌های زیادی مواجه هستند. به عنوان مثال مسیحیت بحث آینده جهان را مطرح و عنوان می‌کنند با آمدن حضرت عیسی ملکوت آسمان آغاز می‌شود. اما این سؤال جدی مطرح است که پس از شروع ملکوت آسمان چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ آیا زمین تمام می‌شود و خراب می‌شود؟ آنها معتقدند حضرت عیسی مانند پرنده‌ای می‌آید و دانه برمی‌چیند و خوب‌ها را جدا می‌کند، پس آیا جهان تمام می‌شود؟ اگر با ظهور موعود دنیا به اتمام برسد چرا باید برای ظهور دعا کرد؟

در مهدویت اسلام همین امروز و اکنون را ترسیم می‌کنیم

رئیس انجمن علمی مهدویت در ادامه گفت: در مهدویت اسلام، آینده روشن است و بحث قیامت مطرح نیست، بلکه همین امروز و همین اکنون را ترسیم می‌کنیم. همه برای ترسیم آینده تلاش می‌کنند و می‌گویند آینده از آن ما است، لیبرال دموکراسی می‌گوید که آینده بشر لیبرال دموکراسی است و بالاتر از این برای بشر قابل تصور نیست که این یک نگاه است؛ یک نگاه دیگر هم این است که بحث مهدویت فقط یک مسئله مربوط به آینده و امید به آینده نیست بلکه مهدویت برای امروز ما است. در دیدگاه اهل سنت مطرح شده است که برای رسیدن به آن آینده با توجه به اینکه خداوند تغییر امور را از بشر خواسته است و بشر مسئول است بنابراین هر مسلمان در تحقق آینده نقشی دارد و باید وظیفه‌ای ایفا کنم و برای تحقق آینده باید اکنون کار کرد.

امام آماده است/ جامعه آماده نیست

وی ادامه داد: اما در نگاه شیعه بحث مهدویت مربوط به آینده نیست، بلکه امام حی و حاضر است. یعنی امام امروز هم ناظر رفتار و کردار ما است. امام آماده است و اگر جامعه آماده باشد ظهور رخ می‌دهد. برکات حضور امام امروز هم به عالم می‌رسد و این نگاه خیلی فرق می‌کند با این نگاه که من فقط برای آینده می‌خواهم فعالیت کنم.

چرا دشمن نسبت به مهدویت حساس شده است؟

حجت‌الاسلام جعفری به تأثیر باور به مهدویت در زندگی و جامعه پرداخت و گفت: باور به مهدویت هم در حوزه فردی و هم در حوزه اجتماعی جامعه را امیدوارتر و با نشاط تر می‌کند؛ از سوی دیگر نگاهی که مهدویت در زمان غیبت دارد نگاهی است که همراه با خود یک مکانیسم سیاسی ـ اجتماعی به ارمغان می‌آورد. انقلاب اسلامی ایران نشان داد که ماجرای مهدویت تا عمقی می‌تواند تأثیر بگذارد که در مقابل بلوک شرق و غرب نظامی درست کند مبتنی بر نظریه ولایت فقیه و نیابت عامه از امام وقتی موضوع اینگونه شد طبیعی است که دشمن حساس‌تر و برنامه ریزیش برای مبارزه دقیق می‌شود و آن زمان است که دشمنی خود را از طریق فرقه سازی‌ها، درست کردن مدعیان دروغین، حمایت از جریان‌های انحرافی، حمایت از افرادی که شبهه ایجاد می‌کنند، ایجاد شبکه‌های مختلف و ایجاد شبهات مختلف نشان می‌دهد.  

تعریف انتظار به فراخور مُنتظَر

این عضو هیئت مدیره بنیاد مهدی موعود در پاسخ به همه کسانی که انتظار را به معنای سکون می‌دانند، گفت: به صورت بسیار ساده باید گفت نمی‌توان برای انتظار یک تعریف یکسان ارائه کرد. انتظار تولید یک فرزند یک نوع از انتظار است، انتظار آمدن مهمان یک نوع از انتظار و انتظار آمدن قطار در مترو یک نوع دیگر. هر کدام از این انتظارها به فراخور مُنتظَر و آن اتفاقی که قرار است بیفتد یک رفتار و یک عکس العمل خاص خود را می‌طلبد اما یک نقطه اشتراک در همه اینها وجود دارد و آن اینکه همه یک نوع رفتار فراخور می‌خواهند. اگر من در خانه بنشینم و بگویم منتظر آمدن قطار مترو هستم، به من می‌گویند شما دچار توهم شده‌اید چون هر کس می‌خواهد منتظر قطار مترو باشد باید به ایستگاه مترو برود.

وی در ادامه تشریح کرد: منتظر بودن برای یک چیز یعنی حرکت کردن به آن سمت و در مسیر آن مسئله قرار گرفتن. کسی که درس نمی‌خواند اما می‌گوید منتظر نتایج کنکور است توهم دارد. پس انتظار به معنای سکون مفهوم ندارد بلکه معنی انتظار کار و تلاش است.

رئیس انجمن علمی مهدویت با اشاره به روایت‌های مطرح شده از سوی اهل بیت(ع) گفت: اگر نگاهی به روایت‌ها بندازیم، یعنی سخنان کسانی که انتظار را مطرح و تعریف کرده‌اند، می‌بینیم که انتظار را به عنوان یک عمل و رفتار تعریف کرده اند. مثلاً امام سجاد(ع) فرموده‌اند: «انتظار رفتار است؛ دعوت به سمت حق در پنهان و آشکار». خود اهل بیت هم می‌فرمایند بهترین «عمل» انتظار است. یعنی بهترین رفتار و عملکرد انتظار است یا مطرح می‌کنند که بهترین جهاد امت من انتظار است.

انتظار می‌شود فراخور

وی در پاسخ به این سؤال که اگر منتظر بودن را به عنوان یک عمل تعریف کنیم، عمل یک جوان شیعه چه باید باشد که به عنوان منتظر تعریف شود؟ گفت: انتظار می‌شود فراخور. منی که منتظر امامی هستم که جهان را پر از عدل و داد کرده و تبعیض و ناعدالتی را از بین برده و خوبی‌ها را حاکم بر جهان می‌کند برای تحقق این دوران چه باید بکنم؟ اولین کار این است که من در خودم این توانایی را ایجاد کنم که در کنار امامم محقق این مسئله باشم. یعنی من هم جزو گروه و پیرو آن امام باشم.

جعفری در جمع بندی سخنان خود اظهار کرد: دو راه برای تفسیر انتظار وجود دارد. اول اینکه به روایت‌ها مراجعه کنیم یعنی سخنان کسانی که انتظار را به ما معرفی کرده‌اند و راه دوم این است که این انتظار را حلاجی کنیم به این معنی که بگوییم این انتظار نسبت به چه کسی و چه حادثه‌ای است، بعد انتظار به فراخور مُنتظَر تفسیر شود. وقتی ما منتظر چنین رخ داد جهانی هستیم پس باید جهانی بیندیشم. وقتی من منتظر رویدادی هستم که علم همه عالم را می‌گیرد باید ببینم من در این میان چه نقشی می‌توانم ایفا کنم.

 انتهای پیام