به گزارش خبرنگار ایکنا، شهید «هبت‌الله نامداری» فرزند محمدحسین در سال 1339 دیده به جهان گشود و از کودکی در خانواده‌ای مذهبی در روستای حمزه از توابع دزفول بزرگ شد.
در آغاز انقلاب اسلامی در درون وی انقلابی صورت گرفت و متحول شد. با شروع جنگ تحمیلی به عضویت بسیج عشایر شهرستان دزفول در آمد و در حالی که متأهل بود، زن و فرزندان خود را رها کرده و به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد و در دانشگاه جبهه روح ملکوتی او رشد کرد تا سرانجام 28 دی ماه سال 60 در جبهه پدافندی غرب کرخه بر اثر اصابت گلوله بعثیون به فیض عظیم شهادت نائل آمد و قفس تن را شکسته از خاک به افلاک عروج کرده و در خیل یاران عاشورا قرار گرفت.
وصیت‌نامه
شهید نامداری در چهارم مهرماه سال 60 وصیت‌نامه‌اش را نگاشته است.
او ابتدای وصیت‌نامه‌اش را آیه 24 سوره رعد آغاز کرده است: سَلامٌ عَلَيْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَي الدَّارِ(سلام و تهنيت بر شما باد كه در عبارت خدا صبر پيشه كرديد تا عاقبت نيكو ( منزلگاهي يافتيد).
شهید نامداری در ادامه وصیت‌نامه‌اش نوشته است: ما از آن خدائيم و به سوی خدا مي‌رويم. سلام بر تو ای مادر عزيزم و سلام بر تو ای پدر گرامي سلام بر تو ای برادر و خواهر عزيزم سلام و صد سلام از جبهه جنگ، جنگ اسلام با كفر صداميان سلام مادر عزيزم چون كه من در راه اسلام و قرآن آمده‌ام مادر اگر يادت باشد هنگام نوزادی من، تو بر سر من پاسداری و پدر نگهباني مي‌داديد حالا مادر، اسلام عزيز و نو پای ما به نگهبانی من و برادران كه در جبهه هستند و در تمام كشور پير وجوان، كوچك و بزرگ، دختر و پسر احتياج دارد مادر جان و پدر عزيزم، برادران عزيزم و خواهران گرامي من از شما خواهش می‌كنم كه اگر شهيد شدم در راه اسلام و قرآن هيچ‌گاه گريه و زاري و عزاداری ننمائيد، چون كه عزا و عذاب نيست، ابتدای زندگي است بعد از من تنها خواهشي كه دارم به خواهران و برادرانم سلام برسانيد و بگویيد وصيت من اين است كه به اسلام و قرآن و امام عزيز وفادار و بر عليه دشمنان اسلام در راه الله قيام نمايند چونكه من سر از خود در اين راه نيامده‌ام، زيرا معلم درس شهادت را به من داده آقا مولا سيد الشهدا حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) اين راه را به ما آموخت اميدوارم همه ما بتوانيم در اين راه با سعادت گام برداريم تا پيروزی نهایی بر عليه استكبار شرق و غرب و تنها خواهش من اين است كه منافقين را خفه كنيد و نگذاريد بر عليه جمهوری اسلامي توطئه كنند.
او در پایان وصیت‌نامه‌اش نوشته است: مادر عزيز و پدرگرامي، برادران و خواهران گرچه آنقدر عزيز هستيد، اما نه به اندازه خداوند متعال ديگر وصيت من اين است كه فرزندانم را در راه اسلام واقعي راهنمایي كرده و نگذاريد كه به راه‌های انحرافي كشيده شوند والا مسئول شمایید، چون كه من تنها آرزويم اين بود كه فرزندانم در راه اسلام تربيت شوند و بعد از من كاری كنند كه با شهيد شدن من آنها كه گمراهند سر راه بيايند. خداحافظ مادرم و پدرم و خواهران و برادران.
انتهای پیام