تکیه نفرآباد در منطقه ی ۲۰ شهرداری تهران، شهرری و جنب ضلع شرقی حرم حضرت عبدالعظیم در محله نفرآباد واقع شده است. این اثر در تاریخ ۱۰۶۰ هجری شمسی (زمان شاه عباس دوم ) ساخته شده است و هسته اولیه شهر ری امروزی است که پایه آن در زمان شاه طهماسب صفوی گذاشته شد و ساختن حصار طهماسبی و نخستین تکیه تهران نیز به همان دوران بازمی گردد ولی چون این اثر ثبت ملی نگردیده در طرح ساماندهی حرم عبدالعظیم حسنی(ع) قرار گرفته است که امید است در حفظ و مرمت و بازسازی آن اقداماتی صورت گیرد. تکیه ی بزرگ نفرآباد بعد از قریب به چهارصد سال محل برگزاری مراسم عزاداری‌های ماه های محرم و صفر می‌باشد. سردر این تکیه کاشی کاری است و روی این کاش کاری‌ها لحظه شهادت حضرت علی اکبر(ع) نقش بسته است. نمای بیرونی دیوارها هنوز بعد از این همه سال آجری است و فضای تاریخی تهران قدیم را یادآوری می‌کند. در حال حاضر این تکیه قدیمی ترین تکیه‌ی تهران می باشد. در زمان صفویه، یکی از تیره‌های ایل قشقایی به نام «نفر» به این ناحیه کوچ می‌کنند و ساکن این منطقه می‌شوند. از دیگر تیره های این ایل می‌توان به تیره «کشکولی» و «درشوری» اشاره کرد. با سکونت آنها و آبادانی این محل، اینجا «نفرآباد» نام می‌گیرد.