به گزارش ایکنا، مسئولیت پذیری در گفتار، در شرایطی که فشار‌های اقتصادی روزانه سنگینی بیشتری را روی شانه‌های مردم به ویژه اقشار محروم تحمیل می‌کند،  کمترین انتظاری است که از مدیران و مسئولان دولتی می‌توان داشت.

 

گفته‌های وزیر بهداشت، در ویدیویی که اخیرا از وی منتشر شده و واکنش‌های پیرامون آن همان چیزی است که لزوم این مسئولیت پذیری را بیشتر می‌کند، مردی که دردی دارد و از آن به مدیری که اتفاقا پزشک نیز هست، شکایت می‌کند، چاره‌اش غمخواری و پیگیری مشکل است، گرچه برخورد نیک و با لبخند چیزی است که از هر مسلمان و هر انسانی انتظار می‌رود.

شناخت شخصی نگارنده از وزیر بهداشت مؤید این نکته است، که وی از جمله مدیرانی است که فاقد هرگونه تبختر در برخورد با مردم عادی است و همواره توأم با احترام و رضایت‌مندی مخاطب وی بوده است؛ حضور در مناطق محروم و جراحی اقشار نیازمند و نحوه برخورد با کودکان زلزله زده ثلاث باباجانی همان چیزی است که بر این موضوع صحه می‌گذارد.

 

«هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد»، این ضرب المثل ایرانی شاید برای این روز‌های ایران و برای مدیرانی محل توقف باشد که باید با سخن‌ و اعمال خود باری از دوش مردم بردارند و نه اینکه سنگینی بار را اضافه کنند. مطمئنا وزیر بهداشت از سر تبختر و غرور و نگاه بالادست به پایین دست با نانوایی که از گران بودن هزینه‌های فیزیوتراپی شکایت می‌کند، برخورد نکرده است، چرا که ویژگی شخصیتی او شوخی‌های زیاد با مردم بوده و این بار هم، چون همیشه یکی از این شوخی‌ها را انجام داده است، اما همانگونه که در بالا مطرح شد، این روز‌ها حتی این شوخی و طنز‌ها نه تنها از زخم مردم نمی‌کاهد که نمکی است بر زخم آنان؛ کما اینکه واکنش‌هایی که در فضای مجازی و رسانه‌ای این مسأله را مورد تأکید قرار می‌دهد.

 

از سوی دیگر مدیران در کنار مردم باید ارزش هم صنف‌های خود را نیز دانسته و اینکه فیزیوتراپی را صرفا به «مالیدن» تقلیل دادن، هم کار تخصص‌های علمی به یک کار کم ارزش دانسته شده و هم اینکه زمینه برای‌ دخالت گروه‌های غیر متخصص که این روز‌ها هم شخص وزیر و هم وزارت‌خانه از گسترش آن‌ها ابراز نگرانی می‌کنند بیشتر می‌شود. 

انتهای پیام