در فرازی از خطبه ۷۸ نهج البلاغه آمده است: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَیْکَ بِلِسَانِی ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِی؛ الهى آنچه را که به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم بر خلاف آن بود بر من ببخش.» تفسیر این فراز را با بیان محمدعلی انصاری، مفسر قرآن کریم مشاهده کنید.